Φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος αν προτού μπούμε στη βιομηχανική επανάσταση, είχαμε ήδη μπει στην τεχνολογική επανάσταση.
Πώς θα ήταν οι πολιτισμοί αν ο άνθρωπος έμπαινε κατευθείαν στο Βυζάντιο για παράδειγμα προτού περάσει ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Ή για να είμαστε πιο σαφείς,
τι θα γινόταν αν αντί για τα πρώτα αυτοκίνητα του Φορντ ξαφνικά οι βιομήχανοι στα τέλη του 19ου αιώνα μας παρουσίαζαν μια Λαμποργκίνι.
Στο παρόν τώρα. Ο πρωθυπουργός μαζί με την Άννα Διαμαντοπούλου μας παρουσίασαν το μεσημέρι της Παρασκευής από την ακριτική Λήμνο, το νέο ψηφιακό σχολείο. Πραγματικά πολύ σπουδαίο έργο, μακάρι να γίνουν όλα όσα μας υποσχέθηκαν. Θα τους βγάλουμε το καπέλο. Μας έταξαν διαδραστικούς πίνακες, e-books που θα αντικαταστήσει το υπάρχον βιβλίο, προσομοίωση των Πανελλαδικών εξετάσεων, μαθήματα περασμένα στο διαδίκτυο εν είδει φροντιστηρίου, μαθήματα σε βίντεο, ψηφιακό υλικό για τα πάντα και άλλα πολλά που φέρνει η τεχνολογία. Υπέροχα όλα αυτά, αλλά για μια Ελλάδα που έχει λύσει τα βασικά της προβλήματα, που έχει μια στοιχειωδώς οργανωμένη Παιδεία, που μπορεί να πει ότι είναι έτοιμη να υποδεχθεί την τεχνολογία και μέσα στις αίθουσες. Ας δούμε, όμως, την σημερινή πραγματικότητα:
· Εκατοντάδες σχολεία σε όλη την Ελλάδα κάνουν διπλοβάρδιες, πρωί και απόγευμα διότι δεν υπάρχουν νέα σχολεία.
· Εκατοντάδες σχολεία είναι τόσο παλιά που αν ξαφνικά ανασταινόταν ο ευεργέτης Σγουρός ή ο… Τσίλερ και έβλεπε ότι υπάρχουν αυτά τα κτίρια θα πάθαινε ξανά συγκοπή.
· Σε πάρα πολλές σχολικές μονάδες δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για θέρμανση αλλά ούτε και για καθαριότητα.
· Τουλάχιστον 700 σχολεία, όπως λέει η ΟΛΜΕ, έχουν περισσότερους από 30 μαθητές ανά τάξη, όταν ο νόμος λέει για όχι πάνω από 25 παιδιά.
· Υπάρχουν χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις σε όλες τις βαθμίδες οι οποίες καλύπτονται με ωρομίσθιους που πληρώνονται μετά από ένα χρόνο.
· Υπάρχουν σχολικές αίθουσες που, όχι μόνο διαδραστικό πίνακα δε διαθέτουν αλλά δεν έχουν ούτε θρανία.
· Υπάρχουν χιλιάδες μαθητές που καθημερινά είναι αναγκασμένοι να κάνουν μάθημα σε λυόμενα της δεκαετίας του 1980.
· Προαύλιοι χώροι επικίνδυνοι για τα παιδιά, κυλικεία που έχουν ανεβάσει στα ύψη τις τιμές για να γεμίσουν οι τσέπες των επιχειρηματιών. Μάλιστα, σε κάποιο σχολείο αποβλήθηκε μαθητής διότι πήγε να ψωνίσει σε διπλανό φθηνότερο κυλικείο κι όχι σ’ αυτό που ήταν στο σχολείο του.
· Χιλιάδες εκπαιδευτικοί είδαν τους μισθούς τους να συρρικνώνονται και πολλοί από αυτούς δουλεύουν πλέον με πατριωτική διάθεση και προς χάρη των παιδιών.
· Οι βιβλιοθήκες που έταξαν σε όλα τα σχολεία έχουν μείνει στα χαρτιά.
· Στα Πανεπιστήμια το απόλυτο χάος, με φοιτητές – νταβατζήδες να κάνουν κουμάντο, βοηθούμενοι κι από την καθηγητική νομενκλατούρα. Τα ελληνικά ΑΕΙ δεν μπορούν να συναγωνιστούν σε καμιά περίπτωση άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
· Εδώ στην Ελλάδα μιλάμε ακόμη με όρους προηγούμενων δεκαετιών για μαθητές «παπαγάλους», μαθήματα που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, που απουσιάζει παντελώς ο σχολικός προγραμματισμός και που βάζει στο Πανεπιστήμιο ακόμη και παιδιά που έδωσαν λευκή κόλλα στις Πανελλαδικές.
· Εδώ μιλάμε ακόμη για σχολές που άνοιξαν σε κάθε κωμόπολη και χωριό χάρη στις παρεμβάσεις βουλευτών και ντόπιων κομματαρχών.
· Εδώ μιλάμε για παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία κρατικά και δημοτικά που δεν δέχονται άλλους μικρούς και τους στέλνουν στα σπίτια τους ή στην αγκαλιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
· Εδώ τσακωνόμαστε ακόμη για το ποιος πρέπει να γράψει τα βιβλία, αν η ιστορία είναι όπως την έγραψαν οι ηττημένοι ή οι νικητές και άλλα πολλά ευτράπελα.
· Στην Ελλάδα που η εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο έως το Πανεπιστήμιο κοστίζει σε κάθε οικογένεια πάνω από 4,5 εκατ. ευρώ.
· Κι εδώ τέλος, που όταν ένα παιδία περάσει στην επαρχία ο γονιός κάθε 3 και 4 δουλειές για να τα βγάλει πέρα.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της Παιδείας, κι όχι εκείνη της Λήμνου.
Πριν γίνει τεχνολογική επανάσταση στην ελληνική εκπαίδευση, ας περάσουμε πρώτα από τη…λίθινη εποχή, από τη γεωργική επανάσταση ή τη βιομηχανική και μετά βλέπουμε.
Ας κάνουμε πράξη πρώτα τα αυτονόητα και μετά καλοδεχούμενοι οι πίνακες και τα e-books, κ. Παπανδρέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών