Κρίνοντας, στη συνέχεια,
ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν κατά της καταιγίδας των μέτρων υπήρξαν σχετικά χλιαρές αναλογικά με τη σφοδρότητα της επίθεσης κατά των εργαζομένων και των συνταξιούχων, αρκετοί μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος, άρχισαν να υποστηρίζουν ότι πολλά από τα σκληρά μέτρα που ελήφθησαν ήταν αναγκαία και θα έπρεπε να εφαρμοστούν ακόμη και αν δεν μας τα επέβαλε ο ξένος παράγοντας, αφού, άλλωστε, στόχος είναι να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Με επικεφαλής τον κ. Παπακωνσταντίνου και τους «μανδαρίνους» του υπουργείου Οικονομικών, και ασφαλώς σε αγαστή συνεννόηση με τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τους συμβούλους του Μ. Μαξίμου, προχωρούν, μάλιστα, στο σχεδιασμό νέου πακέτου αντιλαϊκών μέτρων, πέραν αυτών που προβλέπονται στο μνημόνιο, εκτιμώντας προφανώς ότι και οι νέες ρυθμίσεις που προωθούνται θα περάσουν «αβρόχοις ποσί», με κάποιες τρίωρες στάσεις εργασίας, μία 24ωρη απεργία που θα αποφασίσουν τα συνδικάτα και μερικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας
Διατυπώνεται η άποψη ότι οι κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν το προηγούμενο διάστημα, τόσο για τα εισοδηματικά και φορολογικά μέτρα, όσο και για το νέο ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, μπορεί να ήταν μαζικές, αλλά, ενδεχομένως, δεν είχαν τη διάρκεια που θα δικαιολογείτο από τα αλλεπάλληλα που δέχθηκαν, κυρίως, τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Οι αντοχές μιάς κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά από τα οικονομικά, φορολογικά μέτρα, η καθημερινότητά της αλλάζει δραματικά και αγωνίζεται για την επιβίωσή της δεν μετρώνται, όμως, απαραίτητα με τον αριθμό και το μέγεθος των απεργιακών κινητοποιήσεων που πραγματοποιούνται. Μετρώνται και με την έκφραση της ψήφου διαμαρτυρίας των πολιτών στην κάλπη, αρχής γενομένης από τις επικείμενες δημοτικές, περιφερειακές εκλογές.
"E.T."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών