Ακόμα και από ένα κείμενο με ειρωνική και δηκτική διάθεση μπορεί να
διαπιστωθεί ότι η ιδεολογική συνταύτιση των Αθάνατων Ηρώων με την ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ αποτελεί μια αναμενόμενη και φυσιολογική εξέλιξη.
Στην εφημερίδα «Δημοκρατία» υπό τον τίτλο «Η “ταξική” επανάσταση του 1821» του Χρήστου Μπολώση διαβάζουμε τα εξής:
“Δηλαδή για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, σαφώς και το 1821 είχαμε μια ταξική επανάσταση και μην ακούτε τον Παπαρρηγόπουλο και τους άλλους σκοταδιστές. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ των κολίγων ξεσηκώθηκαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπή μεροκάματα και επειδή νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και για το οκτάωρο. Ό,τι έχετε ακούσει για κάποια επεισόδια που έκαναν...
οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης (μη σε πιάσει στο στόμα του αυτό το παιδί…), Κανάρης κ.λπ. ήταν απλά η φασιστική μαύρη αντίδραση της εποχής, που ήθελε να αποσταθεροποιήσει την οθωμανική δημοκρατία και να βγούμε από την ομαλότητα.
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί Οθωμανοκρατίας περνούσαμε ζάχαρη. Το είπαν και ο Βερέμης κα ο Τατσόπουλος. Τα πάντα όλα φίνα, ακόμη και παραστάσεις της θυγατρός Δραγασάκη δόθηκαν για τον λαό”.
Αντιλαμβανόμενοι ότι ο Εθνικισμός που χαρακτήριζε τους Έλληνες κατά την διάρκεια της Εθνεγερσίας του 1821 βρίσκεται σήμερα υπό ιδεολογικό και νομικό διωγμό από όλες τις πτέρυγες του «συνταγματικού τόξου» δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ως υπερβολικό τον παραλληλισμό των Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Κανάρη και των άλλων Αγωνιστών του 1821 με το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών σήμερα.
Εθνικιστές κι αυτοί, με αποτέλεσμα οι Φαναριώτες και οι υπόλοιποι «πολιτισμένοι» εκείνης της εποχής να τους συκοφαντούν και να τους πολεμούν. Εθνικιστές και οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι δίνουν τον δικό τους πολιτικό αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, συνεχίζοντας την παράδοση των Οπλαρχηγών του 1821.
Από τους «τραμπούκους» του 1821 στους «τραμπούκους» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, η πολεμική εναντίον τους από τους διαχρονικούς «νενέκους» και τα ανάλογα «γιουσουφάκια» παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Στην εφημερίδα «Δημοκρατία» υπό τον τίτλο «Η “ταξική” επανάσταση του 1821» του Χρήστου Μπολώση διαβάζουμε τα εξής:
“Δηλαδή για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, σαφώς και το 1821 είχαμε μια ταξική επανάσταση και μην ακούτε τον Παπαρρηγόπουλο και τους άλλους σκοταδιστές. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ των κολίγων ξεσηκώθηκαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπή μεροκάματα και επειδή νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και για το οκτάωρο. Ό,τι έχετε ακούσει για κάποια επεισόδια που έκαναν...
οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης (μη σε πιάσει στο στόμα του αυτό το παιδί…), Κανάρης κ.λπ. ήταν απλά η φασιστική μαύρη αντίδραση της εποχής, που ήθελε να αποσταθεροποιήσει την οθωμανική δημοκρατία και να βγούμε από την ομαλότητα.
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί Οθωμανοκρατίας περνούσαμε ζάχαρη. Το είπαν και ο Βερέμης κα ο Τατσόπουλος. Τα πάντα όλα φίνα, ακόμη και παραστάσεις της θυγατρός Δραγασάκη δόθηκαν για τον λαό”.
Αντιλαμβανόμενοι ότι ο Εθνικισμός που χαρακτήριζε τους Έλληνες κατά την διάρκεια της Εθνεγερσίας του 1821 βρίσκεται σήμερα υπό ιδεολογικό και νομικό διωγμό από όλες τις πτέρυγες του «συνταγματικού τόξου» δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ως υπερβολικό τον παραλληλισμό των Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Κανάρη και των άλλων Αγωνιστών του 1821 με το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών σήμερα.
Εθνικιστές κι αυτοί, με αποτέλεσμα οι Φαναριώτες και οι υπόλοιποι «πολιτισμένοι» εκείνης της εποχής να τους συκοφαντούν και να τους πολεμούν. Εθνικιστές και οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι δίνουν τον δικό τους πολιτικό αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, συνεχίζοντας την παράδοση των Οπλαρχηγών του 1821.
Από τους «τραμπούκους» του 1821 στους «τραμπούκους» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, η πολεμική εναντίον τους από τους διαχρονικούς «νενέκους» και τα ανάλογα «γιουσουφάκια» παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών