Η ΑΓΩΝΙΑ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΩΝ

Όταν είσαι ευτελής, ασυνείδητος και αναίσχυντος, με μια λέξη γλοιώδης, ακόμη και οι δικοί σου να σε απορρίψουν και να απομακρυνθούν από εσένα, εσύ χωρίς αιδώ αναζητάς στήριξη σε τυχοδιώκτες, καιροσκόπους και κάθε λογής ανίκανους και αποτυχημένους.

Ας θυμηθούμε ότι πριν από ένα ακριβώς χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, χαρακτήριζε ως αποστάτη, οποιοδήποτε βουλευτή του ή βουλευτή των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ που τότε αντάλλαζαν θωπείες, εάν ψήφιζε ως πρόεδρο δημοκρατίας τον υποψήφιο που θα πρότεινε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Με αυτό τον τρόπο προετοίμαζαν...

την πτώση του Αντώνη Σαμαρά και την προκήρυξη εκλογών. Διάφοροι βουλευτές που είχαν διαφορετική άποψη και δεν συναινούσαν με τα μεγαλεπήβολα σχέδια του κυρίου Τσίπρα και της τότε παρέας του (και λέμε τότε, γιατί αυτός ο Χαμαιλέων, έχει την τάση ν’ αλλάζει γρήγορα παρέες) κατηγορήθηκαν και συκοφαντήθηκαν και κάποιοι από αυτούς στιγματίστηκαν ως χρηματιζόμενοι.

Ένα χρόνο μετά, εμπρός στο ορατό ενδεχόμενο της κυβερνητικής αδυναμίας να υπερψηφιστούν στο Κοινοβούλιο, τα νέα μέτρα που επέβαλλαν οι δανειστές και τοκογλύφοι μέσω του νέου πρωθυπουργού – φερέφωνού τους, εμπρός στις αναταράξεις και τη δυσανασχέτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, εμπρός στην παταγώδη αποτυχία που κατέληξε η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, ο πανούργος και δόλιος Αλέξης, προσπαθεί να καλύψει τα κενά με τη στρατολόγηση της κατηγορίας εκείνης των ανθρώπων που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου. Δηλαδή τυχοδιώκτες, καιροσκόπους και κάθε λογής ανίκανους και αποτυχημένους.

Για αυτό άλλωστε η κυρία Γεροβασίλη αναφέρθηκε αναίσχυντα στη διεύρυνση της κοινοβουλευτικής βάσης. Και εδώ δεν μιλάμε για μια προοπτική συζήτησης και συμφωνίας σε επίπεδο κομμάτων. Άλλωστε ο φοροφυγάς υπουργός Επικρατείας, αντί να βρίσκεται στο σπίτι του και να αναμένει ημερομηνία δίκης για φοροδιαφυγή και απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων, υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει διάλογος με όλα τα κόμματα, πλην Νέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής. Εδώ ομιλούμε για την προσέγγιση και προσπάθεια προσέλκυσης μεμονωμένων βουλευτών.

Διότι τα γεγονότα και οι εξελίξεις είναι απελπιστικά προβλέψιμες. Αν η κυβέρνηση δεν εξασφαλίσει την πλειοψηφία για την ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, τίθεται άμεσα η αρχή της δεδηλωμένης, οπότε προκρίνονται εκλογές.

Βάσει λοιπόν των νέων δημοσκοπήσεων που άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, το ξεφούσκωτο πλέον μπαλόνι που ακούει στο όνομα «Ποτάμι» και ο διάττων αστήρ κύριος Λεβέντης είναι πιθανό να βρεθούν εκτός κοινοβουλίου.

Οπότε ενδέχεται κάποιοι εκλεγμένοι από αυτούς να συστρατευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διασφαλίσουν το βουλευτικό ευ ζην.

Για μια ακόμη φορά λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι αυτή κυβέρνηση, ίσως αποτελεί τη χειρότερη της μεταπολίτευσης διότι το κύριο όπλο που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν, είναι η προβολή ενός γενικευμένου ψέματος, σε επίπεδο ελπίδων και υποσχέσεων, καθώς και μιας ψευδαίσθησης διαφορετικότητας και πιο ευπρόσιτης τακτικής.

Από τον στυγνό και γραβατωμένο Σαμαρά, τον ευτραφή Βενιζέλο ή τον εκτός τόπου και χρόνου Γιωργάκη Παπανδρέου, ο λαός προτίμησε τον νεαρό και χαμογελαστό Αλέξη. Τώρα πλέον αυτός ο λαός άρχισε να συνειδητοποιεί, δυστυχώς μέσα από τη θλίψη και την οδύνη, ότι ο εκλεχθείς,  χαμογελώντας και μιλώντας για ελευθερία και πολυπολιτισμικότητα, χώνει το μαχαίρι των ευρωπαίων, πιο βαθειά στα σπλάχνα της Ελληνικής κοινωνίας, απ όσο έκαναν οι προκάτοχοί του.

Όμως το προσωπείο έχει ήδη πέσει και η αλήθεια έχει αρχίζει να διαφαίνεται, η αλήθεια που εδώ και πολύ καιρό επισημαίνουμε στα κείμενα και στις διακηρύξεις μας.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι αστικές κυβερνήσεις που προηγήθησαν, αποτελούν τις δυο διαφορετικές όψεις του αυτού νομίσματος.

πηγή