Μεγάλο θράσος! Ο θιασώτης της παγκοσμιοποίησης Τσίπρας μίλησε κατά της “νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης”!

Με το γνωστό θράσος και την ανάλογη αλαζονεία της εξουσίας που τον διέπουν, ο Τσίπρας προσπάθησε να «πουλήσει πνεύμα» εκ του ασφαλούς, με δηλώσεις τις οποίες έκανε κατά την διάρκεια ομιλάς του για το κλίμα σε σύνοδο που έγινε στο Παρίσι.

«Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση κλέβει το μέλλον των παιδιών μας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, δείχνοντας έτσι το σε πόσο μεγάλο βαθμό αναισθησίας και ανηθικότητας μπορεί να οδηγήσει η άσκηση της εξουσίας.

Πέραν του ότι οι κυβερνητικές ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως εναντίον του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού δεν μπορούν να θεωρηθούν, αφού το κόμμα του Τσίπρα...
αποτελεί τον καλύτερο εγγυητή και προωθητή των δυσβάσταχτων μέτρων του τρίτου Μνημονίου, τίθεται και το ζήτημα της παγκοσμιοποίησης.

Είναι δυνατόν να εκφράζεται λεκτικά κατά της παγκοσμιοποίησης ο ΣΥΡΙΖΑ όταν πρακτικά κάνει το οτιδήποτε δυνατόν για να την προωθήσει; Ακόμη κι αν σε θεωρητικό επίπεδο (γιατί σε πρακτικό βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον μια ξεκάθαρη σύγκλιση) η διεθνιστική αριστερά με τον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό έχουν διαφορετικές ερμηνείες και εξηγήσεις πάνω στα θέματα οικονομικού χαρακτήρα, εν τούτοις στο κοινωνικό επίπεδο οι θέσεις τους συνδέονται άμεσα, καθώς κοινός τους σκοπός είναι η αποδόμηση του Εθνικού κράτους, η αποδυνάμωση της Εθνικής ταυτότητας, η αναθεώρηση της Ιστορίας των Εθνών σε μια «ουμανιστική» προσέγγιση, η μετατροπή των ομοιογενών Εθνικά Λαών σε ένα ετερόκλητο πληθυσμό διαφόρων εθνοτήτων ερχόμενων απ΄αλλού, στην περιθωριοποίηση του κυρίαρχου θρησκευτικού συναισθήματος στα Ευρωπαϊκά Έθνη, στην σταδιακή κατάργηση των πατροπαράδοτων ηθών και εθίμων, στην προώθηση της πολυπολιτισμικότητας.

Όλα αυτά αποτελούν τα διαλυτικά φαινόμενα της παγκοσμιοποίησης, τα οποία βλέπουμε να ενισχύονται ποικιλοτρόπως και από την νυν κυβέρνηση.

Εάν οι προθέσεις του Τσίπρα κατά της παγκοσμιοποίησης ήταν ειλικρινείς δεν θα είχαμε την επέλαση του εθνομηδενισμού στα κυβερνητικά πόστα, με τους διαφόρους τύπους σαν τον Φίλη, τον Λιάκο, τον Παπαϊωάννου και λοιπούς «προοδευτικούς» να επιχειρούν να αμβλύνουν το Εθνικό φρόνημα του Ελληνικού Λαού και την καλλιέργεια μιας «αντιρατσιστικής» (κατ΄ουσίαν αντεθνικής) ταυτότητας. Η παγκοσμιοποίηση, λοιπόν, πέρα από τα όποια οικονομικού χαρακτήρα σχέδιά της, έχει ως τον πιο  βασικό στόχο της την μετατροπή των Εθνικών Κρατών σ΄ένα απέραντο «χωνευτήρι» Λαών και Πολιτισμών.

Ως εκ τούτου, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι υπόλοιποι αρνητές του Εθνικισμού έχουν το μερίδιό τους στη επιχείρηση επιβολής και εξάπλωσης της παγκοσμιοποίησης.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ