Ο Αλέξης Παπαχελάς, το σχέδιο Ανάν και η τιμή στον αντίπαλο (ένα άγνωστο περιστατικο σε μία ψαροταβέρνα).

   Ήρθε πάλι στην επικαιρότητα ο κύριος Παπαχελάς μετά την περιβόητη εκπομπή χθες στον ΣΚΑΙ. Αναλώθηκε σε μεγάλο μέρος της για το ποιοί κουκουλοφόροι τον διαβάλλουν μέσα στο διαδίκτυο, όπου ο κύριος Λαζαρίδης ανταπάντησε (εσφαλμένα κατά τη γνώμη μας) ότι “και εμένα με χτυπούν”. Λάθος δις, διότι το ορθό είναι ότι τον χτυπούσαν, για τελείως διαφορετικούς λόγους από ότι κάποιοι άλλοι “χτυπούν” τον κ. Παπαχελά. Οι συγκεκριμένοι που τον χτυπούσαν άλλωστε, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, δεν τον χτυπούν πλέον και τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ακόμα και εγκωμιαστικά σχόλια, όπως ακριβώς συνέβει και με τον Γιώργο Μουρούτη. Η πολιτική βλέπετε είναι μία διαδικασία τριβής και εναλλαγών ανάλογα με τις συνθήκες.

Αρκετά όμως με τους πολιτικούς συσχετισμούς. Εμείς θα αναφερθούμε σήμερα σε ένα άγνωστο περιστατικό που διαδραματίστηκε σε μία από τις καλύτερες ψαροταβέρνες της Κύπρου, στην Λευκωσία, ένα εικοσιτετράωρο μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν.
Ήταν κοινό μυστικό πως οι Ελλαδίτες δημοσιογράφοι είχαν επιλέξει στρατόπεδα και είχαν …στρατοπεδεύσει στην Κύπρο για να λάβουν μαχητικό μέρος στον “αγώνα”. Τότε/....
δεν γνωρίζαμε για τα κονδύλια της USAID και τις αποκαλύψεις του Έθνους για τα μαύρα χρήματα του σχεδίου Ανάν.
Οι μεν πολιτικοί είχαν εκδηλωθεί νωρίς. Ο ημίθεος Κώστας Σημίτης, κατάφερε και διάβασε ένα έντυπο 11,000 σελίδων σε 27 λεπτά και βγήκε με πύρινη δήλωση υπέρ του σχεδίου. Ο δε Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς δεν μπήκε σε τέτοια ταλαιπωρία και ανάγνωσε τη κλασσική κάρτα γκρηκλις με τόνους, παίρνοντας και αυτός θέση υπέρ του σχεδίου. (Γιώργος Παπανδρέου στον Αλέξη Παπαχελά, 15/4/2004: Νομίζω είναι πασιφανές ότι υπάρχει μια ευρύτερη πια συναίνεση γύρω από την αξιολόγηση του Σχεδίου Ανάν, εγώ θα το ερμήνευα 3-1. Τώρα ίσως να είναι αυθαίρετη η ερμηνεία, αλλά νομίζω από τις δηλώσεις που έχουν γίνεται φαίνεται προς τα πού πάει ακριβώς η θέση του κάθε κόμματος.)
Πολλοί εκλεκτοί Ελλαδίτες δημοσιογράφοι λοιπόν είχαν στρατοπεδεύσει στην Κύπρο προσπαθώντας να υπηρετήσουν τις ιδέες τους. Μεταξύ αυτών και ο Αλέξης Παπαχελάς, που μάλλον υποστήριξε την υπερψήφιση του σχεδίου, όπως πηγάζει και από το περιστατικό που σας περιγράφουμε. 
Το αποτέλεσμα λοιπόν έχει κριθεί, το συντριπτικό “ΟΧΙ” και ο θρίαμβος του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου είναι γεγονός. Στην ξακουστή ψαροταβέρνα λοιπόν, ξεκουράζονται οι μαχητές των δύο πλευρών μετά την αδυσώπητη μάχη, έχοντας ανάμικτα συναισθήματα. Σε κάποιο τραπέζι, συνέτρωγαν ο Βάσος Λυσσαρίδης μαζί με δύο πραγματικούς τιτάνες της Ελληνικής δημοσιογραφίας που έδωσαν αγώνα για το “ΟΧΙ”. Το κλίμα, ευχάριστο, όσο ευχάριστο θα μπορούσε να είναι βέβαια σε μία κατεχόμενη πατρίδα.
Ξάφνου ένας γνωστός κύριος πλησίασε το τραπέζι τους. Ήταν ο Αλέξης Παπαχελάς, που έτρωγε στην ίδια ταβέρνα. “Συγχαρητήρια παιδιά, δώσατε σκληρό αγώνα και τα καταφέρατε”, είπε, ακουμπώντας το χέρι στην πλάτη του Βάσου.
Η παρέα, μειδίασε. Ο Βάσος κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι και ο Αλέξης απομακρύνθηκε. “Τουλάχιστον είναι σωστός …επαγγελματίας!” ήταν το σχόλιο που αντάλλαξαν οι συνδαιτημονες του γίγαντα της Κύπρου.
Κάπου στο βάθος της ίδιας ταβέρνας, καθόταν περίλυπη η Έλλη Στάη. Την διάθεση της μάλλον δεν την είχαν χαλάσει οι γυναίκες του οδοφράγματος αλλά οι καρτέλες που έπαιζαν στις οθόνες: “ΟΧΙ 75%”. Bad Looser, θα έλεγε κάποιος. Το μέλλον όμως της άνηκε, οι καλοί επαγγελματίες, δεν χάνονται ποτέ
πηγή