1986: Όταν ο Βορίδης φώναζε «Βία στη βία των μαρξιστών!» και συμπλεκόταν με αριστερούς

Όλοι αυτοί οι απατεώνες της δημοσιογραφίας, που ασχολούνται με φωτογραφίες του 1983 και κείμενα του 1987, για να αποδείξουν τον δήθεν «ναζιστικό», «βίαιο», «εγκληματικό» χαρακτήρα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, φαίνεται ότι έχουν πολύ επιλεκτική μνήμη.
Τα «κατορθώματα» όμως, των σημερινών «αστέρων» (ή μήπως «βελών»;) του ψευδεπίγραφου "συνταγματικού τόξου" φαίνεται ότι δεν τα θυμούνται. Ας τους τα θυμίσουμε Εμείς, λοιπόν. Με πρωταγωνιστή, μάλιστα, σημερινό τον εξωμότη του Εθνικισμού Μάκη Βορίδη, ο οποίος το 1986 ήταν πολύ «άτακτο αγόρι». Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι,
την Κυριακή 27 Απριλίου 1986 στην εφημερίδα «Ελληνικός Κόσμος», η οποία υποστήριζε την ΕΠΕΝ (το κόμμα που είχε δημιουργήσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος), υπήρχε συνέντευξή του Μάκη Βορίδη, τότε «Γενικού Γραμματέα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νεολαίας ΕΠΕΝ», όπως τον παρουσιάζει η εφημερίδα.

Η συνέντευξη έχει τον εύγλωττο τίτλο «Βία στη βία των μαρξιστών», λόγια τα οποία δεν προερχόταν από κάποιο Χρυσαυγίτη, αλλά από το σημερινό «κόσμημα» της Ν.Δ. Η συνέντευξη αυτή δόθηκε με αφορμή κάποια επεισόδια, μια εβδομάδα νωρίτερα στη Νομική σχολή, όταν Επενίτες συνεπλάκησαν με αριστερούς. Πριν πάμε στα λεγόμενα του Βορίδη, ας δούμε την άποψη της εφημερίδας, η οποία προφανώς ταυτιζόταν με αυτή του αρχηγού της Νεολαίας της ΕΠΕΝ: «Στις επιθέσεις ανταπάντησαν οι νεολαίοι της ΕΠΕΝ, οι οποίοι έστειλαν σαφές πολιτικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι θα αντιδρούν με βία στη βία της αριστεράς», ενώ λίγο πιο κάτω αναφέρονται τα εξής: « Και οι μεν φιλελεύθεροι και δεξιοί φοιτητές παρατηρούν ότι στους πανεπιστημιακούς χώρους υπάρχει μια δύναμη πλέον (της ΕΠΕΝ), η οποία είναι αποφασισμένη να χτυπήσει κάθε αυθαιρεσία και τρομοκρατική ενέργεια της Αριστεράς και να επικρατήσει».
Το συμπέρασμα το οποίο βγάζουμε από τα παραπάνω είναι ότι εκφράσεις όπως «ανταπάντησαν», «βία στη βία της αριστεράς», «αποφασισμένη να χτυπήσει» δεν παραπέμπει, προφανώς, σε … πολιτισμένο διάλογο, αλλά σε ξεκάθαρη αντιπαράθεση με κανονικές συμπλοκές ανάμεσα στους Επενίτες και τους αριστερούς. Ο Μάκης Βορίδης θεωρεί ότι άνηκε τότε σε μια «εγκληματική οργάνωση», επειδή τα μέλη της ΕΠΕΝ υπεράσπιζαν τον εαυτό τους από την κόκκινη τρομοκρατία; Αλήθεια, οι περίφημες «επιτροπές αυτοπροστασίας ενάντια στη μαρξιστική βία», που είχε οργανώσει η ΕΠΕΝ τότε, μήπως παρέπεμπαν κι αυτές σε «εγκληματική οργάνωση»;

Κάπως έτσι θα βγήκε και η διαχρονική φωτογραφία που δείχνει τον Βορίδη να κραδαίνει ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι. Ας έρθουμε όμως, στα όσα ο ίδιος ο Βορίδης υποστήριζε σε αυτή τη συνέντευξη, μέσα από κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα των απαντήσεών του στις ερωτήσεις που του γίνονται: «Αν κάποιος θελήσει να χρησιμοποιήσει βία εναντίον μας, θα πρέπει να ξέρει ότι από εδώ και πέρα θα του απαντάμε». Όταν τα λέει αυτά ο Βορίδης δεν τρέχει τίποτα. Αν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ προσπαθήσει να υπερασπίσει και να περιφρουρήσει τις εκδηλώσεις της είναι «εγκληματική οργάνωση». Ενδιαφέρον, επίσης, πάνω στο ζήτημα της βίας είναι τα όσα υπερασπίζει πιο κάτω ο Βορίδης: «Η βίαιη αντιμετώπιση κάθε εμφάνισής μας, μας αναγκάζει να αμυνθούμε. Επομένως εδώ θα πρέπει να κάνουμε έναν κρίσιμο και χρήσιμο διαχωρισμό. Ότι, ενώ σε πολιτικό επίπεδο η ΕΠΕΝ είναι ενταγμένη στις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, στο φοιτητικό επίπεδο η αναρχία και ο εκμαρξισμός των φοιτητικών συλλόγων της απαγορεύουν παράνομα και βίαια να συμμετέχει. Και στο βαθμό που ο νόμος περί αυτοδιοικήσεως των ΑΕΙ και το πανεπιστημιακό άσυλο καθιστά αδύνατη την κατοχύρωση της παρουσίας μας από το κράτος, τότε έχουμε δύο δρόμους: Ή να εγκαταλείψουμε τα ΑΕΙ και άρα έναν σημαντικότατο και κρίσιμο για τη νεολαία μαζικό χώρο ή να αντιτάξουμε βία στη βία του μαρξισμού. Και είναι εύκολο στον καθένα να καταλάβει ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε».  Όλη η ουσία βρίσκεται στη φράση «βία στη βία των μαρξισμού», η οποία άλλωστε αποτελεί και τον τίτλο της συνέντευξης.
Ο «τραμπούκος» εκείνης της εποχής Βορίδης, ο οποίος «έπαιζε ξύλο» με τους αριστερούς (οι οποίοι μάλιστα για το επεισόδιο στη Νομική κατηγορούσαν τον Βορίδη ότι ένας από την ομάδα του τράβηξε πιστόλι) μεταλλάχθηκε στη συνέχεια σε έναν φιλήσυχο αστό (κάποιος πρώην συμμαχητής του, προφανώς πικραμένος, τον αποκάλεσε «πουλημένο τομάρι»), ο οποίος ενσωματώθηκε πλήρως στο σύστημα. Κανείς πλέον δεν ασχολείται με το «χουντικό» παρελθόν του Βορίδη και το υμνολόγιο του προς τη βία. Ας μην ξεχνάμε ότι η συμμετοχή του στην ΕΠΕΝ και τη μετεξέλιξή της, το Εθνικό Κόμμα κράτησε μέχρι το 1992. Αντιθέτως, για τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ οι βρωμοφυλλάδες και τα πορνοκάναλα θα ασχοληθούν με φωτογραφίες, ρούχα και κείμενα πολύ πιο πριν από τις δυναμικές παρεμβάσεις του τέως αρχηγού της Νεολαίας ΕΠΕΝ. Ακριβώς γιατί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ παραμένει πιστή στον Εθνικισμό και δεν συμβιβάστηκε, όπως έκανε ο Βορίδης ενσωματωμένος πλήρως στο σύστημα. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ συνεχίζει να παλεύει για την απελευθέρωση της Χώρας από τους διεθνείς τοκογλύφους. Ο Βορίδης έφτυσε το παρελθόν του κι έγινε αρνητής του εαυτού του. Συνεργάζεται με τις ξένες δυνάμεις κατοχής, ως μέλος της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Όχι μόνο δεν έχει μείνει τίποτα από τον εθνικιστικό του παρελθόν (αν και ουσιαστικά ποτέ δεν ήταν, έστω και για λίγο, ειλικρινής Εθνικιστής, απλά έκανε το «χόμπι» του), αλλά φερόμενος ως μεταλλαγμένος «γενίτσαρος» πράττει τα μέγιστα για την ποινικοποίηση του Εθνικιστικού φρονήματος, προκειμένου να γίνει ακόμη πιο αρεστός σε αυτούς που δεν επιθυμούν μια Αληθινά Ανεξάρτητη Ελλάδα. Όντως, «τα στερνά τιμούν τα πρώτα»…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ