Συνεργασία:Ψευτοπατριώτες και ψευτοεθνικιστές

Είναι διαπιστωμένο ότι υφίσταται ένα συγκαλυμμένο ή αφανές  ψευδοπατριωτικό σύνολο,  ένα πολύμορφο και πολυπρόσωπο, (αλλά συνάμα ανώνυμο κι’ απρόσωπο) άθροισμα κάποιων «εθνικώς σκεπτομένων» και «πατριωτών», τάχα «συμπαθούντων» και δήθεν «φίλων» του Κινήματός μας, με ανερμάτιστη κακοπιστία, λειψή πληροφόρηση, επιβεβαιωτική αυτοδικαιολόγηση και υπνωτικό εφησυχασμό.
Δείχνοντας αλλού άλλο πρόσωπο, φορώντας διαφορετικό κατά περίσταση προσωπείο, όντας  μόνιμα επικριτικοί, δυσαρεστημένοι και καταγγελτικοί γιά τις όποιες ατέλειες και τις ατυχίες μας, στέκουν συνεπείς και απόλυτα συνεννοήσιμοι μεταξύ τους, μονάχα σ’ ένα αντικείμενο: στο να παραβλάπτουν έμμεσα και ύπουλα τον Αγώνα μας, με μασημένα μισόλογα, με συκοφαντικούς ψιθύρους και με επικοινωνιακά βαρελότα, διενεργώντας μιαν ασταμάτητη «soft προβοκάτσια» σε βάρος της ενότητας και της μαχητικότητας του Κινήματος.
Αν εξετάσει κανείς μεθοδικά την....
τρέχουσα πολιτική χωματερή, θα διαπιστώσει πως υπάρχουν σκόρπια, ποικίλα και περιστασιακά αναιμικά «συμφύρματα συμπληρωματικών ψυχολογικών συμπλεγμάτων», που νοιώθουν αυτοτελείς κλειδοκράτορες της ιδεολογικής  καθαρότητας ή κάτοχοι κι’ εφαρμοστές του πιό macho ακτιβισμού. Αυτοί οι «κύκλοι» μ’ επιτηδευμένη ευγένεια, με μυστικότητα φινετσάτου sex club γιά ιδιότροπους ή με ηλίθιο συνωμοτισμό «καρφωμένου» τεκέ, εκφράζουν αόριστα, αλλά και συνεργικά, την καθωσπρεπική δυσφορία τους ενάντια στον Λαϊκό Σύνδεσμο ή εκπέμπουν χολιασμένοι άλλοτε παράπονα κι άλλοτε καυχησιολογίες όποτε γεννιούνται συζητήσεις γύρω από τα ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα και τις δράσεις του Κινήματος.
Εκτός από το ζήτημα της ορθής ιδεολογικής ευρύτητας και συνέπειας,  αυτός ο «χαλαρός σύνδεσμος ατίμων ανικανοποίητων φιλοδοξιών» ανακινεί και σχολιάζει πολύπλευρα το ζήτημα της αντίθεσής μας με όλους τους δεξιούς, ψοφοδεξιούς και σαχλοδεξιούς «εθνικοφρόνηδες». Όλοι οι αποστασιοποιημένοι τραυματισμένοι Φιλοκτήτες – δήθεν «μονάκριβοι φορείς της γνήσιας μαχητικότητας» κι όλοι οι αποστάτες Νέστορες – τάχα «μονάκριβοι φορείς της ιδεολογικής ορθότητας»- οι οποίοι προβαίνουν συστηματικά σε διακριτικές συστάσεις και δηλητηριώδεις επικρίσεις, πρέπει ν’ αναλογιστούν την επιπολαιη ανοησία και την ουτιδανή μικροψυχία που  επέδειξαν στο παλαιό και πρόσφατο παρελθόν: Όταν αναζητούσαν πιό «καθαρές» ιδέες και «σκληρές» πρακτικές ή αντίθετα όταν ξερογλειφόντουσαν για «διευρύνσεις» και «ρεαλιστικές» πολιτικές συνεργασίες, οι οποίες υποτίθεται  θα έπαυαν την απομόνωση του Κινήματος από το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, ενώ τώρα «επιζητούν» από το Κίνημα τ’ ακριβώς αντιστροφοαντίθετα.
Συναγωνιστές και αναγνώστες, αυτές ήταν και είναι οι «αριστερές» και «δεξιές» ασθένειες, οι ημιπληγίες και παραλύσεις στον κορμό του Εθνικισμού.
Πρέπει εκ προοιμίου να ξεκαθαρίσουμε ότι, το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών διαθέτει λειτουργικά καταστατικά συλλογικά όργανα και Ηγεσία, δηλαδή διαθέτει αρμόδιους φορείς γιά να καθοδηγούν τον Αγώνα του, οπότε καθίσταται αυτονόητο ότι κανείς έξω από τις γραμμές του Λαϊκού Συνδέσμου δεν είναι σε θέση να προτείνει, να προτρέψει και βέβαια δεν είναι σε θέση να υποδείξει πως θ’ αντιμετωπίσει το Κίνημα τους αντιπάλους και τους εχθρούς του.
Όμως εδώ θα πραγματευτούμε αναλυτικότερα και το ζήτημα της αντιμετώπισης των «παραχαρακτών του Εθνικισμού», μετερχόμενοι μ’ εξεταστική λογική και εστιασμένη λεπτολογία όλες τις παραμέτρους του, θέτοντας εξ αρχής ως δικλείδα και προμετωπίδα της διευκρινιστικής μας κριτικής διασαφήνισης, αυτό που ξεκάθαρα έγραψε ο μεγάλος Αγωνιστής, Μύστης και Δάσκαλος Ιούλιος Έβολα : «....υπάρχει μια λύση  που πρέπει άμεσα να εξαλειφθεί :  η λύση εκείνων που θέλουν να επαναπαύονται σ’ ότι απόμεινε από τον αστικό κόσμο, προασπίζοντάς το και χρησιμοποιώντας το σαν ένα προπύργιο ενάντια στα πιό ακραία ρεύματα της διάλυσης και της ανατροπής, έστω κι΄ αν προσπάθησαν να αναζωογωνήσουν ή να ενισχύσουν αυτά τα αστικά κατάλοιπα με κάποιες υψηλότερες και παραδοσιακότερες αξίες.»
Στο κατευθυντήριο πολιτικό εγχειρίδιο : «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ/Θεωρητικά ζητήματα για την στρατηγική και την τακτική του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος», με βάση την προαναφερόμενη εβολιανή πρόταση, τα ζητήματα της εξεταστικής προσέγγισης και της κριτικής των φανερών πολιτικών συγκροτημάτων του τόπου μας, τοποθετήθηκαν απερίφραστα γράφοντας:
«Για να κατανοήσουμε  βαθειά και αποτελεσματικά το νόημα της διαπάλης των πολιτικών κομμάτων, δεν πρέπει να πιστεύουμε απερίσκεπτα τα ευχάριστα και όμορφα λόγια, μα είναι απαράβατο χρέος μας να μελετάμε την πραγματική ιστορία των κομμάτων, τις καταβολές τους, τη σύστασή τους και να εξετάζουμε όχι τόσο εκείνα που λένε τα κόμματα για τον εαυτό τους, αλλά εκείνα που έκαναν και κάνουν, να εξετάζουμε πώς ενεργούν γιά την επίλυση των διάφορων πολιτικών ζητημάτων που θίγουν τα ζωτικά εθνικά και κοινωνικά συμφέροντα.»
Ειδωμένα σ’ αυτό το αναλυτικό κριτικό πλαίσιο, τα θεσμοθετημένα «κόμματα», τα χαλαρά «κομμάτια», τα γκρουπούσκουλα κι’ οι μοναχικοί «διανοούμενοι», που εξαπατούν και συνάμα αυταπατώνται ότι μάχονται γιά το Έθνος και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, εύκολα αποκαλύπτουν την αληθινή φύση τους: Είναι ελεεινά καθεστωτικά ή ανόητα περιθωριακά μορφώματα, μικρόψυχα εξαρτήματα ή αυταπατώμενα διακοσμητικά της εναγώνιας αντιεθνικιστικής σοσιαλφιλελεύθερης σκηνοθεσίας του Συστήματος εξουσίας.
Όλοι αυτοί οι παραπολιτικοί δράστες καταντούν ευκαιριακές μαζώξεις συμφεροντολόγων ή ανικανοποίητων, με στομφώδη επιχειρηματολογία κι ασύνδετες θέσεις, που ενισχύουν την επικυριαρχία του Καθεστώτος κι ανατροφοδοτούν τη δαιμονολογική παραφιλολογία του κράτους των ανίκανων και του παρακράτους των βολεμένων.
Όπως επισημαίνεται στο «Προς το Μέλλον», οι κάθε λογής, σκοπιμότητας και προέλευσης εχθροί μας αισθάνονται και κατανοούν ότι  : «.....ο Λαϊκός Σύνδεσμος διαμορφώνει την κατεύθυνση συναγερμού και συγκέντρωσης των κοινωνικών δυνάμεών της Εθνικής Αντίστασης, που είναι οι κινητήριες δυνάμεις του πολιτικού αγώνα γιά την Εθνική  Αναγέννηση και την Κοινωνική Ανασυγκρότηση του Λαού».  Γι΄αυτό και θα συνεχίσουν να πολεμούν λυσσαλέα το Κίνημα με κάθε πρόσφορο τρόπο, έχοντας συνειδητοποιήσει πως στις καλπαστικά επερχόμενες θλιβερές ημέρες, αν απομένει ένας δρόμος επιτυχούς πάλης ενάντια στο διεθνές κτήνος, τα διόδια του τα ελέγχει η «αποτυχημένη», «ακραία» και «περιθωριακή» Χρυσή Αυγή, το «αυγό του Δράκου» κι’ όχι του φιδιού όπως κοάζουν οι αριστεροδεξιοί ψοφοδεείς εχθροί μας.
Σήμερα, η επώδυνα και τραυματικά σχηματοποιημένη ξεκάθαρη αντίληψή μας γιά το χαρακτήρα της επικείμενης πολιτικής ανατροπής, (που αποτελεί και την μόνη αληθινή  διέξοδο από την βέβαιη εθνική εξαφάνιση), διαγράφει και οριοθετεί σαφέστατα τον σαφέστατο βασικό στρατηγικό άξονα του Λαϊκού Συνδέσμου : «Αντίσταση! για την αποτροπή της εθνικής υποδούλωσης και του κατακερματισμού της Πατρίδας, την Εθνική Συνέγερση και Ανασυγκρότηση των λαϊκών μαζών, την ανατροπή της καθεστωτικής  κυριαρχίας,  την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα.»
Μ’ αυτή την έννοια, οι Εθνικιστές μπορούν να συνοψίσουν τη θεωρία τους σ’ αυτή τη μοναδική διατύπωση : κατάργηση της ξενοκίνητης καθεστωτικής κυριαρχίας. Οι Εθνικιστές θεωρούν ατιμωτικό και πρόστυχο να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με την καταστροφή του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι  ξένοι πράκτορες, οι ξενοκίνητοι προδότες και το καθεστωτικό παρακράτος μπρος στην εθνική  επανάσταση».
Εμείς, οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, δεν διανοούμαστε ούτε επιθυμούμε κάποια «βελτίωση» των έτσι ή αλλοιώς σάπιων και σαθρών δομών του υπάρχοντος Συστήματος. Δεν επιδιώκουμε την ανάνηψη του μεταπολιτευτικού αστικού κράτους που αυτοαποδομείται. Δεν επιδιώκουμε την εξυγίανση του Εξουσιαστικού Καθεστώτος. Αντίθετα αγωνιζόμαστε για την εκ βάθρων ανατροπή του, ως βασική προϋπόθεση για την Σωτηρία και Αναγέννηση του Λαού μας.
Και ο πιο αφελής άνθρωπος κατανοεί πως ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες. Ανάλογα,  ένα τερατώδες και προδοτικό καθεστώς, από την φύση του αρρωστημένο και σαπισμένο, δεν «διορθώνεται» με ψευδοπατριωτικούς νάρθηκες, ούτε βέβαια «καλλωπίζεται» με τις όποιες -δήθεν εθνικοπατριωτικές- δηλώσεις των εκάστοτε διεφθαρμένων εκπροσώπων κι’ εντολέων του.
Στο καθοδηγητικό πολιτικό μας κείμενο επισημάνθηκε έγκαιρα: «Όσο γι’ αυτούς που ονόμασαν αυτάρεσκα ή εθελότυφλα την υποταγή τους στο καθεστωτικό κομμάτι της Νεοδημοκρατικής Μασωνοδεξιάς ή στους εθνικοξευτίλες του ΛΑΟΣ «πολιτική τακτική», δεν κάνουν μόνον κακό στον εαυτό τους και στην όποια υπολειμματική ηθική τους υπόσταση –πράγμα που μας αφήνει παγερά αδιάφορους-αλλά  κάνουν κακό και στον γενικότερο αγώνα Εθνικής Αναγέννησης, αφού δίνουν το κακό παράδειγμα του αστικού συμβιβασμού και της καθεστωτικής συναίνεσης.
Αυτό το ψευδεπίγραφο είδος δήθεν πολιτικής τακτικής γεννάει προσκυνημένους Νενέκους, που δεν είναι διατεθειμένοι ούτε για θυσίες, ούτε για σκληρούς αγώνες και αρέσκονται να εξαπατούν μέσα στην φυσική τους δειλία ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό τους».
Περιφρονούμε μέχρις αηδίας, όλους τους περιστασιακούς τραγελαφικούς «σταρλετίσκους» των ΜΜΕ, άθλιες ψυχοπαθολγικές μαριονέτες  του Διεθνούς Σιωνισμού και τριτοκλασσάτους ρολίστες στο πολύπρακτο δράμα της εθνικής αποσύνθεσης. Διαγκωνιζόμενοι δανδήδες, κουραμπιέδες, βολεψίες  και ηδονοθήρες λογής – λογής, μας προξενούν μια δυσθεράπευτη διαρκή ναυτία αποστροφής.
Όμως στις ημέρες αυτές, κάθε συναισθηματική  διακύμανση είναι άκαιρη και άσκοπη εγωπαθής πολυτέλεια! Διδαχτείτε από τους μπολσεβίκους εχθρούς μας, τους μεγάλους δασκάλους της συναισθηματικής απάθειας και απροσφορότητας: Ο αποφασισμένος πολιτικός στρατιώτης πρέπει ατάραχος να  στοχάζεται τις επιταγές του και κατόπιν αδίσταχτα κι ατάραχα να πολεμά  με απάθεια τον εχθρό.  Μεταστοιχειώστε την δίκαιη αγανακτισμένη περιφρόνηση που νοιώθει η ψυχή σε χαλύβδινη αδιαφορία του νού !
Από καιρού έχουμε καταγγείλει ξεκαθαρα τον εμετικό «πολιτικάντικο χατζηαβατισμό» των διαφόρων αισχρών ευκαιριοκρατών και το «ακόρεστο καραγκιοζιλίκι» των επικεφαλής «οπορτουνιστών  της εθνικοφροσύνης», Πιστεύουμε ανυπόκριτα πως ο πολύς Φίχτε διαπίστωσε  μια σπουδαία διαχρονική αλήθεια γράφοντας: «Το ποιού είδους φιλοσοφία εκλέγει κάποιος, εξαρτάται από το τι είδους άνθρωπος είναι».
Αυτή η διαπίστωση, αποτελεί τον  ασφαλέστερο γνώμονα μας για να ξεκρίνουμε πίσω από τις βαρύγδουπες «μαχητικές λέξεις», πέρα από τα σπανίως περίτεχνα ή συνήθως άτεχνα  σοφίσματα κι ανεπηρέαστοι από τους υμνητικούς τίτλους, ποιοι είναι τελικά αυτοί οι κρυφοί «άλλοι εθνικιστές», οι τάχα «γνήσιοι πατριώτες», οι επαναστατημένοι «άφθαρτοι εθνικόφρονεςς», όλοι αυτοί οι δήθεν «ασυμβίβαστοι μαχητές» της φυλής, του έθνους και του δικαίου,  που  αντιμάχονται κι’ απορρίπτουν το Κίνημά μας, «κηρύσσοντας» ή  πουλώντας έναν κάποιο «γιαλαντζί εθνικισμό», μια «νομιμόφρονα  πάλη» ή κάποιους σκληρούς  «επαναστατικούς δρόμους».
Με πικρή εμπειρία και ασύμφορη παρρησία γράψαμε ξεκάθαρα : «....οι ψευτοεθνικιστές, συνειδητά και με το αζημίωτο (είτε αυτό αφορά χρήμα, είτε εξουσία ή ατιμωρησία…) συμμετέχουν σε μια ελεεινή απάτη του συστήματος, η οποία έχει σαν σκοπό της τον έλεγχο των εθνικών και πατριωτικών μαζών και την δημιουργία ενός αναχώματος γενιτσάρων για να μην υπάρξει αληθινά εθνικιστικό, μη ελεγχόμενο από το κατεστημένο λαϊκό κίνημα, γιά να παραμείνει διαχρονικά ανέφικτη η σωτήρια Εθνικοποίηση των Λαϊκών μαζών.» Τους είδαμε να στοιχίζονται υπό ποικίλα ονόματα, κάθε φορά υπό την καθοδήγηση «κλούβιων» προέδρων κι αρχηγών, με σκοπό να μας φράξουν τον δρόμο.
Γιατί λοιπόν οι Έλληνες Εθνικιστές είναι και θα παραμείνουν ενάντιοι στον οποιοδήποτε αστικοφιλελεύθερο -  δεξιό πατριωτισμό; Επειδή η αντίληψη ενός τάχα «καθώς πρέπει» πατριωτισμού, συμβιβασμένου, «χωρίς να φτάνει στα άκρα» (όπου «άκρα»: ο αυτονόητος αγώνας για την Πατρίδα) είναι ένας πρόστυχος και ψευδεπίγραφος «πατριωτισμός», που επινόησαν οι αστοφιλελεύθεροι προσκυνημένοι, άμεσα και άρρηκτα συνυφασμένος με την, ούτως ή άλλως, μαλθακή ψυχοσύνθεσή τους.
Υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα ότι αυτού του είδους ο αστικός «πατριωτισμός» (που τελικά μόνο πατριωτισμός δεν είναι στην ουσία και στην πρακτική του) αποτελεί βασικό και παθιασμένο εχθρό της Κοσμοθεωρίας μας, ακόμη πιο ύπουλο κι απ’ αυτόν τον διεθνισμό, είτε  μαρξιστικό είτε καπιταλιστικό. Είναι ο δήθεν πατριωτισμός της μασωνοδεξιας και των αλητοσοσιαληστών.  Γιατί ενώ ο διεθνισμός είναι απροκάλυπτος και αναγνωρίσιμος, ο  αστικός «πατριωτισμός», «φλερτάρει» επικίνδυνα με τις ιδέες μας, τις λασπώνει και τις μολύνει ύπουλα, διαβρώνοντας την προσπάθεια αφύπνισης των μαζών, διαστρεβλώνοντας και κατηγορώντας την Πίστη μας και παρεμποδίζοντας την προσπάθειά μας.
Συνεπώς δεν μπορούμε ν’ αδιαφορήσουμε γιά την υπονομευτική δράση όλων αυτών των δεξιών βοθρολυμάτων  και των σοσιαληστάδων πατριωτών της τσέπης, που διαρκώς υπονομεύουν τον Αγώνα μας γιά να βολέψουν καλυτερα τις τρυφηλές περιφέρειες και τις πολυχορτασμένες σαπιοκοιλιές τους. Γνωρίζουμε όμως ότι αργά ή γρήγορα η Ιστορία θα τους πνίξει μέσα στις χλιδάτες τους σκουληκότρυπες. Αφήστε τους να κομπάζουν και να περιδρομιάζουν παχαίνοντας. Έτσι φαίνονται καλύτερα!
Ο κατασκευασμένος γιακωβίνικος «πατριωτισμός» των αστών, που σπάνια απλώνει υποκριτικά τις ρηχές ρίζες του στο Σύνταγμα κι άλλες φορές σε μιαν απροσδιόριστη και νεφελώδη «πολιτισμική παράδοση», δεν είναι παρά το άλλοθι που εφηύρε η πλουτοκρατία και σερβίρει η παραδουλεύτρα της, η αστική τάξη, για να «δικαιολογήσει» την απραξία της, τον ενδοτισμό της και φυσικά την δειλία της.
Αυτόν τον αποδεκτό, ελεγχόμενο, αντιεθνικιστικό «πατριωτισμό» τον πλασάρουν στον Λαό οι ιδεολογικοί στυλοβάτες του Καθεστώτος, σε αντιπαραβολή με τον δήθεν ακραίο «επικίνδυνο Εθνικισμό» της Χρυσής Αυγής, στον οποίο γνωρίζουν πως καταφεύγουν αυθόρμητα οι μάζες στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές που έρχονται.
Οι Έλληνες δεν ζούνε σε κάποιο ελβετικό καντόνι, αλλά εδώ, στις πολιορκούμενες πόλεις μας που αποσυντίθενται και στα ετοιμοθάνατα χωριά μας. Ή θα ξυπνήσουν από το ναρκωτικό των αφεντικών ή θα χαθούν. Έτσι κι αλλιώς, Εμείς θάχουμε τον τελευταίο λόγο και την ύστατη πράξη!
Γιά τούτο λοιπόν, ως επαναστάτες Εθνικιστές, είμαστε αμείλικτοι πολέμιοι κάθε αστικής ερμηνείας του πατριωτισμού δεξιάς ή αριστερής και οφείλουμε να αντιπαρατεθούμε σθεναρά στην όποια διαστρεβλωμένη οπτική του.
Ο δικός μας Πατριωτισμός είναι πάνω απ’ όλα  Μύχια Ενόρμηση, Προσωπική Αποκάλυψη,  Στάση Ζωής και Αίσθημα Ευθύνης, είναι Αντικαθεστωτικός, Μαχητικός, και ασυμβίβαστα Επαναστατικός. Είναι ιστορικά και εθνοφυλετικά συνειδητοποιημένος Πατριωτισμός, δηλαδή είναι αναπόσπαστα δεμένος με την φυλετική αντίληψη της ανθρωπότητας, είναι Εθνικισμός.
Από καιρού έχουμε ξεκάθαρα δηλώσει ότι κουραστήκαμε ν’ απευθυνόμαστε μάταια σε ημιμαθείς και ηλίθιους «εθνικοπαράφρονες», που παριστάνουν τους προφήτες. Βαρεθήκαμε όλους τους αγοραίους «εθνικοφρόνηδες» της πεντάρας, τους νοικοκυραίους «δεξιούς της καρπαζιάς» και τους διάφορους γραφικούς πατριδέμπορους «κλόουν και πλασιέ των ΜΜΕ».
Χορτάσαμε επίσης από αγανακτισμένους κι άσφαιρους «επαναστατικούς καμικάζε»!
Τελειώσαμε, λοιπόν μ’ όλους αυτούς τους φτηνοπαλιάτσους του Καθεστώτος, και τούτη η διαπίστωση δεν περιέχει ούτε κόκκο  απαισιοδοξίας, αλλά είναι γεμάτη ρεαλιστική ελπίδα για το μέλλον και τον πολύπλευρο Αγώνα μας.
Ας μιλήσουμε λοιπόν στην θεοκρατική γλώσσα την οποία κατανοούν οι εκάστοτε «θεόπνευστοι» φαρισαίοι της μετριοπαθούς πολιτικάντικης πρακτικής που παριστάνουν τους «ξύπνιους»  κι οι αγκυλωμένοι ραβίνοι της δήθεν ιδεολογικής καθαρότητας που υποδύονται τους «κριτές»: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ εκείνων που απαρνούνται την Λαϊκή Κοινότητα και τις διαχρονικές συστατικές της αξίες, μέ γνώμονα τον ληξιπρόθεσμο εγωισμό τους, την ξιπασμένη «παντογνωσία» και το ευτελές συμφέρον τους.
Εμείς οι Εθνικιστές Χρυσαυγίτες σε πλήρη αντίθεση με τα «προσκυνημένα γαλανόλευκα ράκη», τα «επαναστατικά ξέφτια» και τους «ξευτίλες ψευτοπατριώτες», υψώνουμε υπερήφανα τα λάβαρά μας, πιστεύοντας ολόψυχα πως αν απομένει κάποια τελευταία ελπίδα γιά τους Έλληνες, αυτή κερδίζεται με τον Αγώνα μας. Ο νοών νοείτω !
Μέχρι την ώρα της Νέμεσης, (όπου μας οδηγούν νομοτελειακά κι αμείλικτα οι ανεξίτηλα προχαραγμένοι δρόμοι του πεπρωμένου),  όποιος δεν έχασε νού και κρίση ας  νοιώσει  κι’ ας  κατανοήσει την ακόλουθη επωδό μας :
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΕΙΣΒΟΛΗ !
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ  ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥΣ !
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟ «ΚΡΑΤΟΣ-ΦΑΡΣΑ» ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ ΝΕΟΓΡΑΙΚΥΛΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ!
ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΟΥΜΕ  ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΤΗΝ ΑΣΙΓΑΣΤΗ ΠΑΛΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΟΧΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΩΝ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ» ΛΑΚΕΔΩΝ ΤΗΣ ! 
ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ «ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ – ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ» !
Όποια άλλη οπτική είναι μακάρια εθελοτύφλωση γιά αποστασιοποιημένους, δικαιολογία γιά αποστάτες και διαβατήριο γιά ριψάσπιδες, μπροστά στην ανηλεή και φρικιαστική σύγκρουση που ζυγώνει ! Κοπιάστε λοιπόν : ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ!
Μη λησμονείτε : Τα εδώλια της ιστορίας είναι πάντα τα ίδια, απλά ανά εποχή αλλάζουν οι εκάστοτε κατηγορούμενοι,  η νομοθετική τους διαχείριση και οι μεθοδολογίες υλοποίησης της ετυμηγορίας.
Η κοινωνική σήψη και η εθνοαποδόμηση είτε μεταμοντέρνες και μετανεωτερικές, είτε «παλαιάς κοπής» είναι το ίδιο βδελυρές κι εγκληματικές.
ΠΑΝΤΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΟΝΤΑΣ ΥΠ‘ ΟΨΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΕΠΩΣ  : Η’ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΕΘΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ  ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ Η’ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ.
Ιάκωβος Ναυτίλος