Τα «Νέα»: «Ποτέ δεν θα δημοσιεύαμε τίποτα θετικό για την Χρυσή Αυγή»!

Το ότι η «δημοκρατία» είναι για τους «δημοκράτες» και ότι ο πλουραλισμός, η ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση ιδεών καθώς και η ίση παροχή ευκαιριών και δημοσιεύσεων για όλες τις απόψεις είναι κάτι που αφορά μόνο τους συμμετέχοντες στο περιβόητο «συνταγματικό τόξο», αποτελεί κάτι το οποίο ανά τακτά χρονικά διαστήματα το διαπιστώνουμε.

Στα «Νέα» ο δημοσιογράφος Μιχάλης Μητσός, αναφερόμενος στα σκίτσα του ΑΡΚΑΣ, γράφει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Εκτός από τη σάτιρα, η εφημερίδα αυτή τιμούσε πάντα και τον πλουραλισμό στην αρθρογραφία. Η δημοσίευση απόψεων που αντίκεινται προς τη γενική γραμμή της...
δεν συνιστά έτσι “στροφή”, αλλά συμβολή στον διάλογο: προχθές, ας πούμε, φιλοξενήθηκε η άποψη του Νίκου Τόσκα. Πλουραλισμός δεν σημαίνει βέβαια και απουσία ενός πλαισίου αρχών. Ακόμη και στα σκίτσα: δεν έχουν δημοσιευτεί ποτέ γελοιογραφίες που εμφάνιζαν τον Σόιμπλε σαν Ναζί. Και φυσικά δεν θα δημοσιευόταν ποτέ κάτι θετικό για τη Χρυσή Αυγή».

Θα μπορούσαμε άνετα να χαρακτηρίσουμε το απόσπασμα αυτό ως τον ορισμό της αυτογελοιοποίησης, αν όχι ως «τρολάρισμα» (για να μιλήσουμε με έναν σύγχρονο νεανικό όρο). Ο «πλουραλισμός στην αρθρογραφία» και «η δημοσίευση απόψεων που αντίκεινται προς τη γενική γραμμή της» σταματούν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των εκατοντάδων χιλιάδων υποστηρικτών και ψηφοφόρων της. 

Η κυνική ομολογία του συστημικού κονδυλοφόρου «και φυσικά δεν θα δημοσιευόταν ποτέ κάτι θετικό για τη Χρυσή Αυγή», δείχνει το εύρος τόσο του μίσους όσο και του αποκλεισμού που αυτό φέρει για το λαοφιλές Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών. Το «φυσικά» και το «ποτέ» ενώνονται σε μια φρικτή αντίφαση, δημιουργώντας έναν ξεκάθαρα αντιδημοκρατικό-αντιδεοντολογικό αποκλεισμό σε ιδέες, θέσεις και απόψεις που δεν είναι αρεστές στον Μητσό και το σύστημα που εξυπηρετεί.

Σε αυτή την περίπτωση ο «πλουραλισμός» πάει… περίπατο. Μόνο που η Αλήθεια, η Εντιμότητα, η Δικαιοσύνη, το Φιλότιμο και η Αγάπη για την Πατρίδα και τον Λαό δεν έχουν ανάγκη τις σελίδες των «Νέων» ή οποιασδήποτε άλλης συστημικής φυλλάδας για να διοχετευθούν προς τα έξω. Βρίσκουν άλλους τρόπους να το πράξουν αυτό, γιατί η Φύση όσο κι αν βρίσκει εμπόδια ποτέ δεν υποκύπτει σ’ αυτά, αλλά συνεχίζει την δημιουργική πορεία της.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ