Το "έγκλημα" του κ. Νίκου Μιχαλολιάκου

Αν έρχονταν ένας Γιαπωνέζος στην Ελλάδα και ρωτούσε να μάθει για τον βίο και την πολιτεία του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής, θα εντυπωσιάζονταν από τον αριθμό των εγκλημάτων που του φορτώνουνε τα παπαγαλάκια του καθεστώτος και οι εύπιστοι ψηφοφόροι τους.

Κι επειδή οι Γιαπωνέζοι θεωρούνται [και είναι] ιδιαίτερα ευφυείς άνθρωποι, το πρώτο πράγμα που θα σκέφτονταν ο εξωτικός μας επισκέπτης είναι πως, για να τον κατηγορούν για τόσα πολλά εγκλήματα, κατά πάσαν πιθανότητα ο άνθρωπος δεν θα έχει διαπράξει ούτε ένα.

Διότι αν υπήρχε έστω και ένα έγκλημα που πραγματικά να είχε κάμει ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος, τότε δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη να του φορτώνει το καθεστώς κι από ένα νέο κακούργημα, κάθε τρίμηνο...   

Ατυχώς, οι ελληνόφωνοι ψηφοφόροι δεν είναι σαν τους Γιαπωνέζους. Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι τα τετράπαχα...
παιδιά τους δεν τρώγουν πλέον ψάρι αλλά το ρίχνουν στις πίτσες και στα χάμπουργκερ, κάτι που οπωσδήποτε αμβλύνει την νόηση και τους καταντάει να ψηφίζουν τις πάσης φύσεως καθεστωτικές συμμορίες.

'Ίσως πάλι να οφείλεται στους απανωτούς μικτούς γάμους Ελλήνων, με αλβανέζες, βουλγαρέζες και κογκολέζες, που εκφύλισαν το γένος μας και μας κατάντησαν τα μπάσταρδα των Βαλκανίων.

Tragik!

Αν πάντως αφήσουμε κατα μέρος τα αλβανοκογκολέζικα που ομιλούνται πλέον στην Ινδογρεκία και 

στηριχτούμε στην απλή λογική διάρθρωση της μητρικής μας γλώσσας, τότε θα δούμε αμέσως-αμέσως πως όλα τα εγκλήματα που κατά καιρούς έχουν αποδοθεί στον κ. Μιχαλολιάκο, εκκινούν από το "αν", το "ίσως", το "μου είπαν", τους "είπα" κ.ο.κ.

Παραδείγματος χάριν, ένα απο τα πρώτα του εγκλήματα, φέρεται να το διέπραξε στη δεκαετία του 1970, όπου είχε συλληφθεί έξω απο τη Βρετανική πρεσβεία.. 

Αν λοιπον ήμουν καθεστωτικός δημοσιογράφος θα μπορούσα να σας παρουσιάσω το συμβάν, ως εξής: "ο γνωστός τραμπούκος και νεοναζιστής νοσταλγός της χουντας Νίκος Μιχαλολιάκος, είχε από παλιά παρε-δώσε με τη δικαιοσύνη. Το 1974, μόλις 17 ετών, τον βρίσκουμε στα κρατητήρια της ασφάλειας, μαζί με άλλα φυράματα του είδους του, επειδή δημιουργησε βίαια επεισόδια, έξω απο τη Βρετανική πρεσβεία, στην Αθήνα..."

Οι μόνες αλήθειες που περιέχονται στο κειμενάκι αυτό, είναι το ότι το 1974 πράγματι ο κ. Μιχαλολιάκος ήταν 17 ετών και ότι συνελήφθη έξω από τη Βρετανική υπηρεσία.

Είναι όμως έτσι γραμμένο που δίδει μία όψη των γεγονότων, διαστρεβλώνοντας τα εντελώς.

Ας δούμε τώρα και ποια είναι η αλήθεια.

Τον Ιουλιο του 1974 λοιπον ο νεαρός Νικος Μιχαλολιάκος διαμαρτύρονταν έξω από τη Βρετανική πρεσβεία, για την προδοτικη σταση των Εγγλέζων στην τραγωδία της Κύπρου!

Η αστυνομία τον συνέλαβε για να μη στενοχωρηθούν οι Εγγλέζοι και μας κόψουνε τις μίζες...

Να, λοιπον ποιο ήταν το πρώτο έγκλημα του κ. Μιχαλολιάκου και να πως βρέθηκε πολιτικός κρατούμενος για πρώτη του φορά.

Κι επειδή δεν είμαι παπαγαλάκι του καθεστώτος, λέω: μπράβο του και χίλιες φορές ξαναμπράβο του.

Αν υπήρχαν μερικές χιλιάδες τέτοιοι "εγκληματίες" στην Ελλάδα, ίσως και να μην χάνονταν η μισή Κύπρος... 

Να μην σας τα πολυλογώ, όλα [μηδενός εξαιρουμένου] τα εγκλήματα που τακτικότατα το καθεστώς φορτώνει στον Αρχηγό της Χρυσής Αυγής είναι τέτοιου τύπου.

Μισές αλήθειες, μαγειρευμένες φράσεις, πετσοκομμένα ρεπορτάζ, ρετάλια από σπερμολογίες, ψήγματα από μαγγανείες και αλατοπίπερα από συκοφαντίες.

Με κάτι τέτοια δηλαδή, μπορεί κανείς να βγάνει εγκληματία και τη Μητέρα Τερέζα. Αρκεί να έχει πίσω του τα λυγκόρνια της μαζικής παραπληφόρησης, για να του "παίζουν" δεκαοχτώ φορές την ημέρα, τις παπαριές που κατασκευάζει...

Απο κει και ύστερα το αν θα γίνουν πιστευτά ή όχι, επαφίεται στην καλπάζουσα ηλιθιότητα ενός αποχαυνωμένου πόπολου.

Στην Ιαπωνία πάντως θα έπαιρναν με τα σούσι, όσους ήταν τόσο αναίσχυντοι ώστε να τα διδίοσυν και με τις πέτρες όσους ησαν τοσο βλακες ωστε να τα πιστεόυν...

  

Το πρόβλημα είναι πως όλες αυτές οι εγκληματολογικές τερατωδίες έχουν περάσει στο πόπολο ως "αναμφισβήτητα" γεγονότα, με το κύρος της αυθεντιας όλων αυτών των δημοσιολαμόγιων, που παίρνουν έναν σκασμό λεφτά για να φτύνουν τα ψέμματα τους στο γυαλί.
Τις προάλλες λόγου χάριν, γράφτηκε στο μπλογκ μου σχολιο από ανώνυμο αναγνώστη/τρια, που κυριολεκτικώς με άφησε παγωτό. 

Λέγει λοιπόν επί λέξει...
" ολα τα αναφερατε για το ζητημα των χρυσαβγουλων εκτος απο το ποιο σημαντικο και το ποιο ουσιωδες. Γιατι ενας πατριωτης να εναποθεσει τις πολιτικες του ελπιδες σε ενα αποδεδειγμενα ρουφιανο της ΕΥΠ και αποδεδειγμενα ποινικο εγκληματια? Αυτο ειναι το ουσιωδες ερωτημα"  

Κι έρχομαι τώρα εγω και αναρωτιέμαι... Τι να θελει να πει ο ποιητής με το "αποδεδειγμένα ρουφιάνος της ΕΥΠ και αποδεδειγμένα ποινικός εγκληματίας;"
Διότι προφανώς αναφέρεται στον Αρχηγό της Χρυσής Αυγής...

Η περιφημη υπόθεση στην οποια ο κ. Μιχαλολιάκος κατηγορήθηκε ως πράκτορας της ΚΥΠ [μετέπειτα ΕΥΠ] με το ψευδωνυμο "Αστυάναξ" ξεκίνησε το 1984, με ένα δημοσίευμα της Αυριανής των Κουρήδων. 
Συμφωνα με την κατακίτρινη Αυριανή, υπήρχε έγγραφο στο οποίο αναφέρονταν ότι ο Νικος Μιχαλολιάκος μισθοδοτούνταν, μαζί με άλλα προσωπα του εθνικιστικού χώρου, από την ΚΥΠ, για να προσκομίζει πληροφορίες.
Εγινε δικη και αποδείχθηκε ότι το έγγραφο ήταν πλαστό. 
Τον Δεκέμβριο του 1999 οι εκδοτες της Αυριανης αναγκαστηκαν να ζητησουν δημοσια συγνωμη!
Αυτό λοιπον μαλλον θα εννοει ο ανθρωπος μας με το "αποδεδειγμενα ρουφιανος της ΕΥΠ" 
Αποδειδειγμένα δηλαδή, όταν πεφτει η λασπη δεν μπορεις να την καθαρισεις ουτε με δικαστικη αποφαση! 

Της ιδίας κίτρινης σοβαρότητας είναι και οι άλλες υποτιθεμενες εγκληματικες ενεργειες του κ, Μιχαλολιακου.
Για να μην παρω αμπαριζα και βγανω ολες τις κατα καιρους "εγκληματικες ενεργειες", που του εχουν προσαψει τα παπαγαλακια του καθεστωτος και για τις οποίες θα μου χρειαζονταν καμια δεκαπενταρια σελιδες, θα αναφερω εδω μοναχα την καταγελαστη εκείνη περίπτωση του 1976, όπου ο αρχηγος της Χρυσης Αυγης βρέθηκε πάλι κρατούμενος στη Γενική ασφάλεια, επειδή λέει συμμετείχε στον ξυλοδαρμό κάποιων δημοσιογράφων, που κάλυπταν την κηδεία του Μάλλιου.
Και στέκομαι σ' αυτήν επειδή φανερώνει το κλίμα μιας εποχής, που δεν είναι ευρέως γνωστό σε όσους/ες δεν είχαν τότε πολιτικη δραση.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο επονομαζόμενος και "εθνάρχης", αντί να κοιτάξει να περιορίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, που προετοίμαζε συστηματικά τη λεηλασία της Ελλάδος, τα είχε βάνει με τους Ελληνες εθνικιστές.
Μπορω να σας πω ότι οι διωξεις που ασκηθηκαν σε ολα τα επιπεδα κατα των ανθρωπων αυτων ησαν πιο λυσαλεες και απο τις διωξεις Σαμαρα. Εθνικιστες πατριωτες προσαγονταν στην ασφαλεια με τον ιδιο ρυθμο που προσαγονταν οι αναρχικοι των Εξαρχείων, στον καιρο της "17 Νοεμβρη".
Οι εθνικιστες με αλλα λογια ησαν οι "συνηθεις υποπτοι" της δευτερης καραμανλικης επταετίας.

Όταν λοιπόν πλακώσανε μερικά από αυτά τα καθάρματα της δημοσιοκαφρίλας, που τάχα μου κάλυπταν δημοσιογραφικά την κηδεία ενός από τους πρωταγωνιστες της χούντας, που τον είχε σκοτώσει η 17 Νοεμβρη, η καραμαλικη αστυνομια έβανε μπροστά και μάζεψε τους "συνήθεις υπόπτους" κι αναμεσα τους φυσικα τον κ. Νικο Μιχαλολιακο.
Σχετικα με την πολιτική αυτή δίωξη, ο ίδιος ο κ. Μιχαλολιάκος έχει γράψει...

«[...] σε ηλικία 19 ετών οδηγούμαι κρατούμενος στην πρώτη πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, όπου βρίσκονται κρατούμενοι οι αξιωματικοί του καθεστώτος της 21ης Απριλίου [...], πατριώτες ξεχωριστοί, αιχμάλωτοι της μικρόψυχης και δειλής δημοκρατίας μας. 
Θεώρησα και θεωρώ ύψιστη τιμή μου, που μου έχει επιφυλάξει η μοίρα το να έχω διωχθεί και φυλακισθεί για τις Ιδεές μου και δεν θα άλλαζα με τίποτε εκείνες τις στιγμές, που όντας κρατούμενος μαζί με δυο αγωνιστές μου στα υπόγεια της Γενικής ασφάλειας, στην οδό Μεσογείων, ήμουν περήφανος και υψιπετής, αισθανόμουν ξεχωριστός, γιατί μέσα σε έναν κόσμο, που παθητικά υπέφερε την μίζερη μοίρα του, εγώ ήμουν ένας από αυτούς, που αντιστάθηκα και αντιστέκομαι» .
[Βλ.  on allert]

Όχι δηλαδή ότι αυτό είναι το μόνο έγκλημα που του έχουν φορτώσει, χωρίς όμως ποτέ να αποδειχτεί η ενοχή του.
Και για βομβιστη τον εχουν κατηγορησει και για τρομοκράτη και για κλεφτη οπλων και για δολοφονο και για οτι θελετε. Μονο φαλακρο που φοραει περουκα δεν του εχουνε προσαψει ακομα...
Ωστοσο, ολες οι κατηγοριες, οι λασπες, οι ρετσινιες και οι συκοφαντιες, αφορουσαν παντα την πολιτικη και ακτιβιστικη του δραση.
Ξεπατικωνω εδω και ενα αλλο αποσπασμα, απο κείμενο του ιδιου, οταν τον καθαιρεσαν απο αξιωματικο των καταδρομων...

«Οδηγούμαι κρατούμενος για δεύτερη φορά στην Γενική ασφάλεια Αθηνών, έχοντας μέσα στη τσάντα μου, εκτός από τα ρούχα μου, μία μια ποιητική ανθολογία γιατί για μένα και για κάθε άνθρωπο που ξεπερνά αυτά που οι πολλοί θεωρούν πρέποντα και πολιτικά σωστά, η ποίηση είναι το μεγάλο όπλο, αλλά και το μεγάλο καταφύγιο που ενδυναμώνει και δικαιολογεί απόλυτα τις επιλογές του. 
Συνεχείς ανακρίσεις και επί 20 μέρες κρατούμενος στη Γενική Ασφάλεια χωρίς τη δυνατότητα συνηγόρου και χωρίς να μπορώ να δω κανέναν συγγενή μου. Ολα αυτά κατά ρητήν παραβίασιν του Συντάγματος εντελώς παράνομα και αντιδημοκρατικά.
[...]
Προφυλάκιση στις στρατιωτικές φυλακές Αυλώνος και εκεί συμβαίνουν δυο γεγονότα που σημαδεύουν μέχρι σήμερα τη ζωή μου. Πρώτον η επίσκεψη του γέροντα πατέρα μου, που πίσω από το συρματόπλεγμα του επισκεπτηρίου μου λέει:
“Δεν πιστεύω να δειλιάσεις και να με ντροπιάσεις. Εμένα με είχαν καταδικάσει οι κουμμουνιστές σε θάνατο και δεν δείλιασα”.
[...]
Το δεύτερο γεγονός είναι η καθαίρεση που μας ανακοινώνει ο διοικητής των στρατιωτικών φυλακών Αυλώνος σε εμένα και τον συγκατηγορούμενό μου και συναγωνιστή μου Θανάση Κ. [Σ.Σ.: Πρόκειται για τον ΔΕΑ Αθανάσιο Καρακατσάνη].
[...]

Αυτή η καθαίρεση είναι για μένα ένας ξεχωριστός τίτλος τιμής  για τον οποίο ιδιαίτερα κομπάζω, αφού κανένας αξιωματικός δεν καθαιρέθηκε από το 1974 έως σήμερα για τις ιδέες του, εκτός βεβαίως αυτών που κατεδικάσθησαν για το καθεστώς της 21ης Απριλίου..»
[on allert]


Για να μην τα πολυλογουμε λοιπον, όλα τα εγκλήματα [που κατα καιρούς έχουν σοφιστεί να του φορτώσουν οι εντολοδόχοι της διεθνούς γραβατοπειρατείας, ήσαν ή ωμές πολιτικές διώξεις ή απλές συκοφαντίες.
Αποδεδειγμένα λοιπον, ο κ. Μιχαλολιακος πρεπει να ειναι ο άθώος, που εχει κατηγορηθει πιο πολυ από κάθε άλλον Έλληνα ως ένοχος.
Ενοχο;ς γιατί;
Ενοχος για τις ιδεες του...

Τωρα θα μου πεις, αυτη ειναι η μοιρα οσων αγωνιζονται να ανατρεψουν [οχι την αληθινη δημοκρατια] αλλα ενα σαπιο, απολυτα διεφθαρμενο καθεστως, που ταυτιζει τη μιζα με το υπουργιλικι και την αρπαχτη με την πολιτικη.
Κι αυτο είναι το μόνο αποδειδειγμενο έγκλημα του κ, Νίκου Μιχαλολιάκου.
Το ότι δεν συμβιβάστηκε...

Κακά τα ψέμματα αλλά αν ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής, αποφάσιζε κάποια στιγμη να παιξει το παιχνιδι του καθεστωτος, τωρα δεν θα ηταν υποδικος με απαγορευση εξοδου απο την Αττικη. Θα ηταν κανενας καραϋπουργος της Νέας Δημοκρατίας [μπορει και του ΠΑΣΟΚ] και θα τρωγοπινε εις υγειαν των κοροιδων.
Αλλά βλέπεις, ο άνθρωπος παραμένει πιστός στις ιδέες του.
Κι αυτό είναι που πληρώνει. Και το πληρώνει πολύ ακριβά...

Το ερώτημα ειναι, μεχρι ποτε οι νεοταξιτες μηχανικοι ελεγχου του Νου θα καταφερνουν να εξαπατουν το ποπολο, φορτωνοντας και νεες κατηγοριες τους ασυμβιβαστους πολιτικους ηγετες, σαν τον κ. Μιχαλολιακο και οι χαχολοι απο κατου, να ανοιγουν ένα στομα να, για να τις καταπιουν αμασητες...
Διότι όπως λένε και οι Εγγλέζοι: μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πάντα, μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για λίγο αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα, μετατρέποντας αυτό που είναι ένας ασυμβιβαστος αγώνας, σε έγκλημα...

panusis.blogspot.gr