ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Ένα μακροσκελές άρθρο του κυρίου Θανάση Μαυρίδη, αναρτήθηκε σήμερα στην οικονομική ιστοσελίδα  capital.gr με τον τίτλο «Στο βάθος Χρυσή Αυγή». Για να μην κουράσουμε τους αναγνώστες θα αναφέρουμε επιγραμματικά , ότι το εν λόγω άρθρο αντικατοπτρίζει την βαθειά πικρία του δημιουργού του, για τον ξεπεσμό και την χρεοκοπία της Νέας Δημοκρατίας, όπως επίσης για την  αδιάλλακτη στάση του τέως πρωθυπουργού κυρίου Σαμαρά, να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος.

Επιπλέον ο κύριος Μαυρίδης σε τέσσερα σημεία του άρθρου του επισημαίνει ότι αν ο «συνεταιρισμός» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  αποτύχει ως κυβέρνηση, ο κόσμος θα στραφεί στην Χρυσή Αυγή, επίσης αναφέρει ότι είναι απαραίτητο ο κύριος Σαμαράς να παραιτηθεί, γιατί αν....

δεν το κάνει και η Χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, μετά την αποτυχία της κυβέρνησης, ο Λαός λόγω μίσους προς το πρόσωπό του θα ψηφίσει τη Χρυσή Αυγή. Μάλιστα συγκεκριμένα αναφέρει, μακάρι ο κόσμος να ψηφίσει ΚΚΕ, πάντως Σαμαρά δεν θα ψηφίσει άλλη φορά.

Επίσης το θεωρεί τόσο δεδομένο, που αναφέρει ότι ο κύριος Σαμαράς είναι αυτός που κράτησε το 2012 την Χώρα στο ευρώ, επομένως δεν θα θέλει να είναι αυτός που με την αδιάλλακτη συμπεριφορά του (δηλαδή να μην παραιτηθεί και να απομακρύνει και άλλους ψηφοφόρους) θα ανοίξει την πόρτα της εξουσίας στη Χρυσή Αυγή.

Και εμείς ερωτούμε τον κύριο Μαυρίδη.

Γιατί να μην κυβερνήσει η Χρυσή Αυγή, έτσι και λάβει Λαϊκή εντολή; Με ποια λογική προτρέπει τους απογοητευμένους της Νέας Δημοκρατίας, αντί να ψηφίσουν ένα πολιτικό χώρο καθαρά Ελληνικό, να ψηφίζουν ένα κόμμα στιγματισμένο ιστορικά, από το έγκλημα της προδοσίας και των αδελφοκτόνων πρακτικών;

Αγαπητέ κύριε Μαυρίδη η νέα δημοκρατία πλέον «ανήκει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας», όπως έλεγε και ο μέγας λαοπλάνος. Είτε  με τον Σαμαρά στην ηγεσία, είτε με τον Καραμανλή, είτε με τον Αγά Χάν, ο κόσμος τους έχει αηδιάσει και τους θεωρεί αποκρουστικούς. Ομοίως και για το ΠΑΣΟΚ τον αντίποδα του πάλαι ποτέ δικομματισμού.  

Διότι αυτοί οι δύο με διαφορετικούς τιμονιέρηδες στην ηγεσία τους,  κυβέρνησαν επί 40 χρόνια την Ελλάδα και την πέταξαν μέσα στο βαθύτερο και πλέον θανατηφόρο τέλμα.

Δεν είναι λοιπόν το πρόσωπο του Σαμαρά, που γέννησε αυτή την αποστροφή και το μίσος, αλλά η συνολική γκανγκστερική πολιτική και οι άθλιες πρακτικές που εφαρμόστηκαν εδώ και πολλά χρόνια, από διάφορους υψηλά ιστάμενους στην κομματική ιεραρχία, υποστηριζόμενους από ηγεσίες, γραμματείς, μεγαλοεκδότες, μεγαλοεργολάβους, μεγαλοκαναλάρχες, άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης και άτομα του πολιτικού γραφείου του κόμματος.

Ο κόσμος κύριε Μαυρίδη μίσησε τον θεσμό της αστικής δημοκρατίας, μίσησε την κεντροδεξιά, μίσησε αυτή καθαυτή την ιδεολογική της ταυτότητα, που της άφηνε περιθώρια να κάνει τα πάντα εις βάρος του. Γι αυτό λοιπόν απέταξε  τον πολιτικό της μανδύα που στηρίχθηκε πάνω στη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, που έγινε υπάλληλος των υπαλλήλων των δανειστών και ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πολύ σύντομα όμως και αφού παρέλθουν οι αρχικοί ενθουσιασμοί όσον αφορά τη στάση των νεόκοπων υπουργών της κυβέρνησης και την αδιαπραγμάτευτη διαλεκτική τους, απέναντι σε αξιωματούχους της ευρώπης, οι οποίοι ενθουσιασμοί που μόνο ψυχική αγαλλίαση επιφέρουν, αλλά δεν προσφέρουν λύσεις επιβίωσης, όταν βρεθούν προ μιας εκπλήξεως, είτε έτσι, είτε αλλιώς θα αναλογισθούν ότι για μια ακόμη φορά στήριξαν τις ελπίδες τους σε λαοπλάνους και υποκριτές.

Διότι εδώ ανοίγονται δυο δρόμοι, εκτός και εάν έχει προηγηθεί σιωπηρή συμφωνία, πάνω στην οποία στηρίζονται οι λεονταρισμοί. Είτε συνεχίζουμε πάνω στα μέτρα και στις δημοσιονομικές δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί και που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση και συνεχίζεται η χρηματοδότηση, οπότε στην ουσία δεν έχει αλλάξει τίποτα, απλά αλλάζει ο αποδέκτης του Λαϊκού μίσους, είτε βαράμε τη γροθιά στο τραπέζι και εντός ενός εικοσιτετραώρου, οι κάνουλες ρευστότητας κλείνουν. Και τότε οι νέοι κυβερνώντες που θα τη βρουν; Μέχρι στιγμής το μόνο που βλέπουμε, είναι να ποντάρουν στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και στην επίτευξη συμφωνίας, λες και είναι βέβαιο. Και ερωτούμε αν οι δανειστές πουν “my way or the highway?” τι γίνεται τότε;;;;;;;

Φυσικά θεωρούμε ότι τίποτα δεν θα γίνει και ότι τα πάντα είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδια εντυπώσεων. Άλλωστε όταν χορτάσει το μάτι, το στομάχι δεν διαμαρτύρεται. Και τα πάντα θα συνεχιστούν, όπως τα τελευταία πέντε έτη, μέχρι ο κόσμος να συνειδητοποιήσει ότι απλά αγόρασε ελπίδες, χωρίς αντίκρισμα. Και τότε θα συνειδητοποιήσει, ότι την δύναμη, τη λεβεντιά και τη μαχητικότητα, την δίνει μόνο η πίστη στις αρχέγονες ιδέες και στα ιδανικά. Μόνο ως Έθνος, ως Φυλή, μόνο ενωμένοι και υπερήφανοι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους οικονομικούς μας δυνάστες, όχι με χαμόγελα, παχιές χειραψίες και οδυνηρά λογοπαίγνια, αλλά με συλλογική εργασία, με ομαδική συνείδηση, με απόλυτη συναίσθηση ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος, αλλά στο τέλος εμείς θα είμαστε νικητές.

Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τι διαφορετικό λέει;

Και  ο ΣΥΡΙΖΑ ομιλεί για ενωμένο Λαό και για πορεία προς το μέλλον και την ελπίδα, εν μέσω ανθέων και ασμάτων. Μόνο δεν μας λέει πώς θα γίνει, με ποιο τρόπο θα μας προσφέρει τον ουρανό με τ’ άστρα. Λες και το επόμενο πρωί θα ξυπνήσουμε και τα πέντε τελευταία χρόνια, θα είναι ένα κακό όνειρο.