ΚΑΡΤΕΣ:ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Άρθρο του Γ. Φράγκου στην εφημερίδα «Εμπρός»

Σε πλήρες φακέλωμα όλων των δε­δομένων που αφορούν την καθημερι­νή και προσωπική μας ζωή, από το σούπερ – μάρκετ που ψωνίζουμε, το μπαρ που συχνάζουμε, το φαρμακείο που πη­γαίνουμε μέχρι τον γιατρό τον οποίο επι­σκεπτόμαστε, οδηγεί η χρήση κάθε μορ­φής κάρτας.

Απ’ αυτές που μας διαθέτουν δωρεάν οι αλυσίδες τροφίμων και τα ασφαλιστικά τα­μεία μέχρι εκείνες που εκδίδουν οι τράπε­ζες.

Με την χρησιμοποίησή τους στις αγορές μας, φορτώνονται όλες οι....

πληροφορίες που σχετίζονται με τις κινήσεις μας σε μια κεντρική βάση ηλεκτρονικών δεδομένων, η οποία καταγράψει και αναλύει τις συνήθει­ές μας.

Τα στοιχεία που εξάγονται εκτός από την Εφορία, πωλούνται σε διάφορες εται­ρείες, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν για τις έρευνές τους.

Οι τελευταίες, μέσω των διαύλων που διαθέτουν στα ασφαλιστικά ταμεία, γνωρί­ζουν αναλυτικά τον ατομικό φάκελο κάθε ασφαλισμένου.

Πόσες φορές νοσηλεύτηκε, τι φάρμακα παίρνει, πόσο συχνά λαμβάνει αναρρωτική άδεια κ.λπ.

Ειδικό ενδιαφέρον, εκτός από τις φαρ­μακευτικές εταιρείες που εξάγουν πολύτι­μα συμπεράσματα για τις παραγγελίες τους, επιδεικνύουν και οι ασφαλιστικές εται­ρείες.

Μέσω των καρτών που έχουν χορηγήσει στους πελάτες τους ή από τις διαρροές που έχουν από το σύστημα υγείας, μπο­ρούν να καθορίζουν το ύψος των ασφαλί­στρων και τις τιμές για την ιδιωτική ιατρο­φαρμακευτική περίθαλψη.

Παράλληλα, το ιατρικό ιστορικό χρησι­μοποιείται και από πολλές εταιρείες για την πρόσληψη προσωπικού.

Πολλά υποψήφια στελέχη τους έχουν αποκλειστεί γιατί στα τερματικά της ενδιαφερόμενης εταιρείας έφτασαν στοιχεία που αφορούσαν τις ιατρικές περιπέτειες που έχουν περάσει.

Το χειρότερο, πάντως, με τις κάρτες εί­ναι ότι χάνεις την αίσθηση του χρήματος.

Σε απλά Ελληνικά, ξοδεύεις χωρίς να προσέξεις, πόσο θα ανέλθει ο τελικός λο­γαριασμός.

Τελικά, οι μεγάλες κερδισμένες είναι οι τράπεζες και όχι μόνο, για την προμήθεια 2% που εισπράττουν από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές.

Όσο διευρύνεται η χρήση των καρτών μπορούν να προβούν στην υλοποίηση του  μακροπρόθεσμου σχεδίου τους που δεν είναι άλλο παρά η συρρίκνωση του προσω­πικού τους, τουλάχιστον κατά 40%.

Γιατί με την χρήση των καρτών απ’ όλο και περισσότερους καταναλωτές, όσοι τα­μίες απομείνουν, θα εξυπηρετούν αποκλει­στικά συνταξιούχους, ενώ παράλληλα θα περιοριστεί η φυσική παρουσία των συναλ­λασσόμενων, αφού εφεξής σχεδόν όλες οι τραπεζικές δραστηριότητες θα γίνονται ηλεκτρονικά.

Επομένως, είναι θέμα χρόνου να έχου­με σωρεία απολύσεων στις τράπεζες που πια δεν θα χρειάζονται ανθρώπινο δυναμι­κό για τις συνήθεις τραπεζικές διαδικασίες.

Οι παγίδες

Η κυβέρνηση των Τσίπρα – Καμμένου προκειμένου, όπως απαιτούν οι Έλληνες Ρότσιλντ και οι διεθνείς συνέταιροί τους, να υπάρξει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, απόλυτη κυριαρχία των κάθε λογής καρ­τών, προχωρά στην δήθεν παροχή κινή­τρων.

Για παράδειγμα, έκπτωση στην αξία της συναλλαγής όταν αυτές χρησιμοποιούνται.

Παράλληλα, θα δελεασθεί ο φορολο­γούμενος με την υποτιθέμενη συνάρτηση της μείωσης του προβλεπόμενου φόρου ει­σοδήματος, δηλαδή αυτού που πρέπει να καταβάλει με την χρήση πλαστικού χρήμα­τος κατά την αγορά αγαθών ή την λήψη υπηρεσιών.

Στην πραγματικότητα, δεν θα υπάρχει καμία έκπτωση, αφού κάθε συναλλαγή επι­βαρύνεται με φόρο 2%.

Επίσης, προς δόξαν του «Μεγάλου Αδελφού», η Γενική Γραμματεία Πληροφο­ριακών Συστημάτων θα πληροφορείται κά­θε πράξη την οποία φυσικά θα αρχειοθετή­σει.

Έτσι, στο προσεχές μέλλον, ο φόρος εισοδήματος δεν θα υπολογίζεται με βάση την φορολογική δήλωση, αλλά με τα έξοδα του κάθε πολίτη!

Είναι τόση η πρεμούρα των θιασωτών του «κομμουνιστικού καπιταλισμού» να επι­βάλουν την ηλεκτρονική πληρωμή, που ζη­τήθηκε η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα του Επιτρόπου Χρηματο­οικονομικών Υπηρεσιών, Τζόναθαν Χιλ.

Ο τελευταίος απαντώντας σε στημένη ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, η οποία ανέφερε επί λέξει «Ποια είναι η στρατηγική της Επι­τροπής για την προώθηση της χρήσης πλαστικού χρήματος στις χώρες με την χα­μηλότερη χρήση όπως η Ελλάδα; Και ποι­ες δυνατότητες παρέχει στις Ελληνικές επι­χειρήσεις η χρηματοδότηση μέσω του ΕΣΠΑ μέρους του κόστους εγκατάστασης τερματικών αποδοχής καρτών (POS)», τό­νισε «πως όχι μόνο είναι δυνατή η χρημα­τοδότηση αλλά η Ε.Ε. ενθαρρύνει και την αποδοχή καρτών στα καταστήματα».

Όπως είχε αποκαλύψει στο προηγούμε­νο φύλλο του το «ΕΜΠΡΟΣ», οι ηλεκτρονι­κές συσκευές EFT/POS το μόνο που εξυ­πηρετούν είναι τα συμφέροντα του τραπε­ζικού συστήματος και των πολυεθνικών.

Οι μεν τραπεζίτες θα αυξήσουν κατά τουλάχιστον 70 εκατ. ευρώ ετησίως τα κέρ­δη που εισρέουν στα ταμεία τους, οι δε εταιρείες – κολοσσοί θα μπορέσουν λόγω του όγκου πωλήσεων και της μειωμένης φορολόγησης που απολαμβάνουν (γιατί έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό), να αφανίσουν τους Έλληνες λιανεμπόρους, που στο σύνολό τους οφείλουν είτε σε τρά­πεζες είτε σε ασφαλιστικά ταμεία και εφο­ρίες.

Όσο για την Αρχή Προστασίας Δεδομέ­νων Προσωπικού Χαρακτήρα (Α.Π.Δ.Π.Χ.), περί άλλων τυρβάζει, αφού παρότι έχει δε­χθεί εκατοντάδες καταγγελίες «για το πού καταλήγουν τα δεδομένα που υπάρχουν στις κάρτες» , «ποιεί την νήσσαν».

Και στα ταξί

Το ίδιο πράττει και με την παρουσία στην χώρα μας της εταιρείας Uber που έχει κατηγορηθεί για κατασκοπεία, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλα κράτη του δυτικού κόσμου, όπου δραστηριοποιείται.

Η συγκεκριμένη εταιρεία που εξειδικεύ­εται στην κλήση ταξί με την χρήση κινητών τηλεφώνων, είναι έτοιμη να απλώσει τα πλοκάμια της στην Ελλάδα.

Το σύστημά της λειτουργεί μέσω μιας «εφαρμογής» που είναι προσβάσιμη πόσο για οδηγούς όσο και για τους πελάτες.

Οι τελευταίοι μέσω της συγκεκριμένης «εφαρμογής» ειδοποιούν αυτομάτως τον πλησιέστερο οδηγό.

Όταν επιβιβάζονται στο ταξί, ο τελευταί­ος πατά το κουμπί «έναρξη διαδρομής», κι όταν φτάσει στον τελικό προορισμό, το κουμπί «τέλος διαδρομής».

Το πιο σημαντικό είναι ότι η πληρωμή δεν γίνεται τοις μετρητοίς.

Ο επιβάτης είναι υποχρεωμένος να χρη­σιμοποιεί πιστωτική κάρτα είτε να πληρώ­νει μέσω pay pal Googlewallet ή τέλος να κάνει χρήση προπληρωμένων μονάδων Uber Credits.

Όσο για τον οδηγό πρέπει να δηλώσει ένα αριθμό τραπεζικού λογαριασμού, ό­που θα πιστώνονται τα χρήματα.

Το πρόβλημα είναι διττό: Αφενός οποιοσδήποτε έχει συμβληθεί με την συ­γκεκριμένη εταιρεία μπορεί να εκτελέσει μεταφορικό έργο, αφού με ένα τηλέφωνο και μια σύμβαση μαζί της όλα μπορούν να γίνουν, «παρακάμπτοντας» τους επαγγελ- ματίες αυτοκινητιστές και αφετέρου, όσοι επιθυμούν, μπορούν να γνωρίζουν τις κινή­σεις του πελάτη που τους ενδιαφέρει.

Ήδη, εξαιτίας της δράσης της Uber, που δεν αποκλείεται να αποτελεί ένα ακόμη πα­ρακλάδι των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, έχουν αποκαλυφθεί άγνωστες ροζ πτυχές για διευθύνοντες συμβούλους πο­λυεθνικών, πολιτικούς και άλλα πρόσωπα δημοσίου βίου.

Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι εκτός από τις διαδρομές που καταγράφο­νται, υπάρχουν και κρυφές κάμερες στα οχήματα που χρησιμοποιούν οι οδηγοί της αμερικανικής εταιρείας.