76 χρόνια πριν: Όταν η Ελλάδα είχε Εθνικό Ηγέτη και ταπείνωνε τους τοκογλύφους

Στις 15 Ιουνίου του 1939, η Ελλάδα του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά αποκηρύσσει τους δανειστές και παύει τις πληρωμές προς αυτούς. Τα προβλήματα ξεκίνησαν, αν και μάλλον δεν έπαυσαν ποτέ, από το 1932, όταν η μέχρι τότε πειθήνια έναντι των διεθνών τοκογλύφων, κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου, σταμάτησε να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια, που ως τότε πληρώνονταν κανονικά. Ο Βενιζέλος  για περίπου ένα τρίμηνο, προσπαθούσε απεγνωσμένα να διαπραγματευθεί με τους δανειστές, εκλιπαρώντας για πάγωμα των πληρωμών για μια πενταετία, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Η «Societe Commerciale De Belgique» (Εμπορική Τράπεζα του Βελγίου) κινήθηκε δικαστικά και πέτυχε το 1936 την έκδοση καταδικαστικής απόφασης εναντίον της Ελλάδας, την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει μέσω του Δικαστηρίου του Διεθνούς Δικαίου. Τα πράγματα όμως είχαν αλλάξει στην Ελλάδα. Μας είχαν τελειώσει οι εκλιπαρούντες πειθήνιοι και διαλλακτικοί πρωθυπουργοί και το τιμόνι της χώρας κρατούσε ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος κάνοντας χρήση...
της αρχής «αρχής της δημοσιονομικής αδυναμίας», έβαλε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών και την διάσωση της χώρας, παραμερίζοντας τις όποιες απαιτήσεις των δανειστών.

76 χρόνια πριν εκδόθηκε η ιστορική απόφαση υπ΄αριθμ.  General List No 77, Judgment No 31 της 15ης Ιουνίου 1939, με την οποία η Ελλάδα κέρδισε την υπόθεση αφού έγινε απολύτως δεκτός ο ισχυρισμός περί προτεραιότητας των πολιτών έναντι των δανειακών υποχρεώσεων. Η απαλλακτική απόφαση του Δικαστηρίου συνιστά δεδικασμένο για διεθνή δικαστικά όργανα και χρησιμοποιήθηκε προ μερικών ετών από τον αποβιώσαντα πρόεδρο της Αργεντινής Νέστωρ Κίρχνερ…

Η Ελλάς είχε τότε το σθένος να πατάσσει δανειστές και τοκογλύφους γιατί είχε πραγματικό Εθνικό Ηγέτη. Το ότι κάποιοι επιμένουν να τον καθυβρίζουν δεν έχει να κάνει σε τίποτε άλλο παρά να καλύψουν τις δικές τους ανεπάρκειες και τον ενδοτισμό τους στα διεθνή αρπακτικά.

Γεώργιος Γκιούρας, Τ.Ο. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ