Γράφει ο Αντίοχος
Αρχές της
δεκαετίας του ’90, αμέσως μετά το γκρεμοτσάκισμα του μπολσεβικισμού. Οι
πρώτοι μετανάστες στην Ελλάδα ήταν οι Πολωνοί. Η μεγάλη πλειοψηφία των
οποίων έφυγε σχετικά γρήγορα από την Ελλάδα, κυρίως για τις
δυτικοευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. Κατά γενικήν ομολογία, οι Πολωνοί
και οι Πολωνέζες ήταν αυτό που λέμε «κύριοι-ες» (το ίδιο ισχύει και για
όσους-ες παρέμειναν στην Ελλάδα). Ελάχιστοι-ες απασχόλησαν και
απασχολούν την κοινωνία και τις αστυνομικές αρχές.
Αντιθέτως,
πολλοί εκ των λοιπών πολιτών πρώην κομμουνιστικών καθεστώτων, που
μετανάστευσαν στην Ελλάδα (κυρίως οι Αλβανοί, δευτερευόντως οι Βούλγαροι
κι έπειτα οι Γεωργιανοί), έχουν μικρή ή μεγάλη σχέση με την
εγκληματικότητα και με μορφές της ιδιαιτέρως σκληρές, ειδεχθείς και
πρωτόγνωρες για την Ελλάδα (βασανιστήρια και φόνοι ανυπεράσπιστων
ηλικιωμένων για «μια χούφτα ευρώ» κ.τ.λ.). Με αποκορύφωμα, τον φρικαλέο
παιδοκτόνο…
Γιατί υπήρχε
και υπάρχει τέτοια διαφορά; Γιατί...
στην Πολωνία –λόγω της σφοδρής
αντίδρασης του λαού της στην σοβιετική κατοχή και στο κομμουνιστικό
καθεστώς- υπήρχε μια ανοχή στην θρησκεία. Αντιθέτως, σε χώρες όπως η
Αλβανία και η Βουλγαρία, ο αθεϊσμός ήταν νόμος και η θρησκεία απουσίαζε
από παντού. Άνθρωποι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν χωρίς Θεό είναι,
λοιπόν, στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι εκ των πρώην κομμουνιστικών
κρατών προερχόμενοι εγκληματίες. Κι όπως έγραψε ο μέγας Ντοστογιέφσκι,
«χωρίς Θεό, όλα επιτρέπονται»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών