Πρόκειται πάντως για....
ρυθµίσεις που τελούν υπό την έγκριση της τρόικας. Ειδικότερα:
Η µια ρύθµιση προβλέπει νακαταργηθεί το δικαίωµα του εκάστοτε υπουργού Εργασίας να επεκτείνει στους εργοδότες που δενείναι µέλη εργοδοτικώνοργανώσεωντην ισχύ συµβάσεων πουυπογράφουν οικοινωνικοί εταίροι. Ουσιαστικά αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα να µην έχουν περιεχόµενο οι συλλογικέςσυµφωνίες και ενδεχοµένως να αποχωρήσουν κάποιοι εργοδότεςαπό ορισµένες ενώσεις τους και έτσι να µην υπάρχει συνοµιλητής από την άλλη πλευρά.
Μέχρι σήµερα, µε απόφασή τουο εκάστοτε υπουργός Εργασίας µπορούσε να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτικήγια όλους τουςεργαζοµένους ενός κλάδου ή ενός επαγγέλµατος µια συλλογική σύµβαση εργασίας, η οποία έχει υπογραφεί και δεσµεύει το 51% των εργαζοµένων του κλάδου ή του επαγγέλµατος.
Τι αλλάζει
Το Μνηµόνιο καταργεί αυτό το δικαίωµα του υπουργού, παρά το γεγονός ότι οµόφωνα οι εργοδοτικές οργανώσεις και η ΓΣΕΕ ζήτησαν ναδιατηρηθεί για να µηνεπικρατήσουν όροι αθέµιτου ανταγωνισµού µεταξύ των επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου. Ανη τρόικα δεν αλλάξει τη θέση της, όποιος εργοδότης δεν είναι µέλος οργάνωσης ή αποφασίζει να αποχωρήσει από την εργοδοτική οργάνωση στην οποία ανήκει, δεν θα υποχρεούται να εφαρµόσει τους όρους µιας κλαδικής ή οµοιοεπαγγελµατικής σύµβασης.
Για παράδειγµα, δενθα καταβάλλει στους εργαζοµένους– ακόµη και αν αυτοί είναι µέλησυνδικαλιστικών οργανώσεων – την αύξηση µισθών ή επιδοµάτων που έχει συµφωνηθείσε κλαδικό ή οµοιοεπαγγελµατικό επίπεδο και θα έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα έναντι των λοιπών, οι οποίοι θα καλούνται να καταβάλλουν υψηλότερους µισθούς, επιδόµατα κ.ά.
Η δεύτερη ρύθµιση
Η δεύτερηρύθµιση θαορίζει ότι επιχειρησιακές συµβάσεις, µε βάση τον νόµο του Μνηµονίου,θα µπορούσαν νααποκλίνουνέναντι τόσο των κλαδικώνκαι των οµοιοεπαγγελµατικών συµβάσεων όσο και έναντι της ΕΓΣΣΕ καθορίζοντας χαµηλότερες αµοιβές (µισθούς, επιδόµατα κ.ά.). Υστερα από τη διαπραγµάτευση που έκανεη ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης µε την τρόικα, συµφωνήθηκε νατεθούν κάποιοι περιορισµοί και οιεπιχειρησιακές συµβάσεις να µην αποκλίνουν από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας.
«Ελεγχόµενες» αποκλίσεις
Το σχέδιο της κυβέρνησης – που αναµένεται πάντως να παρουσιαστεί για έγκριση στην τρόικα αφούακόµη δεν έχει οριστικοποιηθεί ποιοιθα είναι οι περιορισµοί – για την απόκλιση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συµβάσεων στον ιδιωτικότοµέα θα προβλέπει τη δυνατότητα «ελεγχόµενων» αποκλίσεων (10% - 20% έναντι του µισθού των κλαδικών) για διάστηµα έως 2 χρόνια (1 έτος +1 έτος) υπό την εποπτεία των εταίρων και µόνο σε επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οικονοµικό αδιέξοδο (και χωρίς να θιγεί ο κατώτατος µισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύµβασης Εργασίας). Οι αποκλίσεις, σύµφωνα µετο υπουργείο Εργασίας,θα γίνονται υπό την αίρεση αναγκαίων περιορισµών (για παράδειγµα, να µη γίνουν απολύσεις) και έπειτα απόγραπτή αιτιολογηµένη αναφορά τωνδύο µερών προςτο υπουργείο Εργασίας. Πάντως, ενώ ο ΣΕΒ(βιοµήχανοι) ζητεί οιαποκλίσεις να γίνονται σε µεγάλες επιχειρήσεις, η ΓΣΕΒΕΕ (επαγγελµατοβιοτέχνες) διεκδικεί το µέτρο να αφορά και τις µικρές επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζοµένους.
Σηµειώνεταιότιµετοισχύον καθεστώς των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, τις επιχειρησιακές συµβάσεις υπογράφουνοι εργοδότες και τα σωµατεία των εργαζοµένων σε επιχειρήσεις άνω των 50 εργαζοµένων. Ωστόσο, έχει δοθεί νοµοθετικά η δυνατότητα υπογραφής τέτοιων συµφωνιών για τα ελαστικά ωράρια σε µικρές επιχειρήσεις, ακόµη και αν δεν υπάρχει σωµατείο (τη συµφωνία υπογράφει «ένωση προσώπων» αποτελούµενη από πέντε εργαζοµένους).
Η «γραµµή» αυτή ζητείται να ισχύσει και για τις επιχειρησιακές συµβάσεις.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών