Στην (άλλοτε «μαμά»…) Μόσχα βρίσκεται αυτές τις ημέρες ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Τούσσας, όπου συμμετέχει στο «Στρογγυλό Τραπέζι», που διοργανώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) στις 14 – 15 Μαρτίου 2014, με θέμα: «Οι κομμουνιστές στα κοινοβούλια και η ταξική πάλη». O "σύντροφος" Τούσσας μίλησε στη σύναξη και επανέλαβε τις γνωστές θέσεις του ΚΚΕ περί της βίαιης ανατροπής του πολιτεύματος και της εγκαθίδρυσης δικτατορίας (του προλεταριάτου). Ιδού τι κάνουν πως δε βλέπουν οι ανακρίτριες της… τυφλής «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» του προτεκτοράτου Ελλαδιστάν, που κυνηγάνε μανιωδώς την Χρυσή Αυγή:
«Σχετικά με το θέμα της σημερινής εκδήλωσης «Οι κομμουνιστές στα κοινοβούλια και η ταξική πάλη», θέλουμε να σημειώσουμε πως αντιμετωπίζουμε το κοινοβούλιο ως......
θεσμό της αστικής δημοκρατίας, ένα από τα εργαλεία του καπιταλισμού για να διαχειρίζεται την εξουσία των μονοπωλίων με βασικό κριτήριο την εξασφάλιση των συμφερόντων του. Από αυτήν την αφετηρία είμαστε κάθετα αντίθετοι με οπορτουνιστικές απόψεις, που υιοθετήθηκαν στη Δυτική Ευρώπη από το λεγόμενο ρεύμα του «ευρωκομμουνισμού», που καλλιεργούν την αυταπάτη, πως μέσω των κοινοβουλίων, της συμμετοχής σ’ αυτά μπορεί να υπάρξει μια «κοινοβουλευτική μετάβαση» προς το σοσιαλισμό. Επιτρέψτε μου να θέσω ορισμένες θεμελιακές θέσεις του ΚΚΕ για το ζήτημα που εξετάζουμε:
1. Αφετηριακή θέση του ΚΚΕ είναι η λενινιστική θέση που τονίζει πως σε καμιά καπιταλιστική χώρα δεν υπάρχει «δημοκρατία γενικά», αλλά υπάρχει μόνο η αστική δημοκρατία, όπως δεν υπάρχει «δικτατορία γενικά» αλλά δικτατορία της καταπιεζόμενης τάξης, δηλαδή του προλεταριάτου, πάνω στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές, δηλαδή πάνω στην αστική τάξη, με σκοπό την κατανίκηση της αντίστασης που προβάλλουν οι εκμεταλλευτές στην πάλη για την κυριαρχία τους.
Ωστόσο, η πάλη ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να εγκλωβίζεται στη στήριξη της αστικής δημοκρατίας, δεν μπορεί να περιορίζεται στην πάλη για την διαφύλαξη και διεύρυνση των δημοκρατικών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στα πλαίσια του αστικού πολιτικού συστήματος, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε τον εγκλωβισμό της πάλης μέσα στο υφιστάμενο εκμεταλλευτικό σύστημα. Η πάλη για τα δικαιώματα αυτά κι ενάντια στην ανοιχτή, τη φασιστική μορφή δικτατορίας της αστικής τάξης, για την προάσπιση των όποιων δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως π.χ. το δικαίωμα της νόμιμης δράσης του ΚΚ, της δυνατότητας συμμετοχής του στις αστικές εκλογές, δεν μπορεί να κοιτάζει στο χθες, αλλά πρέπει να κοιτάζει μπροστά. Αυτό συνιστά η μαρξιστικό – λενινιστική αντίληψη για το τσάκισμα της αστικής κρατικής μηχανής και όλων των θεσμών της, με το πέρασμα των μέσων παραγωγής και της εξουσίας στα χέρια της εργατικής τάξης, με την εμφάνιση νέων λαογέννητων θεσμών εξουσίας.
Παράλληλα λέμε στο λαό την αλήθεια.
Πρέπει να κατανοηθεί πως είναι άλλο η αναμέτρηση στη βουλή και στην ευρωβουλή με τις αστικές και τις οπορτουνιστικές δυνάμεις για κάθε λαϊκό πρόβλημα με κατεύθυνση σύγκρουσης με την αστική τάξη, το αστικό κράτος, την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα και άλλο η καλλιέργεια συγχύσεων και αυταπατών πως η κοινοβουλευτική πάλη μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις του συστήματος ή της ΕΕ, της ιμπεριαλιστικής ένωσης που τα θεμέλια της είναι οι ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι, όπως κάνουν οι δυνάμεις του Κόμματος της Ευρωπαϊκής αριστεράς (ΚΕΑ), ή ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και άλλες δυνάμεις του οπορτουνισμού.
Αυτή η αντίληψη κάνει μεγάλη ζημιά, φθείρει συνειδήσεις, έχει αφετηρία την επικίνδυνη ουτοπία περί εξανθρωπισμού του καπιταλισμού κι αυτό την ώρα που το σύστημα στο σημερινό ιμπεριαλιστικό στάδιο γίνεται συνεχώς και πιο αντιδραστικό και επικίνδυνο.
3.Πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η πίστη στον αστικό κοινοβουλευτισμό είναι πηγή σοβαρών προβλημάτων και παρεκκλίσεων στο κομμουνιστικό κίνημα, οδήγησε κόμματα σε σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη, όπως έδειξε η πείρα του ευρωκομμουνισμού ή οδήγησε σε εφησυχασμό, σε μη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αντιμετώπιση αντιδραστικών, φασιστικών δυνάμεων γιατί ΚΚ βρέθηκαν απροετοίμαστα, με μειωμένη ταξική επαγρύπνηση.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη λενινιστική θέση που τονίζει πως ο πολιτικός αγώνας δεν συνοψίζεται καθόλου στο ζήτημα της στάσης μας έναντι του κοινοβουλευτισμό, αλλά περιλαμβάνει το συνολικό αγώνα της εργατικής τάξης που έχει κατεύθυνση την ανατροπή του καπιταλιστικού καθεστώτος.
Ο Λένιν σημείωνε για την στάση των κομμουνιστών προς την αστική δημοκρατία πως «οι κομμουνιστές την ξεσκεπάζουν και λένε ανοιχτά στους εργάτες και στις εργαζόμενες μάζες την καθαρή αλήθεια: στην πραγματικότητα, η ρεπουμπλικανική δημοκρατία, η Συντακτική Συνέλευση, οι παλλαϊκές εκλογές κλπ. σημαίνουν δικτατορία της αστικής τάξης και για την απελευθέρωση και για την απελευθέρωση της εργασίας από το ζυγό του κεφαλαίου δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αντικατάσταση αυτής της δικτατορίας με τη δικτατορία του προλεταριάτου. Μόνο η δικτατορία του προλεταριάτου είναι σε θέση να απαλλάξει την ανθρωπότητα από το ζυγό του κεφαλαίου, από την ψευτιά, την καλπιά, την υποκρισία της αστικής δημοκρατίας, αυτής της δημοκρατίας για τους πλούσιους, μόνο αυτή είναι σε θέση να εγκαθιδρύσει τη δημοκρατία για τους φτωχούς, δηλαδή να κάνει στην πράξη τα αγαθά της δημοκρατίας προσιτά στους εργάτες και τους φτωχούς αγρότες, ενώ τώρα (ακόμα και στην πιο δημοκρατική αστική δημοκρατία) τα αγαθά αυτά της δημοκρατίας είναι στην πράξη απρόσιτα στην τεράστια πλειοψηφία των εργαζομένων»…
Στο 19ο συνέδριο (2013) το ΚΚΕ ενέκρινε ομόφωνα το νέο Πρόγραμμά μας, που ξεκαθαρίζει πως σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας. Η επικείμενη επανάσταση στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική. Το Κόμμα μας εκτιμά, όπως και στο προηγούμενο Πρόγραμμά του, πως δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού, όπως δεν υπάρχουν κι ενδιάμεσες εξουσίες.
Η εργατική εξουσία θα έχει θεμέλιο της την παραγωγική μονάδα, την κοινωνική υπηρεσία, την διοικητική μονάδα, τον παραγωγικό συνεταιρισμό. Η δομή των οργάνων εξουσίας θα περιλαμβάνει: Το Εργατικό Συμβούλιο, το Περιφερειακό Συμβούλιο και το Ανώτατο Όργανο της Εργατικής Εξουσίας. Στα τρία επίπεδα των οργάνων εξουσίας -Εργασιακό, Περιφερειακό, Πανελλαδικό- ιεραρχικά, θα ανήκει η οργάνωση της περιφρούρησης της επανάστασης, της Λαϊκής Δικαιοσύνης, ο ελεγκτικός μηχανισμός».
(ΥΓ): Γιατί άραγε το κράτος των ανακριτριών (κατά το «κράτος των δικαστών») δεν ασκεί διώξεις και κατά των κουκουέδων, που με κάθε ευκαιρία ομολογούν τις πραγματικές τους επιδιώξεις; Μήπως γιατί ξέρει ότι το ΚΚΕ είναι συνοδοιπόρος του αστικού συστήματος εξουσίας κι όλα αυτά περί επανάστασης κ.τ.λ. είναι… για να περνάει η ώρα;
Εθνικισμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών