Ζούμε στους έσχατους καιρούς της παρακμής της δύσεως όπως εμπνευσμένα τους περιγράφει ο Γερμανός φιλόσοφος της Ιστορίας Όσβαλντ Σπένγκλερ. Το χρήμα έχει πράγματι επικρατήσει επί της μηχανής και μία εποχή χάους ανοίγεται μπροστά μας.
Ζούμε τις ημέρες της μεταβιομηχανικής εποχής με το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο, το οποίο δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική οικονομία, να έχει επικρατήσει πλήρως της πολιτικής και να θέλει να επιβάλει στην ανθρωπότητα την περίφημη παγκοσμιοποίηση. Στο κείμενο αυτό παραθέτω στην συνέχεια δύο άρθρα μου γραμμένα το 1999, ένα χρόνο πριν το τέλος του 20ου αιώνα, και σε αυτά βλέπει κανείς ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όχι απλά έχει Ιδέες, αλλά πριν από...
πολλά χρόνια είχε προβλέψει αυτό που σήμερα ζούμε.
Το Έθνος μας οδηγείται προς την καταστροφή. Εις ό,τι αφορά την Ιστορία μία πολύχρονη προσπάθεια του ένοχου και προδοτικού κατεστημένου παίρνει τώρα ολοφάνερα σάρκα και οστά. Η αμφισβήτηση της συνέχειας των Ελλήνων, η πλήρης διαστρέβλωση της Ιστορίας μας πριν γίνει κυβερνητική πολιτική είχε γίνει επιφυλλίδα στις μέσα σελίδες των Κυριακάτικων εφημερίδων, στις οποίες κάποιες γραφίδες της συμφοράς μας έλεγαν ότι όλα όσα είχαμε μάθει για το μεγαλείο του Ελληνισμού ήτανε λάθος!
Όσο για την κυριαρχία του χρήματος, σε κάθε μορφή της δημόσιας ζωής την βλέπουμε τα τελευταία έξι χρόνια με την πολιτική των μνημονίων να έχει πάρει την μορφή ενός εφιάλτη. Ο Λαός για να αντισταθεί, για να παραμείνει Έθνος, το Έθνος των Ελλήνων, πρέπει να επιστρέψει στις αρχέγονες πηγές του, στις παραδόσεις του, σε αυτήν την ίδια την ψυχή της Φυλής.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πριν 19 ολόκληρα χρόνια έγραφε για την ολέθρια επίθεση του ληστρικού χρηματιστηριακού κεφαλαίου ενάντια στην εθνική ανεξαρτησία, μία εθνική ανεξαρτησία που τελειώνει με την δουλεία των τόκων. Έβλεπε τη συστηματική προσπάθεια να καταστραφεί η εθνική μνήμη, η Ιστορία μας. Για του λόγου το αληθές:
“1/10/1999 ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΙΑ
«Ένα έθνος παύει να έχει ψυχή, όταν δεν θέτει πάνω από το χρήμα, από ένστικτο και χωρίς καμμία αμφισβήτηση, ένα σύνολο ιδανικών που τα θεωρεί τα θεμέλια της ύπαρξης του. Ένα έθνος που βάζει πάνω απ΄ όλα το χρήμα, παύει να είναι έθνος και γίνεται το όργανο εκείνου του ξένου που κατέχει το χρήμα και στα χέρια του οποίου έχει εγκαταλείψει τη ζωή και το πεπρωμένο του». ΜΩΡΙΣ ΜΠΑΡΝΤΕΣ
Ουδέποτε στην ιστορία της ανθρωπότητος η φτώχεια, η ανέχεια, η στέρηση δεν οδήγησε έναν λαό σε αφανισμό. Το αντίθετο ακριβώς έχει συμβεί! Ο πλούτος, η λατρεία του χρήματος σαν υπέρτατης αξίας είναι αυτή που καταστρέφει τα έθνη και οδηγεί λαούς με λαμπρή ιστορία αιώνων στο απόλυτο μηδέν. Ό,τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην πατρίδα μας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού ακριβώς που ισχυρίζομαι. Οι πένητες της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων, της εποχής της εθνεγερσίας, της περιόδου 1940-41 είχαν ιδανικά και εγνώριζαν να δίνονται ολόψυχα στην υπόθεση της Πατρίδος και του πολιτισμού. Σήμερα οι συμπατριώτες μας οδηγούνται σε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο.
Πριν κάποιες δεκαετίες αυτοί που φώναζαν το σύνθημα «κάτω οι πατρίδες» ήταν οι κομισάριοι, που είχαν μεταμφιεσθεί σε... σοσιαλιστές επαναστάτες. Σήμερα αυτοί που φωνάζουν το ίδιο σύνθημα, είναι οι μεγαλοχρηματιστές του διεθνούς κεφαλαίου, που πασχίζουν να φέρουν σε ολόκληρη την οικουμένη την περίφημη παγκοσμιοποίηση.
Στο «Βήμα» της Κυριακής 26 Σεπτεμβρίου 1999 («το άλλο Βήμα» σελίδα 22) διαβάζουμε:
«1. Η παγκοσμιοποίηση είναι η κυρίαρχη ιδεολογία του τέλους του 20ου αιώνα. Κάτι σαν αυτό που ήταν ο κομμουνισμός παλιότερα. Συγκριτικά, οι οπαδοί της δεν είναι τόσο φανατικοί. Ως ιδεολογία όμως είναι πολύ πιο εφηρμοσμένη.
2. Οι αναγκαίοι όροι για την ύπαρξη της είναι τουλάχιστον τρεις: Το πέρασμα από τις βιομηχανικές κοινωνίες σ΄ αυτές της υψηλής τεχνολογίας. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Η εξάπλωση της μαζικής ποπ κουλτούρας σε Δύση και Ανατολή».
Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλο μας και αγνοούμε αυτήν την πασιφανέστατη αλήθεια, που προκύπτει από αυτήν την ίδια τη ζωή: Η παγκοσμιοποίηση είναι ο θάνατος του έθνους μας και η πρώτη γραμμή του εχθρού δεν είναι άλλη από το διεθνές κεφάλαιο, που απειλεί όχι μόνο την ανεξαρτησία μας ως έθνους, αλλά και αυτή την ίδια την ουσία της ψυχής της φυλής μας. Και ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε στα καταχθόνια σχέδια του εχθρού είναι να κτίσουμε μια πολιτεία Εθνικιστική και Σοσιαλιστική!”
“30/10/1998 ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Εθνικισμός είναι η ιδεολογία και η κοσμοθεωρία όλων αυτών που αισθάνονται και βιώνουν αυτό που γράφει ο Νικόλαος Καζαντζάκης στην «Ασκητική», αυτός που νιώθει μέσα στις φλέβες του τις φωνές των προγόνων απαιτητικές να του ζητούν να κάνει το χρέος του και ακόμη από τις μέλλουσες γενιές που τον θέλουν να πορεύεται το δρόμο της ιστορίας με πνεύμα θυσίας και αυταπαρνήσεως και ακόμη αυτόν που ακούνε την καρδιά τους να κτυπά στους ρυθμούς ολόκληρου του κόσμου γιατί είναι ψέμα ότι οι εθνικιστές μισούν τους άλλους λαούς, απλά θέλουν τα πάντα στον υπέροχο τούτο κόσμο κατά την τάξη, το μέτρο και την αξία του. Ο Εθνικιστής είναι ένα όν που ανήκει περισσότερο στην ιστορία παρά στο τώρα κι ότι σήμερα πράττει πάντοτε είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα χρέη του παρελθόντος και τις οφειλές του μέλλοντος. Σε μας ειδικότερα τους Έλληνες, που Θεία ευλογία μας έδωσε το χάρισμα να είμαστε ο λαός που δημιούργησε τον μοναδικό πολιτισμό ολόκληρης της οικουμένης, η ιστορία παίζει έναν πιο βαρύ και σημαίνοντα ρόλο, είναι το αλφαβητάρι της ίδιας μας της ζωής.
Δεν μπορεί να είναι εθνικιστής κάποιος που δεν νιώθει τις φλόγες της Σμύρνης να καίνε αυτή την ίδια την ψυχή του, που δεν νιώθει την λεβεντιά της κλεφτουριάς ολοζώντανη μπροστά του, που δεν θαμπώνεται από το μεγαλείο του τελευταίου των Παλαιολόγων, δεν αφουγκράζεται τον καλπασμό των αλόγων του Βουλγαροκτόνου, δεν ακούει κουπιά και σάρκες να συντρίβονται στην Σαλαμίνα, δεν βλέπει ολοζώντανο μπροστά του το άπαρτο κάστρο της Τροίας όποιος δεν νιώθει μέσα του χιλιάδες χρόνια ιστορίας, ιστορίας που πέρασε και χιλιάδες χρόνια ιστορίας, ιστορίας που έρχεται δεν μπορεί να είναι εθνικιστής.”
Ν.Γ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών