Ο “καλλιτέχνης” Φαμπρ και οι εγχώριοι "καλλιτέχνες"

"Τίτλοι τέλους" για τον κομπλεξικό "ψυχάκια" "καλλιτέχνη" Γιαν Φαμπρ, ο οποίος θεωρούσε ως... τέχνη το να βασανίζει ζώα, να παρουσιάζει "παραστάσεις" με "παλλόμενα πέη" και άλλες παρακμιακές αηδίες. Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν γι' αυτόν τον "βαρεμένο" τύπο, αλλά ας σταθούμε σε κάτι το οποίο ξέφυγε της προσοχής των περισσοτέρων.

Η μεγαλύτερη (ίσως) θύελλα αντιδράσεων ξεσηκώθηκε από τους εγχώριους ηθοποιούς, όταν ο Φαμπρ δήλωσε ότι «Οι γνώσεις μου για τη σύγχρονη σκηνή σας είναι ανεπαρκείς. Φέτος, με τους συνεργάτες μου, θα τη γνωρίσουμε, ούτως ώστε την επόμενη χρονιά να είναι πολύ περισσότεροι οι Έλληνες στο φεστιβάλ. Κάλεσα φέτος εκείνους που ξέρω: τους καλύτερους του Βελγίου».

Προχωρώντας, μάλιστα, ακόμη περισσότερο την σκέψη του ο Φαμπρ δήλωσε σε άλλη συνέντευξή του ότι «Δεν με ενδιαφέρει να επιμεληθώ ένα εθνικιστικό φεστιβάλ, αλλά...
μια διεθνή πλατφόρμα διαλόγου, ανταλλαγής πρακτικών και μεταλαμπάδευσης ιδεών». Στις δηλώσεις αυτές είχαμε αντίστοιχες δηλώσεις απαντήσεις από εγχώριους ηθοποιούς, όπως "Είναι ντροπή. Νιώθω αδικημένη για τον ελληνικό πολιτισμό", "Νιώθω απογοήτευση. Σαμποτάζ στο φεστιβάλ, αν δεν υπάρξουν ισάριθμες ελληνικές παραγωγές με τα προηγούμενα έτη", "Στο φετινό φεστιβάλ επικρατεί ένα μηδενιστικό χάος, μια μανία ακύρωσης όσων έχουν χτιστεί όλα αυτά τα χρόνια".

Υπήρξε, μάλιστα, και ανακοίνωση του σωματείου τους, στην οποία αναφέρουν ότι "Συμφωνήσαμε με συντριπτική πλειοψηφία, ότι πρόκειται για μία απαράδεκτη και έκθετη, τόσο νομικά, όσο και ηθικά ενέργεια, η οποία στρέφεται ευθέως εναντίον της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας και εναντίον των χειμαζόμενων ή και ανέργων Ελλήνων δημιουργών. Επειδή οι συγκεκριμένες αυτές πράξεις ελέγχονται ως παράνομες και κυρίως εχθρικές για τη ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία και τον πολιτισμό του τόπου, ζητάμε την άμεση παραίτησή σας".

Το συμπέρασμα το οποίο βγαίνει απ' όλα αυτά είναι ότι ο “καλλιτεχνικός κόσμος” της Χώρας δεν ξεσηκώθηκε για το αναμφίβολα παρακμιακό, βέβηλο, αρρωστημένο περιεχόμενο της παράστασης, αλλά για το γεγονός ότι ο Φαμπρ τους απέκλεισε την συμμετοχή (και την οικονομική απολαβή) σ' αυτές! Είναι οι ίδιοι οι οποίοι όταν συμπατριώτες μας όπως οι οικοδόμοι, οι αλιεργάτες, οι ναυτικοί κ.τ.λ. διαμαρτύρονται επειδή τις θέσεις εργασίας τους καταλαμβάνουν κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι αλλοδαποί, κουνούν επιδεικτικά το δάχτυλό τους και ομιλούν για “φαινόμενα ρατσισμού”, “χαμηλό επίπεδο”, “έρποντα φασισμό”, και άλλες χιλιομασημένες και βαρύγδουπες εκφράσεις.

Η κραυγή διαμαρτυρίας, λοιπόν, κατά του Φαμπρ δεν ήταν για το θέαμα ανωμαλίας που όντως παρουσίασε, αλλά για το ότι δεν θα "έτρωγαν" κι αυτοί από το όλο σκηνικό. "Νούμερο", "ψώνιο", ακόμη και ανθέλληνας μπορεί να θεωρηθεί ο Φαμπρ. Δεν δικαιούνται, όμως, να τον κρίνουν αυτοί που δεν διαμαρτυρήθηκαν στο παρελθόν για εγχώριες αθλιότητες, όπως π.χ. αυτή η απαίσια και φρικαλέα "παράσταση" που παρουσίαζε τον Αθανάσιο Διάκο ως ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου(!), με την γυναίκα του να τον απατά με έναν λαθρομετανάστη... Γι' αυτό και οι όψιμες διαμαρτυρίες τους δεν μας πείθουν στο ελάχιστο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ