Ο ΚΟΥΦΟΣ «ΕΘΝΑΡΧΗΣ»

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Μιας και σήμερα, 28-4-2015,  κάποιοι θα τελέσουν μνημόσυνο στην Πολιτεία, ας θυμηθούμε τι έλεγε ο στρατηγός Π. Κατσώτας για τα γεγονότα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, απευθυνόμενος στον Καραμανλή τον πρεσβύτερο, όπως αυτά περιγράφονται στο βιβλίο «η κάθοδος των ολεθρίων», του Π. Βίγλαρη, σελ. 396.

Μετά την είσοδο του Αττίλα στην Κύπρο μας, ο υπό κρίση πολιτικός ανήρ (Καραμανλής, ο επονομαζόμενος «κηπουρός»), ισχυρίστηκε ότι: «κατά το 1974 απέτρεψε τον πόλεμο, που θα αποτελούσε εθνική συμφορά». Απάντηση σε αυτή του την παρατήρηση έλαβε από τον στρατηγό Παυσανία Κατσώτα ο οποίος έγραψε τα εξής:

«Τον Ιούλιον του 1974 (20ην) οι Τούρκοι εισέβαλαν στη Κύπρο και κατέλαβαν, αρχικά την περιοχή της Κυρήνειας. Οι ευρισκόμενοι τότε στη κυβέρνηση στρατιωτικοί: Γκιζίκης, Μπονάνος, Γαλιατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου είχαν μόρφωση και πιθανόν, ως άτομα να ήταν και γενναίοι. Όμως τη δύσκολη εκείνη περίοδο κατελήφθησαν, ασφαλώς, από το φόβο των ΕΥΘΥΝΩΝ.

Δε γνωρίζουμε, άλλωστε, και τις μεταδιδόμενες σ’ αυτούς πληροφορίες όσον αφορά τη στάση και....

των άλλων γειτονικών κρατών. Και προ του φόβου των ευθυνών, ζήτησαν την συμπαράσταση των πολιτικών, για να αντιμετωπίσουν μαζί τον Τουρκικό κίνδυνο. Αλλά πιθανόν να ήθελαν να πολεμήσουν. Ενδεικτικό της νοοτροπίας τους αυτής είναι η μετά ολίγων μηνών ( από του Ιουλίου 1974) δημοσιευθείσα έκθεση του τότε αρχηγού του ΓΕΑ κ. Παπανικολάου. Και τελικά δείλιασαν και δεν χτύπησαν. Λησμόνησαν την ιστορία των προγόνων τους. Όμως ήταν η μόνη οδός που όφειλαν να ακολουθήσουν. Δεν την ακολούθησαν. Ενώ είναι βέβαιο ότι οι τότε Ένοπλες Δυνάμεις  θα νικούσαν και θα εμπόδιζαν την εισβολή.

Και οι κληθέντες πολιτικοί δεν σκέφτηκαν, όπως κατεφάνη, ούτε στιγμή την δυναμική αντιμετώπιση των Τούρκων. Περιορίστηκαν μόνο στην εξασφάλιση της εξουσίας και της  ησυχίας…Και βραδύτερα έσπευσαν στις Βρυξέλλες και είπαν τα γνωστά: Έξω από το ΝΑΤΟ, έξω οι Αμερικανικές βάσεις κλπ. Και η στάση αυτή έδωσε την αφορμή στους Τούρκους να εφαρμόσουν το σχέδιο Αττίλας 2 και να καταλάβουν το μισό νησί. < Ο στρατηγός Κατσώτας, στο σημείο αυτό στρέφει το λόγο ευθέως προς τον ισχυρισθέντα ότι «απέτρεψε εθνική συμφορά με την αποφυγή της αντιστάσεως στους Τούρκους, και γράφει: Προσέξατε τους αριθμούς, που αναγράφει η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», όσον αφορά τις κατά καιρούς διατεθειμένες δυνάμεις και τα μέσα Ελλάδος και Τουρκίας και βγάλατε το συμπέρασμα μαζί με συνεργάτες Σας ότι: τον Ιούλιο του 1974 αποτρέψατε τον πόλεμο που θα αποτελούσε Εθνική Συμφορά;

ΟΧΙ κύριοι Διαφωνούμε.

Ο πόλεμος επιβάλλετε. Και θα βγαίναμε νικητές. Και αν σε μία τέτοια περίπτωση δεν πολεμήσεις, τότε πότε θα πολεμήσεις;

Από ποια στοιχεία βγάλατε το συμπέρασμά σας!!;;

Βέβαια η Τουρκία είχε κάποια υπεροχή σε υλικό, και ερωτάμε. Σε ποια κατάσταση ήταν αυτό από πλευράς συντηρήσεως; Είχαν την δυνατότητα, τον απαιτούμενο χρόνο και τα μέσα για μία ταχεία συγκέντρωση σε ενδεδειγμένους πολεμικούς χώρους; Λαμβανομένης υπ’ όψιν και της Δυναμικής αντίδρασης του αντιπάλου;  Είχαν αποβατικά σκάφη; Είχαν ικανά στελέχη και στρατεύματα με ηθικό;

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι επί του πεδίου της μάχης Διοίκηση Στρατεύματος, απαιτεί στελέχη με πνεύμα αποφασιστικό, που γνωρίζουν το έργο τους, δυνάμενα να διατάσσουν σαφώς και ακριβώς, και να ενεργούν ταχέως. Απαιτεί επί πλέον Ηθικάς Δυνάμεις. Διότι οι ηθικές δυνάμεις εμψυχώνουν τη χρήση των υλικών μέσων, κυριαρχούν των αποφάσεων των Ηγητόρων και δέον να εμπνέωσι πάσας τας ενέργειας του Στρατεύματος. Υπήρχαν αυτά στους Τούρκους; Και αν τυχόν υπήρχαν, πώς τα αντιλήφτηκαν οι Διοικούντες Έλληνες; Από πού το βρήκαν οι Έλληνες ότι νικά μόνο ο αριθμός;…

Τον Ιούλιο του 1974 επιβάλλονταν  η Ελλάς να βοηθήσει τη χειμαζόμενη Κύπρο, με όλες τις δυνάμεις της. Θα απέτρεπε την εισβολή. Και θα πρόσθετε νέα σελίδα δόξης εις την ένδοξη ιστορία του Ελληνικού Λαού και των κατά καιρούς Στρατευμένων Παιδιών Του.

Άλλωστε πολλάκις, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, αντιτάχθηκαν εναντίων πολυπληθέστερων εχθρών, και νίκησαν. Χωρίς τις νίκες εκείνες, από αρχαιοτάτων χρόνων, δεν θα υπήρχε η μεγαλειώδης Ιστορία και ο Ελληνικός Πολιτισμός».

Παυσανίας Κατσώτας

Έτσι απάντησε ο στρατηγός Κατσώτας στον επονομαζόμενο «εθνάρχη»., που κάποιοι άλλοι όμοιοί του μαζώχτηκαν σήμερα στην Πολιτεία για να του αποτίσουν φόρο τιμής. Ντροπή και αίσχος. Αλλά ίδιοι και απαράλλακτοι, σαν και του λόγου του, είναι και οι σημερινοί πολιτικοί.