Κρίση μεγαλείου έπαθε ο Ερντογάν: Λύση ο… ψυχολόγος ή η ετοιμότητα;;;

Ο υπερφίαλος νεοθωμανός για ακόμα μία φορά μίλησε και είπε πράγματα τα οποία πέραν της υποψίας ότι χρήζουν ιατρικής… γνωμάτευσης, θα πρέπει αν τύχουν και επισταμένης πολιτικής ανάλυσης, ιδιαιτέρως από τη πλευρά της χώρας μας. 

Έτσι ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απείλησε για ακόμα μία φορά πως εκείνοι που θέτουν σε αμφισβήτηση την ισχύ της Τουρκία θα «μπουν στη θέση τους».

Οι δηλώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν είναι χαρακτηριστικές: «Δεν πρόκειται να υποκύψουμε και να μη βάλουμε στη θέση τους κράτη παρίες (rogue states) και κράτη τα οποία αμφισβητούν το μεγαλείο της Τουρκίας» και συμπλήρωσε πως ο ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας «είναι από τις πλέον ισχυρές στον πλανήτη» ενώ μετά από το συγκεκριμένο φιλειρηνικό παραλήρημα, συμπλήρωσε πως η Άγκυρα δεν σκοπεύει να επιτεθεί σε κανένα (μάλλον φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν… να ελέγξουν τη δύναμή τους, το ίδιο πρόβλημα με γνωστό πολιτικό πρόσωπο στη Ελλάδα!!!), ενώ επεσήμανε πως «τα μεγάλα κράτη έχουν εχθρούς».

Ας προσέξουν οι φίλοι αναγνώστες τη συνέχεια των δηλώσεων, όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός αναλύει το τι είναι οι «εχθροί» του μεγάλου κράτους των Τούρκων: «[Εχθροί] είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι αντιλαμβάνονται αυτές τις ύπουλες επιθέσεις σε αεροσκάφη μας και στη σημαία μας ως σημεία αδυναμίας της Τουρκίας, ενώ στην ουσία αυτοί δεν έχουν ένα μεγάλο κράτος». Δηλαδή τι μας λέει ο άνθρωπος: Είμαστε τόσο συμπλεγματικοί, ώστε ακόμα και να τολμήσετε να σκεφτείτε ότι δεν απαντάμε στη Συρία λόγω αδυναμίας, γίνεστε αυτομάτως εχθροί μας, αφού δεν έχετε μεγάλο κράτος! Κατά τα άλλα προσπαθεί να πείσει για την «νέα τουρκική αυτοπεποίθηση» που υποτίθεται έφερε ο ίδιος και η κυβερνήσεις του στην Τουρκία…

Από τη πλευρά μας δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε τα εξής:

Πρώτον, η Άγκυρα για πρώτη φορά χρησιμοποιεί την έκφραση κράτος-παρίας αναφερόμενη καταφανώς στη Συρία. Η σημειολογία του γεγονότος αυτού είναι μεγάλη αφού γίνεται φανερό πως η όλη ρητορική και προπαγάνδα, εάν συνεχίσει να κλιμακώνεται, σταδιακά αλλά σταθερά θα οδηγήσουν στην πολεμική εμπλοκή. Ας μη ξεχνάμε πως τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί δίνονται σε κράτη στόχους της «διεθνούς κοινότητας».

Δεύτερον, η Τουρκία φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται πως με τη συγκεκριμένη πορεία που ακολουθεί το «μεγαλείο» της έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση και σύγκρουση με το ρωσικό αντίστοιχο.

Τρίτον και κυριότερο, θα επιθυμούσαμε να απευθύνουμε ένα «ρητορικό» – κατά τη άποψή μας – ερώτημα το οποίο αντικατοπτρίζει το μέγεθος του κινδύνου που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Εάν η ηγεσία της Τουρκίας – είτε είναι στρατιωτική είτε είναι νεοθωμανική – πραγματικά πιστεύει όλα αυτά που διατείνεται για τις ένοπλες δυνάμεις της και την ισχύ τους, ποια η πιθανότητα να μην την αξιοποιήσουν (την ισχύ αυτή) σε μία περίπτωση που ας πούμε οι συνθήκες στην Ανατολική Μεσόγειο είναι οι ακόλουθες: H Ελλάδα στην ουσία ακυβέρνητη θα χρεοκοπήσει και επισήμως, η Κύπρος θα βρίσκεται και η ίδια στο μνημόνιο, και η Άγκυρα θα έχει βρει κάποια σημεία επαφής με τη Δύση (και το Ισραήλ) λόγω Συρίας.

Με άλλα λόγια όταν κάποιος θεωρεί των εαυτό του δυνατό και τον αντίπαλο νάνο, θα του επιτεθεί ή όχι; Τι λένε οι πιθανότητες; Προσοχή! Δεν εννοούμε πως το αποτέλεσμα είναι προδικασμένο, απλά επισημαίνουμε πως όσο και να προσπαθούμε, με τα σημερινά δεδομένα τον καβγά δεν θα τον αποφύγουμε. Οι ένοπλες δυνάμεις φαίνονται και είναι έτοιμες η πολιτική ηγεσίας μας είναι;

defence-point