Σύγκριση για γέλια: Ο Τσίπρας του "ΝΑΙ" και ο Μεταξάς, ηγέτης του "ΟΧΙ"

Ως κάποιο σημείο το γεγονός ότι πρωθυπουργός της Ελλάδος είναι ένας αμόρφωτος που πηγαίνει περιοδεία τον Σούλτς στη Λέσβο και τη... Μυτιλήνη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τραγελαφικό, αλλά κατά μία περίεργη έννοια αστείο.

Μιλώντας, όμως, χθες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ο Τσίπρας απέδειξε ότι μόνο αστείο δεν είναι το να κυβερνά τον τόπο ένας ανόητος, ο οποίος με την αμάθεια (και ακόμα χειρότερα την ημιμάθεια) διαμορφώνει την άποψη νέων ανθρώπων περί των γεγονότων των ιστορικών.
Ας δούμε τι είπε ο Τσίπρας:

«Ήταν κρατούμενοι για τις Ιδέες τους, γιατί ήταν κομμουνιστές. Όχι από τους ναζί, αλλά από την δικτατορία του Μεταξά. Στις φυλακές του δικτάτορα Μεταξά κρατούμενοι κομμουνιστές. Κάποιοι σε διωγμό ήδη από την περίοδο...
του περίφημου «ιδιώνυμου» του Βενιζέλου. Από το καθεστώς του Μεταξά τους παρέλαβαν οι αρχές της κατοχής. Τους παρέδωσαν γιατί – ίσως – τους ένιωθαν για μεγαλύτερους εχθρούς από τη ναζιστική πολεμική μηχανή. Αξίζει τον κόπο την Ιστορία να την θυμόμαστε. Όχι για να διχάζουμε το σήμερα, αλλά γιατί η Ιστορία είναι κομμάτι της συνείδησής μας και ας το αναλογίζονται αυτό κάποιοι που σήμερα στη Βουλή δίνουνε μάχες μην τυχόν και την πολιτική και ιδεολογική κληρονομιά του δικτάτορα Μεταξά την πάρουν απ’ αυτούς οι φασίστες της Χρυσής Αυγής. Αλήθεια, ποιός άλλος μπορεί να διεκδικεί μια τέτοια βδελυρή κληρονομιά;»

Κατά πρώτον, απαντώντας στον Τσίπρα για τους «διωκόμενους για τις Ιδέες τους», κομμουνιστές, να του θυμίσουμε ότι εκείνη την εποχή δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από τους πανηγυρισμούς των κομμουνιστών για την Μικρασιατική Καταστροφή. Πανηγυρισμούς, στους οποίους σημείωναν ότι «όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε».



Θα πει, βεβαίως, κανείς ότι είχαν περάσει 14 χρόνια, συνεπώς θα πρέπει να είχαν μετανιώσει για αυτή τους την αντεθνική σκέψη και δράση. Φευ, όμως, λίγα χρόνια μετά ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που δια της 5^ης Ολομελείας διατράνωναν την πεποίθηση για «ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» και έστρεφαν τα όπλα εναντίον των Ελλήνων, προκειμένου να το επιτύχουν.

Συνεπώς, απαντώντας στο συγκεκριμένο σημείο της ομιλίας του Τσίπρα, να τονίσουμε ότι οι κομμουνιστές δεν «διώκονταν για τις Ιδέες τους», αλλά επειδή ήταν προδότες.

Στο δεύτερο σημείο της σκέψεως του Τσίπρα, ότι το καθεστώς Μεταξά «τους παρέδωσε στις αρχές της κατοχής», απλά να θυμίσουμε στον Τσίπρα ότι ο Ιωάννης Μεταξάς απεβίωσε στις 29 Ιανουαρίου του 1941, ενώ η περιβόητη «παράδοση» στην οποία αναφέρεται ο Τσίπρας έγινε μερικούς μήνες μετά και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1941, όταν μαζί με τις φυλακές Ακροναυπλίας παραδόθηκε και η υπόλοιπη χώρα.

Αυτό που δεν ανέφερε ο Τσίπρας για την «παράδοση» των κομμουνιστών της Ακροναυπλίας είναι ότι πολλοί εξ αυτών δήλωσαν Βούλγαροι και απελευθερώθηκαν την 1^η Ιουλίου του 1941 από τις κατοχικές δυνάμεις και αμέσως άρχισαν να εργάζονται για τα συμφέροντα της Βουλγαρίας.
Όσον αφορά την «βδελυρή» κληρονομιά του Μεταξά, εμείς απλώς να πούμε στον Τσίπρα ότι ο Μεταξάς είπε «ΟΧΙ» στους διεθνείς τοκογλύφους και μάλιστα τους νίκησε. Αντίστοιχα ο Τσίπρας είπε, όπως και πριν από αυτόν οι νεοδημοκράτες και οι Πασόκοι, «ΝΑΙ» και υπέγραψε το «τρίτο μνημόνιο».

Θυμίζουμε ότι το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μετάξα αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με την βελγική τράπεζα «Societe Commerciale de Belgique». Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές δικαστήριο, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του λαού και της χώρας. Στο υπόμνημά της η ελληνική κυβέρνηση ανέφερε: «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο».

Αντιστοίχως, ο Ιωάννης Μεταξάς πήρε ένα χρεοκοπημένο κράτος και το προετοίμασε για να πραγματοποιήσει την πιο ένδοξη αντίσταση ολόκληρης της Ευρώπης ενάντια σε τέσσερις ταυτοχρόνως επιτιθέμενους εχθρικούς στρατούς, επίτευγμα το οποίο ανάγκασε πολιτικούς της εποχής (Χίτλερ, Τσώρτσιλ και άλλοι) να υποκλιθούν στο μεγαλείο του Ελληνισμού. Ο Τσίπρας, αντίστοιχα, δεν μπορεί να σταματήσει ούτε καν τις ορδές των λαθρομεταναστών, οι οποίοι κατακλύζουν τη χώρα μας.

Συνεπώς, ας αφήσει ο Τσίπρας κατά μέρους την «κληρονομιά του Μεταξά» και ας ασχοληθεί με την δική του (σε διεκδίκηση με το ΚΚ€) «κληρονομιά» των προδοτών που επεχείρησαν όχι μια, αλλά πολλές φορές να καταστρέψουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Κώστας Αλεξανδράκης