Ομολογία - σοκ Βορίδη: «Απόπειρα ενοχοποίησης των Εθνικών Ιδεών!»

Επειδή τα γραπτά μένουν (scripta manent έλεγαν οι Λατίνοι) καλό είναι εκείνοι που στήνουν σκευωρίες στους άλλους να προσέχουν τι λένε και τι γράφουν, γιατί η ροή των γεγονότων και η πάροδος του χρόνου τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα ομιλίας το οποίο και θα σχολιάσουμε αργότερα:
«Αγαπητοί φίλοι, αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα, ζήσαμε, μια τεράστια απόπειρα, για μια ακόμη φορά, ενοχοποιήσεως των Εθνικών ιδεών, ενοχοποιήσεως της συμπεριφοράς, της δικαίας λογικής και νόμιμης συμπεριφοράς των Ελλήνων πολιτών. Ζήσαμε το μένος του μόνου ρατσισμού που υπάρχει στην Ελλάδα, του ρατσισμού εναντίον των Ελλήνων. Με αφορμή ένα.....
αντικειμενικά θλιβερό περιστατικό που τον χώρο του τον βρίσκει στα αστυνομικά δελτία. Οι δολοφονίες δεν είναι πολιτικό γεγονός, είναι αστυνομικό συμβάν και θα έπρεπε έτσι να αναγνωρίζονται και έτσι να καταγράφονται. Μια ενορχηστρωμένη επίθεση των δημοσιογραφικών οργάνων του κατεστημένου και της Αριστεράς προκειμένου να δείξουν ότι αυτό το θλιβερό γεγονός, αυτού του ημιπαράφρονος νέου ο οποίος επετέθη εναντίον αλλοδαπών με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο και να τραυματισθούν κάποιοι άλλοι. Να αποδοθεί στο ρατσισμό των Ελλήνων.
Και διερωτώμαι, άραγε οι τριακόσιες δολοφονίες Ελλήνων, που έχουνε γίνει από αλλοδαπούς την τελευταία πενταετία θα πρέπει επίσης να αποδοθούν στο ρατσισμό των αλλοδαπών εναντίον των Ελλήνων; Αυτό το ερώτημα δεν άκουσα να τεθεί από κανέναν από τους εγκρίτους δημοσιογράφους. Και αυτό γιατί; Διότι βεβαίως, το 68% των συμπολιτών μας και συμπατριωτών μας, είναι απόλυτα σύμφωνο με τη θέση που απ΄όλα τα πολιτικά κόμματα πρεσβεύει μόνο το ελληνικό μέτωπο. Η απάντηση στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι μία: άμεση απέλαση όλων των λαθρομεταναστών».

Τα όσα διαβάσατε δεν προέρχονται από ομιλία κάποιου μέλους της «εγκληματικής» οργάνωσης της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Αντιθέτως, είναι το εναρκτήριο απόσπασμα ομιλίας του Μάκη Βορίδη την 1η Νοεμβρίου 1999, ως αρχηγού του Ελληνικού Μετώπου, σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών.
Κάλλιστα, βεβαίως, το απόσπασμα αυτό θα μπορούσε να το προσυπογράψει ο οποιοσδήποτε Χρυσαυγίτης. Το ζητούμενο, όμως, είναι άλλο. Ότι αν συνδυάσει κάποιος τα τότε λεγόμενα του τότε «εθνικιστή» Βορίδη με τα όσα σήμερα συμβαίνουν σε βάρος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ θα δει πολλές ενδιαφέρουσες ομοιότητες. Η «τεράστια απόπειρα, για μια ακόμη φορά, ενοχοποιήσεως των Εθνικών Ιδεών, ενοχοποιήσεως της συμπεριφοράς, της δίκαιας λογικής και νόμιμης συμπεριφοράς των Ελλήνων πολιτών», όπως την διατύπωνε το 1999 ο Βορίδης αφορούσε την περίπτωση ενός πρώην (;) μέλους του ΠΑΣΟΚ, του Παντελή Καζάκου, ο οποίος πυροβολούσε όποιον αλλοδαπό έβρισκε μπροστά του. Θεωρούσε, πολύ σωστά, ο Βορίδης ότι δεν μπορεί να ποινικοποιείται ο Εθνικισμός επειδή κάποιος άσχετος τρελάθηκε και πυροβολούσε αδιακρίτως.
Σήμερα, η ίδια ακριβώς φράση μπορεί να ειπωθεί για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Δεν μπορεί να ποινικοποιείται ένα Νόμιμο και Έντιμο Πολιτικό Κόμμα επειδή κάποιος, με χαλαρή σχέση μερικών μηνών με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, διέπραξε μια δολοφονία, γεγονός το οποίο καταδικάσαμε άμεσα από την πρώτη στιγμή. Δεν μπορεί να επιχειρείται η πολιτική, ηθική ακόμη και η φυσική εξόντωση του Αρχηγού της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Βουλευτών και Μελών του Κινήματος με αφορμή την απαράδεκτη ενέργεια κάποιου. Φαίνεται, όμως, ότι ο Βορίδης όχι μόνο ξέχασε εκείνες τις εποχές, όπου θεωρούσε τον εαυτό του διωκόμενο (για την αισθητική της φωτογραφίας που παραθέτουμε δεν έχουμε να πούμε τίποτα…), αλλά απεναντίας πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο, όχι απλώς ταυτιζόμενος πλήρως με τους εθνομηδενιστές αλλά γινόμενος ο ίδιος κινητήριος μοχλός των διώξεων κατά του Ελληνικού Εθνικισμού. Όλη η ομιλία του Βορίδη είναι «διαμάντι» αλλά και τρανή απόδειξη του πώς κάποιος φτάνει στο σημείο όχι απλώς να εγκαταλείψει τις Ιδέες του αλλά και να κηρύξει τον πόλεμο σε όσους παρέμειναν Πιστοί σ΄αυτές.
Αφού, όμως, παραθέσαμε το εναρκτήριο απόσπασμα της ομιλίας ας βάλουμε και το τέλος της: «Βγήκε σήμερα η Δαμανάκη, η οποία βγήκε και είπε, δεν αρκεί λέει που οι εκπρόσωποι της άκρας δεξιάς, έτσι είμαστε εμείς λέει, η άκρα δεξιά, δεν ξέρω γιατί, αλλά εν πάσει περιπτώσει, δεν αρκεί λέει, που οι εκπρόσωποι της άκρας δεξιάς καταδίκασαν ως αποτρόπαιους τους φόνους των αλλοδαπών. Πρέπει να δούμε και το κλίμα που καλλιεργούν αυτοί οι φορείς, διότι αυτό οδήγησε στους φόνους, δηλαδή θέλει να μας φιμώσει η κα Δαμανάκη, να μην διαμαρτυρόμαστε για την άγρια λαθρομετανάστευση, να μην υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Ελλήνων  εργαζομένων, να μην υπερασπιζόμαστε τις περιουσίες των Ελλήνων, αυτή είναι η πρόθεσή τους. Αυτούς λοιπόν, αυτούς τους πολιτικούς, πρέπει να τους τιμωρήσουμε. Γιατί εάν ξαναλέω αρχίσει και αναπτύσσεται ένα μαζικό κίνημα πατριωτικό, εθνικό, το οποίο θέτει πιεστικά ερωτήματα το οποίο δεν ανέχεται τον ενδοτισμό, δεν ανέχεται να λέμε ευχαριστώ που χάσαμε τα Ίμια. Δεν ανέχεται να λέμε ευχαριστώ, που καταπατούν τα δικαιώματά μας τα βασικά. Δεν ανέχεται ενάμισι εκατομμύριο λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Τότε, αν αυτό το πράγμα έχει πολιτική δύναμη, θα αρχίσουν να υιοθετούν πολιτικές. Τότε, θα δείτε ότι θα αρχίσουν να ασχολούνται στα σοβαρά με το θέμα της λαθρομετανάστευσης.
Και προτού, πολύ πριν γίνουμε κυβέρνηση, θα δείτε την αποτελεσματικότητα της πολιτικής μας, διότι θα αναγκασθούν να λάβουν υπόψη τους την ψήφο του ελληνικού λαού. Αυτός λοιπόν είναι ένας πρακτικό δρόμος αγώνα. Και σας λέω και κάτι άλλο. Εάν αυτό δεν το κάνουμε γρήγορα, με τους ρυθμούς που αποξενωνόμαστε από την εθνική μας κυριαρχία, με τους ρυθμούς που εισάγεται η λαθρομετανάστευση, μέσα σε δέκα χρόνια το αργότερο, δεν θα έχουμε την δυνατότητα να βρούμε πολιτική λύση στο πρόβλημα. Γιατί; Διότι θα δοθεί ψήφος στους λαθρομετανάστες κι από κει και πέρα οι συσχετισμοί ανατραπούν πλήρως και θα χρειάζεται οι Έλληνες να μαζευτούνε σε ένα ενιαίο του 80, του 90, ίσως και του 100% να παίρνουμε δεν θα είναι αρκετό. Και εάν νομίζετε ότι αυτό είναι υπερβολικό, σας φέρνω το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου φτάνουμε στη Μασσαλία, το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο να παίρνει το 100% των Γαλλικών ψήφων και να είναι η μειοψηφία και να μην μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα με 100%, γιατί δεν έχουν πάρει ψήφο από τους αλλοδαπούς.
Αυτή λοιπόν, αυτή λοιπόν την πραγματικότητα, πρέπει να την σταματήσουμε γρήγορα, πρέπει να την σταματήσουμε τώρα. Φτάνουμε στο σημείο, σχολεία, νέοι γονείς ψάχνουνε να βρούνε σχολείο να στείλουνε τα παιδιά τους και είναι γεμάτο από παιδιά αλλοδαπών και δεν μπορούν τα παιδιά να μάθουνε γράμματα γιατί καθυστερεί όλη η τάξη, μέχρι να μάθουνε ελληνικά τα αλβανάκια και τα πακιστανάκια. Αυτή είναι η πραγματικότητα δυστυχώς. Φτάνουμε στο σημείο γειτονιές της Αθήνας να ακινητοποιούνται, να μην μπορεί να περπατήσεις, να μην μπορεί να βγει το κορίτσι σου στο δρόμο. Τέσσερις βιασμοί στου Φιλοπάππου μες στο καλοκαίρι. Ζευγάρια τα οποία καθόντουσαν στην άκρη, και δεν ξέρω τι κάνανε, φιλιόντουσαν μέσα στο δάσος. Πιάσανε το νεαρό, τον δέσανε και βίασαν την κοπέλα. Αυτές είναι οι πραγματικότητες που ζούμε σήμερα στην Αθήνα, στην πολυφυλετική Αθήνα πια, στην πολυπολιτισμική Αθήνα, διότι βεβαίως ο πολιτισμός αυτός συνδέεται με τη βαρβαρότητα, με τη βία και με το έγκλημα. Αυτά κομίζουν στον πολιτισμό.
Εκείνο που θέλω, εκ βάθους καρδίας να σας καλέσω και να σας παρακαλέσω, σταθείτε ισχυροί, μη φοβάσθε, μη λυγίζετε, μη λιγοψυχάτε. Στερήστε τους την ψήφο, κάντε τους φίλους σας να τους στερήσουν την ψήφο. Βοηθήστε όσο μπορείτε, όπως μπορείτε να φτιάξουμε ένα μεγάλο πατριωτικό κίνημα. Είναι η μόνη μας άμυνα, η μόνη μας αντίσταση. Και σ΄αυτό το μεγάλο αγώνα, σας καλώ όλους  συμπαραστάτες και σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας.Όπως κάθε εκδήλωση του ελληνικού μετώπου, και αυτή κλείνει με τον Εθνικό μας Ύμνο…»
Και πάλι, οι συσχετισμοί με τις σημερινές συνθήκες της παράνομης, ανήθικης και απαράδεκτης δίωξης εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι ενδεικτικοί του πώς κάποιες καταστάσεις μέσα στον χρόνο μένουν αναλλοίωτες. Μόνο ο Βορίδης φαίνεται ότι αλλάζει απόψεις όπως τα φίδια το δέρμα τους… Ο διαμαρτυρόμενος εκείνη την περίοδο για τις προσπάθειες της Δαμανάκη να φιμωθεί ο Ελληνικός Εθνικισμός πρωτοστατεί σήμερα, με λυσσαλέα μάλιστα διάθεση, στην δαιμονοποίηση και την ποινικοποίησή του. Ευτυχώς, πάντως που έγινε συνεπής εκφραστής του «συνταγματικού τόξου» ο Βορίδης γιατί με τον νέο αντιρατσιστικό νόμο θα ήταν πολύ πιθανόν οι απόψεις του παρελθόντος να ήταν ποινικά κολάσιμες γι αυτόν…
Η σύγκριση των λεγομένων του Βορίδη το 1999 (αλλά και αρκετά μετέπειτα) με τα όσα πράττει σήμερα ως βουλευτής της ΝΔ αποτελούν το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγήν, για κάθε συνειδητοποιημένο Έλληνα Εθνικιστή. Το πώς, δηλαδή, κάποιος «φτύνει» το παρελθόν του και ενσωματώνεται (άλλοι θα το έλεγαν ξεπούλημα) στο σύστημα, το οποίο υποτίθεται ότι πολεμούσε. Και το κακό με τον Βορίδη είναι ότι έχει δώσει πολλά τέτοια παραδείγματα που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα…
Γιώργος Μάστορας