Γράφει ο Αθανάσιος Βασιλόπουλος
Υπάρχει
ένα παλιό λαϊκό τραγούδι, που λέει «στην εποχή του Πάγκαλου, που ήταν
μακριές οι φούστες», αναφερόμενο στους ενδυματολογικούς κανόνες που είχε
θεσπίσει η κυβέρνηση του στρατηγού Πάγκαλου, το 1926. Μάλιστα, εξ’
αιτίας αυτών των κανόνων, τα βοθρολύματα της κοινωνίας, οι διάφοροι
«προοδευτικούληδες», εύρισκαν την ευκαιρία να ειρωνεύονται τις
στρατιωτικές κυβερνήσεις που πέρασαν από τον τόπο. Τώρα όμως, που μακραίνουν οι… φούστες εξαιτίας των προστατευομένων τους, αυτές οι παλιολινάτσες βγάζουνε το σκασμό!
Η
αρχή έγινε από το Νιέουφ Ουέστ, προάστιο του Άμστερνταμ της…
πολυπολιτισμικής Ολλανδίας, με 133.000 κατοίκους (πολλοί εκ των οποίων
είναι «προσφυγάκια», από μουσουλμανικές χώρες…) όταν η προϊσταμένη των
διοικητικών υπηρεσιών του δήμου απέστειλε mail στις γυναίκες υπαλλήλους,
με το εξής περιεχόμενο:...
«Οι εργαζόμενες δεν πρέπει να φοράνε φούστες ή
φορέματα που φτάνουν πάνω από το γόνατο». Προφανέστατα, για μην…
ερεθίζονται οι συνήθως… «ξαναμμένοι μωαμεθανοί» – που’ λεγε κι ο
κομμουνιστής αοιδός Βασιλάκης Παπακωνσταντίνου.
Άρα, προχωράει η περιβόητη… αφομοίωση. Όχι των απρόσκλητων με τα ευρωπαϊκά ήθη, αλλά των Ευρωπαίων με τα μουσουλμανικά!
(ΥΓ):
Επειδή δε στις μουσουλμανικές χώρες οι φούστες είναι μέχρι τους…
αστραγάλους και τα «προσφυγάκια» είναι πολύ… ευερέθιστα στη θέα
γυναικείων ποδιών –έστω και μέχρι το γόνατο- ας ετοιμάζει η κυρία
προϊσταμένη το επόμενο mail προς τις Ολλανδές εργαζόμενες: «Οι
εργαζόμενες δεν πρέπει να φοράνε φούστες ή φορέματα που φτάνουν πάνω από
τους αστραγάλους». Έτσι και χειρότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών