Στην Κύπρο του τότε υπήρχε αναβρασμός. Η πλειοψηφία του κόσμου είχε
αποβάλει απο πάνω της τον μανδία του ραγιά και ζητούσε πλέον έμπραχτα
την Ένωση της Κύπρου με την Μάνα Ελλάδα. Λίγοι όμως , ήσαν και τότε ,
όπως πάντοτε ,αυτοί που ανάλαβαν τα βαρύ φορτίο του Αγώνα , αυτοί που
άφηναν πίσω την καλοπέραση , τις ανέσεις της ζωής και δεν ήταν απλά
υποστηρικτές του ένοπλου αγώνα αλλά οι ίδιοι οι αγωνιστές. Ανάμεσα σε
αυτούς τους λίγους γενναίους Άνδρες που απαρνήθηκαν τη ψευτοζωή και
αναζητήσουν κάτι καλύτερο , κάτι για το οποίο ίσως χρειαζόταν να δώσουν
και την ίδια τους την ζωή, εντάχθηκαν πολλά νεαρά άτομα , ανάμεσά τους
και ένα 17χρονο παιδί απο την Τσάδα της Πάφου , ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Ο Βαγορής όμως, όπως εθελημένα θέλουν να παρουσιάσουν κάποιοι δεν
ήταν απλά ένας ποιητής που έγραφε για την Ένωση και τον συνέλαβαν κατα
τύχη οι Εγγλέζοι , αλλά ήταν ένας...