Σαν σήμερα εκοιμήθη ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης - Οι πατριωτικοί λόγοι του

Γράφει η Ιουστίνη Μ.

«Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους. Εκεί­νοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τί κάνουμε γι' αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της,...

να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! Είναι φοβερό!»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Ο νεοφανής όσιος Παΐσιος γεννήθηκε στα Φάρασα της αγιοτόκου Καππα­δοκίας το 1924 και το κοσμικό του όνομα ήταν Αρσένιος Εζνεπίδης. Βαπτίσθηκε από τον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, του οποίου πήρε και το όνομα. Ενάμιση μήνα μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του ακολούθησε μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες τον δρόμο της προσφυγιάς στα πλαίσια της ανταλλαγής των πληθυσμών.

Μεγάλωσε στην Κόνιτσα, όπου τέλειωσε το δημοτικό σχολείο και εργάστηκε ως ξυλουργός για να βοηθήσει την πολυμελή και φτωχή οικο­γένειά του. Από μικρό τον διέκρινε μια ιδιαίτε­ρη ευλάβεια προς τα θεία, και είχε έντονη την μοναχική κλίση. Ζούσε ασκητικά με νηστεία και προσευχή. Αφού τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία και αποκατέστησε τις αδελφές του, το 1950 εισέρχεται στο Άγιον Όρος για να μονά­σει. Αρχικά ονομάστηκε Αβέρκιος κατά τη διάρ­κεια της ρασοευχής, ενώ όταν πήρε το μικρό μοναχικό σχήμα μετονομάστηκε Παΐσιος. Το 1958 βρίσκεται στην Κόνιτσα, όπου επετέλεσε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και στήριξε τους βασανισμένους Έλληνες. Τέσσερα χρόνια με­τά, πηγαίνει στο όρος Σινά και το 1964 επέστρε­ψε στο Άγιον Όρος όπου παρέμεινε μέχρι την οσιακή κοίμησή του.

Ο γέροντας έπασχε από πολλές ασθένειες. Ασθένειες των πνευμόνων, κολίτιδα, βουβωνο­κήλη, οι οποίες του προκαλούσαν ισχυρούς πόνους και αιμοπτύσεις. Παρότι είχε υποβλη­θεί σε χειρουργικές επεμβάσεις και έπρεπε να προσέχει, ο ίδιος συνέχιζε την σκληρή του άσκηση με αυστηρή νηστεία, χειρωνακτικές εργασίες, ολονύκτια προσευχή και διακονία των προσκυνητών, επιδεινώνοντας την ήδη κα­κή κατάσταση της υγείας του. Στο τέλος της ζωής του παρουσίασε όγκο στο παχύ έντερο που έκανε μετάσταση στους πνεύμονες και στο ήπαρ. Τελείωσε την επίγεια ζωή του στο μοναστήρι του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή. Μολονότι ήθελε να μεταφερθεί στο Άγιον Όρος για να επέλθει εκεί το τέλος, η κατάσταση της υγείας του δεν το επέτρεψε. Κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994 και ενταφιάστη­κε στη μονή του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Ο Θεός είχε προικίσει τον γέροντα με πολ­λά χαρίσματα. Διακρινόταν για την ταπείνωσή του, την απλότητά του, την υπομονή, την ακτη­μοσύνη, την αγάπη του προς όλους. Με την προσευχή του είχε θεραπεύσει πάρα πολλούς ασθενείς, δαιμονισμένους και ναρκομανείς. Κατείχε το διορατικό και το προορατικό χάρι­σμα. Αμέτρητα τα θαύματα που τέλεσε εν ζωή, αλλά και μετά την κοίμησή του. Καθημερινά δε­χόταν πλήθος επισκεπτών και δεκάδες επιστο­λές από ανθρώπους πονεμένους που έβρι­σκαν καταφύγιο σ’ αυτόν. Παρόλο που είχε τε­λειώσει μόνο το δημοτικό, έδινε τόσο σοφές και εμπνευσμένες συμβουλές που προκαλούσε το θαυμασμό όλων. Τον συμβουλεύονταν αρ­χιερείς, απλοί κληρικοί, στρατιωτικοί ακόμα και καθηγητές πανεπιστημίου. Όσα και να γράψει κανείς για τον γέροντα δεν μπορεί καν να πλη­σιάσει το μεγαλείο της προσωπικότητάς του.

Μεγάλη ήταν η αγάπη του και η προσευχή του για την πατρίδα μας και την νεολαία μας. Έλεγε: “Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυ­πούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες».

Πολλές είναι οι προφητείες που έχουν ειπω­θεί δια στόματος του αγίου Παϊσίου. Είναι ση­μαντικό όμως να σημειωθεί ότι οι προφητείες των αγίων πολλές φορές παρερμηνεύονται γιατί ο καθένας τις εξηγεί κατά το δοκούν. Επι­πλέον, οι προφητείες πράγματι, κάποια στιγμή θα εκπληρωθούν, αλλά δεν είναι ποτέ γνω­στός ο χρόνος κατά τον οποίο θα συμβεί αυτό. Αυτά τα αναφέρουμε γιατί τις τελευταίες ημέ­ρες λόγω των κρίσιμων καταστάσεων που βιώνει η πατρίδα μας πολλοί ερμηνεύουν όπως νο­μίζουν τις προφητείες του αγίου Παϊσίου και τρομοκρατούν τον κόσμο. Ας διατηρήσουμε λοιπόν την ψυχραιμία μας και ας ακούσουμε τα λόγια του ίδιου του αγίου που έλεγε: «Ας ανα­θέσουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οι­κογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χρι­στό, ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από την φωτιά και την τρικυ­μία χωρίς να πάθουμε το παραμικρό.»

Λόγοι Αγίου Παϊσίου

«Πολλές μπόρες πέρασε η Ελλάδα. Αδικήθηκε πολύ. Αλλά, όμως, μπόρες θα ‘ναι. Η Ελ­λάδα δεν θα πάθει τίποτε. Την αγαπάει ο Θεός.

Είναι πολλοί τώρα εκείνοι πού επιδιώκουν να τα διαλύσουν όλα, οικογένεια, νεολαία, Εκκλησία.

Το να ενδιαφέρεται κανείς τώρα και να ανησυχή για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το έθνος μας είναι ομολογία, γιατί η Πολιτεία τα βάζει με τον θειο νόμο. Ψηφίζει νόμους ενάντιους στον νόμο του Θεού».

«Nα ζήτε όσο μπορείτε πιο απλά. Μη δυσκολεύετε από μόνοι σας τη ζωή σας. Οι πολλές ευκολίες κάνουν δέσμιους τους ανθρώπους σήμερα.

Μη σας πιάνη όμως φοβία. Να κάνετε τον σταυρό σας και να μη φοβάσθε. Έ­χω υπ¹ όψιν μου ανθρώπους που κάνουν την ζωή τους μαρτύριο, γιατί φοβούνται τα πά­ντα και είναι Χριστιανοί, βαπτισμένοι, μυρωμένοι, κοινωνούν, διαβάζουν το Ευαγγέλιο, τα έχουν μάθει απ’ έξω τα ρητά. Δεν βλέπουν τι δύναμη έχει η Χάρις του Θεού; «Οτι­δήποτε θανάσιμο κι αν πιήτε, δενθα σας βλάψη», είπε ο Χριστός και, «σας δίνω εξου­σία να πατάτε πάνω στα φίδια και στους σκορπιούς χωρίς να παθαίνετε κακό».

Αν ο άνθρωπος έχη την Χάρη του Θεού δεν φοβάται τίποτε. Γι¹ αυτό πά­ντα να ζητάμε την Χάρη του Θεού κάνοντας τον σταυρό μας»