Την Κυριακή κλιμάκιο του ΕΛΑΜ με αφορμή την εθνική επέτειο της 1ης Απριλίου έκανε πεζοπορία στην περιοχή που είναι γνωστή ως «τα λημέρια της ΕΟΚΑ». Ξεκινώντας από την περιοχή της Κυπερούντας και συγκεκριμένα στο σημείο όπου έγινε η μάχη του Πεύκου, η οποία ήταν η πρώτη ένοπλη δράση της ΕΟΚΑ και έγινε η ώρα 3 το μεσημέρι υπό την επίβλεψη του ΔΙΓΕΝΗ. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του προς τους αντάρτες λίγο πριν ριχτούν στην μάχη: «Όταν βγαίνουμε στην ενέδρα, πρέπει να μην σκέφτεστε ούτε οικογένεια, ούτε παιδιά, παρά μόνον ότι βγήκατε στον αγώνα για την ελευθερίαν μας.. ». Στο σημείο έγινε ιστορική αναφορά για την μάχη και έγινε κατάθεση στεφανιού εις ένδειξη σεβασμού και τιμής γι αυτούς τους μεγάλους Άντρες. Η μάχη που έγινε στης 23 Νοεμβρίου του 1955 ήταν από της πιο σημαντικές μάχες γιατί η ΕΟΚΑ πέρασε από....
τις δολιοφθορές στην επίθεση, η Κύπρος για πρώτη φορά πέρασε στην επίθεση, η 23η Νοεμβρίου ήταν η μέρα που οι σκλάβοι πήραν τα όπλα…
«Με την βοήθεια του Θεου…»
Μετά την κατάθεση πορευθήκαμε στην περιοχή που βρίσκονται τα λημέρια της ΕΟΚΑ κάπου στην κορυφογραμμή που δεσπόζει του χωριού Κούρδαλι μερικά χιλιόμετρα από την περιοχή που έγινε η μάχη του πεύκου. Τα λημέρια κατασκευάστηκαν από κάτοικους της περιοχής υπό την καθοδήγηση του τομεάρχη της περιοχής Ρένου Κύριακίδη. Εκεί τελέστηκε λειτουργεία και όπως μας εγήγησε ο πάτερ, η εκκλησία δεν γίνεται να είναι απούσα από τους εθνικούς αγώνες. Έτσι και τότε πρόσφερε είτε υλική βοήθεια αλλά κυρίως πνευματική και ψυχική δύναμη στους αντάρτες, που την αναζητούσαν κυρίως στην προσευχή. Εξού και η προκύρηξη της ΕΟΚΑ ξεκινά: «Με την βοήθεια του Θεου…».
Το αρχηγείο αυτό προδόθηκε από τον δασοπυροσβέστη Κώστα Ζαβρό (ο οποίος εκτελέστηκε αργότερα από μαχητές της ΕΟΚΑ και στην κατοχή του βρέθηκε αγγλική επιταγή 400 λιρών) και συγκεκριμένα στης 11/12/1955 η περιοχή περικυκλώθηκε από άγγλους και αφού προηγήθηκε η γνωστή «Μάχη των Σπηλιών» για αντιπερισπασμό από τον Γρηγόρη Αυξεντίου οι αντάρτες μαζί με τον Διγενή διέφυγαν από τον αγγλικό κλοιό. Σε επιστολή του ο Γρηγόρης Αυξεντίου περιγράφει την «Μάχη των Σπηλιών»: «Το δικό μου το βιολί (το όπλο μου) δεν πρόκειται ποτέ να πέσει στα χέρια των Κότσιηδων (Άγγλων), εφ’ όσον είμαι ζωντανός. Τώρα που σου γράφω, το έχω στα γόνατά μου και είμαι περήφανος γι’ αυτό, γιατί έπαιξα κάτι όμορφους σκοπούς. Τους έστησα ένα σπουδαίο παιχνίδι, που θα το θυμούνται όσο υπάρχει βρετανικός στρατός. Έβαλα δύο τάγματα και αλληλοσυγκρούστηκαν και γέμισαν την χαράδρα πτώματα και εγώ έφυγα μέσα από τα μάτια τους, κατρακυλιστός, με τον τρόπο που ξέρεις. Δεν πρόφτασα όμως να καλοκάτσω, όπου πάω με κυνηγάει η προδοσία. Και τώρα τρέχω, διαρκώς κυνηγημένος από την προδοσία».
Το οδοιπορικό μας κατέληξε στο χωριό Σπήλια και όπου έγινε κατάθεση στεφανιού στο μνημείο των 4 αγωνιστών της ΕΟΚΑ που σκοτωθήκαν σε σπίτι στο Κούρδαλι, ενώ εκπαιδεύονταν στην δημιουργία ναρκών. Οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής βοήθησαν την ΕΟΚΑ ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Όλοι είχαν πάρει την απόφαση τους, ήθελαν να ζήσουν ελεύθεροι και ήθελαν την Ένωση χωρίς να υπολογίζουν κανένα προσωπικό κόστος.
Σήμερα 62 χρόνια μετά, στην Κύπρο του 2017 μετά την τούρκική εισβολή, μετά την είσοδο μας στην Ευρώπη, μετά την εισβολή του «σύγχρονου κόσμου» στην κοινωνία μας και μετά από την συνεχιζόμενη, μέχρι και σήμερα, προσπάθεια επιβολής της ομοσπονδίας σαν η μοναδική λύση του Κυπριακού εμείς οι Ελαμίτες σηκώσαμε ανάστημα εμπνευσμένοι από τον Θρύλο της ΕΟΚΑ, γοητευμένοι από τις θυσίες των ηρώων μας, και με Πίστη στο Θεό γιατί όπως είπε ο Θ. Κολοκοτρώνης: «Εγώ είμαι Θεόφιλος – Σαν τον Θεό κανείς δεν αγαπάει την Ελλάδα…».
Στην Κύπρο του 2017 το να είναι κανείς Εθνικιστής, το να είναι κανείς Ελαμίτης μπορεί να τον στιγματίσει, να τον περιθωριοποιήσει στην οικογένεια και στον κοινωνικό του κύκλο, να τον κάνει να χάσει την δουλεία του, να συλληφθεί «προληπτικά» (από το τμήμα μέντιουμ του υπουργείου δικαιοσύνης),να τον εκθέσει στους γύρω του, μπορεί να του φορτωθούν πράγματα που δεν έκανε. Όλα αυτά πρέπει να τον δυναμώσουν και να στραφεί ενάντια στο σύγχρονο κόσμο. Η υπομονή, το θάρρος και η πίστη θα φέρουν την νίκη. ΜΟΝΟ ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΨΑΡΙΑ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ!
elamcy.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών