Γράφει ο Αθανάσιος Βασιλόπουλος
Εκτενέστατο
αφιέρωμα στην «Η άγνωστη αλλαγή ηγεσίας του ΚΚΕ», εγράφη στη φυλλάδα
των Ιών, σχετικά με το παρασκήνιο της εκλογής του Χαρίλαου Φλωράκη
(καπετάν-Γιώτη) στην αρχηγία του ΚΚΕ, που έγινε τέτοιες μέρες του 1972.
Ωστόσο,
παρά το γεγονός ότι το αφιέρωμα κάλυπτε πολλές λεπτομέρειες, άφησε
αναπάντητο ένα καθοριστικό ερώτημα: πως κατάφερε ο καπετάν-Γιώτης να
φτάσει στο παραπέτασμα για να γίνει Γ.Γ. του ΚΚΕ, ενώ ήταν «εξόριστος»
στην Λέρο (όπου… υπέφερε τα πάνδεινα, αψευδής δε μάρτυς των… βασάνων του
είναι η φωτογραφία που δημοσίευσε το «Βήμα» της προηγούμενης Κυριακής,
στην οποία απεικονίζεται στην ακροθαλασσιά με… τουριστική περιβολή);
Θα
σας πω, λοιπόν, μια ιστορία. Οι σοβιετικοί αποφασίζουν να
αντικαταστήσουν τον τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ με τον Φλωράκη. Αλλά, υπήρχε ένα…
πρόβλημα: Ο Φλωράκης ήταν...
«εξόριστος» στην Λέρο… Μια και δυο, πάει ο
σοβιετικός πρεσβευτής στην Αθήνα στον αρμόδιο υπουργό της «επάρατης
χούντας» και του λέει: «το και το αποφασίσαμε. Αφήστε τον κι εμείς σε
αντάλλαγμα σας δίνουμε αυτό κι αυτό». Επικοινωνεί ο αρμόδιος υπουργός
–προφανώς- με τον «δικτάτορα» Παπαδόπουλο, ο οποίος δίνει το πράσινο
φως. Έτσι, τελειώνει αθόρυβα τις διακοπές του στη Λέρο ο Χ.Φ., η
«επάρατη χούντα» τον εφοδιάζει με διαβατήριο και ακολούθως παίρνει το
πρώτο αεροπλάνο για το εξωτερικό ως… τουρίστας, ενώ η Ασφάλεια που τον
ακολουθεί σε κάθε του βήμα κάνει ότι… δεν τον ξέρει. Τη συνέχεια της
ιστορίας την ξέρετε…
Αν κανείς έχει άλλη εξήγηση, περιμένουμε να μας την πει!
(ΥΓ): Κι αν μας την πει, να μας τρυπήσετε τη… μύτη!
Δυό γοργόνες στ΄ακρογιάλι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχανε βγάλει βυζιά από την καλοπέραση...
Ά, ρε σιβηρία και... "υπαρκτός σοσιαλισμός" που τους χρειαζότανε...