Πολύδωρας: «Κομπλεξικός, κακός, αρχολίπαρος, αγνώμων, φιλοκερδής, προδότης ο Σαμαράς»!

Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η κυβέρνηση, με την αδυναμία της να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την επιβίωσή της, επιβεβαιώνεται και από την άρνηση του Βύρωνα Πολύδωρα να συναινέσει στην εκλογή ΠτΔ.
Το ενδιαφέρον στο κείμενο που συνοδεύει την άρνηση ψήφισης του Δήμα έχει να κάνει με τα αισθήματα και τους χαρακτηρισμούς του Πολύδωρα προς το πρόσωπο του Σαμαρά. Τον χαρακτηρίζει «αρχολίπαρο» (όπως άλλωστε και τον Βενιζέλο), του αποδίδει «προδοσία, αγνωμοσύνη και φιλοκέρδεια» για την στάση του απέναντι στον Μητσοτάκη το 1993, ότι «δεν έχει αναστολές», ενώ χαρακτηρίζει την δική του διαγραφή από τον Σαμαρά ως «Πράξη όχι απλώς κομπλεξισμού και κακίας αλλά και διάχυσης του τρόμου». Τελειώνοντας, μιλάει για «το τέλος της εποχής της συμμορίας των υπερφίαλων αλαζόνων» χαρακτηρίζοντας με τον…
κομψό αυτόν τρόπο τους Σαμαρά – Βενιζέλο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι χαρακτηρισμοί του Πολύδωρα είναι εντυπωσιακά αρνητικοί και με ένα δείγμα θάρρους απέναντι στον Σαμαρά (κυρίως) και τον «εταίρο πλήρους ευθύνης» Βενιζέλο. Ο Πολύδωρας, όμως, έρχεται «δεύτερος και καταϊδρωμένος».
Πολύ πιο πριν απ΄αυτόν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχει αποδώσει παρόμοιους χαρακτηρισμούς σ΄αυτόν τον τύπο, ο οποίος σε καθημερινή βάση καταστρέφει την Πατρίδα και τον Λαό προς όφελος των διεθνών τοκογλύφων. Χαρακτηρισμοί βασιζόμενοι πάνω στα ολέθρια έργα του επικίνδυνου για τον Τόπο αυτού πολιτικάντη, του οποίου ο φθόνος και η μνησικακία αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας και της συμπεριφοράς του. Αυτές του τις έκδηλες ιδιότητες τις πληρώνει, εκτός από τον Ελληνικό Λαό, και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με διώξεις και φυλακίσεις, κάτι που επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι πρόσφατες αποκαλύψεις με την τηλεφωνική συνομιλία Σαμαρά.
Από την άλλη μεριά, όμως, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Πολύδωρας ομιλεί «εκ του ασφαλούς», μπροστά σ΄ένα ετοιμόρροπο κυβερνητικό πτώμα, το οποίο δεν είναι σε θέση όχι να πιάσει αλλά ούτε καν να πλησιάσει σε ελπιδοφόρα επίπεδα το όριο των 180 ψήφων. Και ομιλεί «εκ του ασφαλούς», προσπαθώντας να πιάσει «στασίδι για τον χειμώνα» και να σώσει την πολιτική του καριέρα από εδώ και πέρα με τις δάφνες του «αντιμνημονιακού» (ένα Μνημόνιο, όμως, το οποίο υπηρέτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα) και του «αντισαμαρικού». Ελπίζει, έτσι ότι θα βρει πιο εύκολα πολιτική στέγη για τα επόμενα βήματά του.
Ανεξαρτήτως, πάντως, από τα προσωπικά κίνητρα άρνησης παροχής ψήφου για ΠτΔ η κίνηση Πολύδωρα αποτελεί ένα ακόμη καρφί στο πολιτικό φέρετρο των Σαμαροβενιζέλων.
Γιώργος Μάστορας