Η απαγορευμένη από τον Καραμανλή ταινία “1922” και οι «ρατσιστικές» δηλώσεις για τους λαθρομετανάστες του Νίκου Κούνδουρου

Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή το μεσημέρι της Τετάρτης, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως «δικός μας». Είναι γνωστή η πολιτική του συστράτευση με την Αριστερά, κάτι το οποίο του στοίχισε την εξορία στην Μακρόνησο.

Τόσο σ’ αυτό το γεγονός όσο και στην γενικότερη αριστερή τοποθέτησή του σταθήκαν όλες οι εκδοχές του πολιτικού, κοινωνικού και καλλιτεχνικού κατεστημένου, με τις δηλώσεις και τα αφιερώματα προς το πρόσωπό του. Σε δύο πράγματα, όμως, δεν αναφέρθηκαν.

Το ένα, αφορά την εξαιρετική ταινία του “1922”, η οποία γυρίστηκε το 1978 και δείχνει ξεκάθαρα την τουρκική...
βαρβαρότητα και θηριωδία εις βάρος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Γι’ αυτό, άλλωστε, απαγορεύθηκε (!) η προβολή της από την κυβέρνηση του ψευτοεθνάρχη Καραμανλή, γιατί του χάλαγε το προφίλ της «ελληνοτουρκικής φιλίας» που καλλιεργούσε, αλλά υπενθύμιζε (έστω και έμμεσα) στον Ελληνικό Λαό και τις προδοτικές ευθύνες τού τότε πρωθυπουργού για την Κυπριακή τραγωδία το 1974, με το περιβόητο «η Κύπρος κείται μακράν» και τις υπόλοιπες (μη) ενέργειές του.

Το δεύτερο, αφορά ένα περιστατικό το οποίο συνέβη στον ίδιο. Το 2011 είχε δεχθεί επίθεση από τέσσερις αγνώστους αλλοδαπούς, οι οποίοι εισέβαλαν στην οικία του για να τον ληστέψουν. «Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλ... Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρωμούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα» είχε πει ο ίδιος, μετά την επίθεση για το κύμα των λαθρομεταναστών.

Εάν η επίθεση αυτή στον Κούνδουρο είχε γίνει λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του και προέβαινε σε αντίστοιχες δηλώσεις, τότε το πιο πιθανόν θα ήταν να τον καλούσε ο εισαγγελέας κατά του ρατσισμού για τις «ρατσιστικές» δηλώσεις του. Όχι, δεν πρόκειται για λεκτική υπερβολή, αλλά για την θλιβερή πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας.

Όταν ξυλοδαρμένος Έλληνας στο Ωραιόκαστρο πάει κατηγορούμενος στον εισαγγελέα κατά του ρατσισμού, αντί να πάνε αυτοί οι παρακρατικοί «αντιρατσιστές» που τον ξυλοκοπήσαν, τότε ας μην φαίνεται καθόλου περίεργο το ότι ο Κούνδουρος θα βρισκόταν πιθανότατα κι αυτός κατηγορούμενος με τέτοια δήλωση. Και δαρμένος και ληστευμένος και κατηγορούμενος…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ