Όχι φυλακές για τους Εθνικιστές - Το χρονικό της σκευωρίας κατά της τρίτης πολιτικής δύναμης

Οι Νεκροί για την Ιδέα μας θυμίζουν το χρέος της θυσίας απέναντι στα Ιδανικά μας...


Θερμή παράκληση προς όλους τους αναγνώστες...Διαβάστε οπωσδήποτε την ανάρτηση: "Σιωνισμός και Παγκοσμιοποίηση"

Τρίτη, Ιουνίου 01, 2010

Φρικτό έγκλημα του Ισραήλ


Του Γιώργου Δελαστίκ από το σημερινό "Έθνος"
Συγκλονισμένη είναι η ανθρωπότητα από το νέο έγκλημα του αιμοσταγούς κράτους του Ισραήλ. Αυτή τη φορά τα θύματα του φασίζοντος καθεστώτος του Τελ Αβίβ δεν ήταν Παλαιστίνιοι ή άλλοι Αραβες, ως συνήθως. Αυτή τη φορά οι Ισραηλινοί δολοφόνησαν άγνωστο ακόμη πόσες δεκάδες μέλη της διεθνούς αποστολής συμπαράστασης προς την αποκλεισμένη Γάζα.


Αοπλους πολίτες από δεκάδες χώρες, περίπου 700, οι οποίοι με έναν στολίσκο έξι τελικά πλοίων (τρία ακόμη παρουσίασαν "τεχνικά προβλήματα", αποτέλεσμα, πιθανότατα, ισραηλινού σαμποτάζ) προσπάθησαν να μεταφέρουν δέκα και πλέον χιλιάδες τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Η τραγωδία άρχισε τα χαράματα με μια ωμή πράξη κρατικής πειρατείας, καθώς οι Ισραηλινοί κομάντο κατέλαβαν ενόπλως τα πλοία που κατευθύνονταν προς την Παλαιστίνη όχι απλά σε διεθνή ύδατα, αλλά σε απόσταση 70 (!) ναυτικών μιλίων από τις ισραηλινές ακτές.
Εν συνεχεία, οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί, δρώντας πολύ πιο εγκληματικά ακόμη και από τους περιβόητους Σομαλούς πειρατές, άρχισαν να γαζώνουν με τα αυτόματά τους, τους επιβάτες προκαλώντας δέκα, είκοσι ή και περισσότερους νεκρούς (κανείς δεν ξέρει ακόμη πόσα πτώματα μπορεί να πέταξαν στη θάλασσα μετά το μακελειό) και εκατοντάδες τραυματίες.
Οι δολοφονίες δεν κόρεσαν τους αιμοδιψείς Ισραηλινούς. Με τη χρήση στρατιωτικής βίας σε διεθνή ύδατα απήγαγαν εκατοντάδες ανθρώπους και τους οδήγησαν παρά τη θέλησή τους στο Ισραήλ ως αιχμαλώτους της πειρατικής επιδρομής τους.
Στόχος του Τελ Αβίβ είναι να φυλακίσει επ' αόριστον στα κάτεργα -εκεί όπου έχουν εξοντώσει οι Ισραηλινοί μυριάδες Παλαιστινίων- όσους ξένους ακτιβιστές δεν δεχτούν να υπογράψουν κάτι ανάλογο με τις "δηλώσεις μετανοίας" των Ελλήνων εξορίστων της μετεμφυλιακής ελληνικής περιόδου, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για την απέλασή τους από το Ισραήλ.
Οσους αρνηθούν να υπογράψουν τα έγγραφα που θα τους παρουσιάσουν οι αρχές -και ενδέχεται να είναι δεκάδες ή και εκατοντάδες- ευελπιστούν οι Ισραηλινοί ότι θα καταφέρουν με σωματικά ή ψυχολογικά βασανιστήρια να τους "σπάσουν" αργά ή γρήγορα και έτσι να τους απελάσουν. Εννοείται ότι διαφορετική μεταχείριση θα επιφυλαχθεί στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς αιχμαλώτους και διαφορετική στους Αραβες και τους μουσουλμάνους.
Δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση χρειάστηκε οκτώ και πλέον ώρες μετά τα γεγονότα για να καταδικάσει τη στάση του Ισραήλ, παρόλο που όχι μόνο δεκάδες Ελληνες πολίτες είχαν δεχθεί ένοπλη επίθεση από στρατεύματα ξένης δύναμης σε διεθνή ύδατα, αλλά και πλοίο υπό ελληνική σημαία είχε απαχθεί και οδηγούνταν δια της βίας σε ξένη χώρα, μαζί με τους πολίτες της χώρας μας.
Απίστευτη απουσία αντιδράσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου σε θέματα που άπτονται θεμελιωδών κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών. Αυτή η στάση υπήρξε άραγε απόρροια πολιτικής ανεπάρκειας και ανικανότητας ή πολιτικής συνενοχής υπό τη μορφή ανοχής στις πράξεις των Ισραηλινών δραστών;
Ευτυχώς, πάντως, που υπάρχει και ο Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση και έτσι το έγκλημα των Ισραηλινών δεν πέρασε τουλάχιστον απαρατήρητο σε ό,τι αφορά την προώθησή του στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. "Απάνθρωπη κρατική τρομοκρατία" χαρακτήρισε ο Τούρκος πρωθυπουργός τις δολοφονίες των ακτιβιστών.
Οσο για τη θλιβερή Ευρώπη, την τιμή της έσωσε ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος δήλωσε ότι "η Ισπανία καταδικάζει κατηγορηματικά την ισραηλινή επίθεση εναντίον του ανθρωπιστικού στόλου και το κάνει αυτό τόσο ως χώρα όσο και ως προεδρεύουσα του Συμβουλίου της ΕΕ".
Είναι προφανές ότι η προκλητική ατιμωρησία της οποίας απολαμβάνει το Ισραήλ για οποιοδήποτε έγκλημα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας διαπράττει, έχει οδηγήσει σε άκρως επικίνδυνο σημείο αλαζονείας την ακροδεξιά, φασίζουσα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, που αισθάνεται πλέον ότι δεν έχει ανάγκη να δίνει λόγο σε κανέναν.
Δέκα - είκοσι δολοφονίες αόπλων παραπάνω ή παρακάτω δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία για το κράτος του Ισραήλ, όσο συνεχίζεται η μέχρι τώρα στάση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων απέναντί του.
ΑΘΗΝΑ
Καμιά συνεργασία με τους φονιάδες
Ολέθριες πολιτικές συνέπειες για την Ελλάδα είχε η σύμπτωση της διενέργειας κοινών αεροπορικών ασκήσεων Αθήνας - Τελ Αβίβ, που είχε αποφασίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, με το αποτρόπαιο έγκλημα του Ισραήλ. Η ευρύτατη γνωστοποίηση αυτής της στρατιωτικής συνεργασίας στην αραβική κοινή γνώμη συνιστά ισχυρότατο πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας στον αραβικό κόσμο.
Επιπλέον, καμιά αραβική οικονομική βοήθεια δεν είναι δυνατόν να δοθεί σε μια χώρα που συνεργάζεται ακόμη και στρατιωτικά με το Ισραήλ. Οσο κι αν είναι επιτακτική όμως η διακοπή κάθε στρατιωτικής σχέσης με το Ισραήλ, αποκλείεται να το κάνει αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου, με τη συγκεκριμένη στελέχωση του υπουργείου Εξωτερικών.