Θυμάμαι μιαν Αθήνα διαφορετική.....

Το ίδιο θαρρώ και πολλοί από τους αναγνώστες. Θυμάμαι τέτοια εποχή τις γυναίκες να προχωρούν στους στολισμένους δρόμους με τα ψηλά τακούνια τους και τα μακριά παλτό τους κρατώντας χρωματιστές νάυλον σακούλες, κουβεντιάζοντας και γελώντας.

Ανεβαίνουν τη Σταδίου, στον Προμηθέα για βιβλία κι επιτραπέζια, κατεβαίνουν στον Κατράντζο να ψωνίσουν για το σύζυγο, το γιο, τον αδελφό, στο Λαμπρόπουλο για τις δικές τους μικρές πολυτέλειες, και στο Μινιόν για να χαζέψουν με τα παιδιά τη βιτρίνα με τον Αη Βασίλη και τα ξωτικά που κινούν πάνω-κάτω τα χέρια τους φτιάχνοντας νυχθημερόν τα πρωτοχρονιάτικα δώρα που θα μπουν σε λίγες μέρες κάτω από το δέντρο.
Στις βιτρίνες του Μινιόν και του Λαμπρόπουλου στριμώχνουμε τις.......
μύτες μας στο τζάμι για να ρουφήξουμε τη μαγεία των τέλεια εορταστικών διακοσμήσεων. Μετά θα.....

η συγκλονιστική συνέχεια με τον ΕΠΙΛΟΓΟ....

Για την Πατρίδα μας