Από Hellas-Orthodoxy
Όπως έχουμε δείξει σε προηγούμενα άρθρα μας (διαβάστε εδώ) τον τελευταίο καιρό παρατηρείται η δράση κάποιων ατόμων και ομάδων, που με τον μανδύα της "αρχαιολατρείας" και της "ελληνολατρείας", παίζουν έναν πολύ ύποπτο ρόλο.
Συγκεκριμένα, επιχειρούν να διασπάσουν την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ του Ελληνισμού και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΜΟΨΥΧΙΑ των Ελλήνων, ισχυριζόμενοι ότι, δήθεν, τα τελευταία 1700 χρόνια ο "Ελληνισμός" βρίσκεται υπό "κατοχή" από τον Χριστιανισμό.
Παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως δήθεν "γνήσιους Έλληνες", και περιφρονητικά αποκαλούν εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς "εβραιολάτρες", "ελληνοφώνους Ρωμιούς", και αρκετούς άλλους μειωτικούς - κατά την γνώμη τους - χαρακτηρισμούς.
Ναι, καλά διαβάσατε ! Οι γελοίοι αυτοί πρακτορίσκοι, καταγγέλουν την... Ελλάδα, ότι καταπιέζει την...Ελληνική μειονότητα !
Αναφέρομαι φυσικά στο λεγόμενο "ύπατο συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών" και στον "πρόεδρό" του, Βλάση Ρασσιά. Οι κύριοι αυτοί διεκδικούν αποκλειστικά για τον εαυτό τους τον χαρακτηρισμό "Έλληνες", και δεν διστάζουν να συμμετέχουν σε αντεθνικές ημερίδες και συνέδρια μαζί με Αλβανούς, Τούρκους, ομοφυλοφίλους κλπ. Παριστάνουν κι αυτοί την "καταπιεσμένη μειονότητα" !!
Γενικά, ο χώρος των λεγόμενων "αρχαιολατρών" βρίθει από Μασώνους (ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ, ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟΝ , ΔΑΥΛΟΣ κλπ ), ψώνια ( ομάδες Ε κλπ ), ΟΥΦΟΛΟΓΟΥΣ και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι, όπου ο καθένας βγάζει την θεωρία του και λέει τις αρλούμπες του.
Κοινό σημείο όλων αυτών είναι φυσικά η αντιπάθεια προς την Ορθοδοξία και το Βυζάντιο.
Το πιο συνηθισμένο τσιτάτο που επαναλαμβάνουν χρόνια τώρα όλοι αυτοί οι "ελληναράδες" της πλάκας, είναι το εξής :
" Το Βυζάντιο ήταν σκοταδιστικό και ανθελληνικό, καταδίωκε τους Έλληνες, και η λέξη Έλλην ήταν βρισιά για τους Βυζαντινούς".
Ένα δεύτερο τσιτάτο, επίσης δημοφιλές στους "αρχαιολάτρες ", είναι και το εξής :
" Σε κανένα κείμενο ή πηγή της εποχής, οι Βυζαντινοί δεν αναφέρονται ως Έλληνες".
Πριν ξεκινήσουμε το ξεγύμνωμα αυτών των αντιλήψεων, αγαπητοί αναγνώστες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο βασικά πράγματα, προς αποφυγή παρεξηγήσεων :
ΠΡΩΤΟΝ : Εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί τιμούμε και σεβόμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ τον υπέρλαμπρο πολιτισμό των Αρχαίων Προγόνων μας, που όμοιό του δεν ανέδειξε κανένας άλλος λαός.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί θεωρούμε τους εαυτούς μας γνησίους απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων Προγόνων μας, και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να το αμφισβητήσει αυτό.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι "αρχαιολάτρες" διεκδικούν το μονοπώλιο της "ελληνικότητας" , και ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ σ'εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς το δικαίωμα να λεγόμαστε Έλληνες.
Γι'αυτό τους καταγγέλουμε ως ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ και ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ της ενότητας των Ελλήνων !
Στην συνέχεια θα αποδείξουμε, ότι σε ΟΛΑ σχεδόν τα κείμενα της εποχής, οι Βυζαντινοί αναφέρονται ως Έλληνες ! Πάμε λοιπόν :
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ : Επιστολή του Πέρση βασιλιά Χοσρόη Β' προς τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, έτος 624 μΧ :
" Δεν θέλησες να υποταχθείς σε εμάς, αλλά αποκαλείς τον εαυτό σου δεσπότη και βασιλέα. Ξόδεψες τον θησαυρό μου και εξαπάτησες τους υπηκόους μου. Και έχοντας σχηματίσει έναν στρατό από ληστές, δεν με αφήνεις σε ησυχία. Δεν κατέστρεψα τους ΕΛΛΗΝΕΣ λοιπόν ;; Και υποστηρίζεις ότι έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό σου ;; "
Πηγή: Ηράκλειος, ο πρώτος Σταυροφόρος, Geoffrey Regan, εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ, σελ. 161.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΥΤΕΡΟ : Περιγραφή του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά από τον ανθέλληνα παπικό επίσκοπο Λιουτπράνδο, έτος 968 μΧ :
Πηγή: Βυζαντινή διπλωματία, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 1995.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΡΙΤΟ : Σχέσεις με την Ιταλία και την Δυτική Ευρώπη :
"Όταν ο Λιουτπράνδος αντελήφθη ότι οι ΕΛΛΗΝΕΣ παρέτειναν σκοπίμως τις διαπραγματεύσεις θέλοντας να κερδίσουν χρόνο για την οργάνωση μιας εκστρατείας στην Ιταλία, προσπάθησε να φύγει από την Κωνσταντινούπολη".
Πηγή: Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Vasiliev, εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ, σελ. 408.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΕΤΑΡΤΟ : Επιστολή του πάπα στον Νικηφόρο Φωκά, 968 μΧ :
" Νικηφόρος ο των ΓΡΑΙΚΩΝ αυτοκράτωρ παρεκινείτο να συνάψη επιγαμίαν και φιλίαν μετά του προσφιλούς και πνευματικού υιού Όθωνος, του σεβαστού Ρωμαίων αυτοκράτορος".
Πηγή : Τα διδακτικώτερα πορίσματα της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, Κων. Παπαρρηγοπούλου, εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ, σελ. 193.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΕΜΠΤΟ : Προοίμιο στην "Αλεξιάδα" της Άννας Κομνηνής, κεφάλαιο 1 :
"Και το ΕΛΛΗΝΙΖΕΙΝ ες άκρον εσπουδακυία και ρητορικής ουκ αμελήτως έχουσα και τας αριστοτελικάς τέχνας ευ αναλεξάμενη και τους Πλάτωνος διαλόγους".
Πηγή : Μαθήματα νεώτερης Ιστορίας, Σαράντου Καργάκου, εκδόσεις Γεωργιάδης, τόμος Ι, σελ. 22.
" Γνωρίζουμε επίσης τα ονόματα αρκετών Βαράγγων διοικητών, όπως του Ράνγκβαλντ, ενός Σουηδού του 11ου αιώνα, ο οποίος στην επιγραφή του μνήματός του αναφέρεται ως αρχηγός στρατού στην χώρα των ΕΛΛΗΝΩΝ".
Πηγή : Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος, Γεωργίου Καρδάρα, εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, σελ. 39.
KEIMENO EBΔOMO : Η Ελληνική Παιδεία στο Βυζάντιο :
" Στην πράξη, ωστόσο, η σπουδή περιοριζόταν στη μελέτη της λογοτεχνίας της αρχαίας Ελλάδας, και ειδικά των Αθηνών της κλασικής περιόδου, η οποία κατά τους Βυζαντινούς ενσωμάτωνε τα τελειότερα παραδείγματα ελληνικής ποίησης και πεζού λόγου. Μελετούσαν, λοιπόν, τους ποιητές ΟΜΗΡΟ και ΗΣΙΟΔΟ, τους φιλοσόφους ΠΛΑΤΩΝΑ και ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και τους ρήτορες ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ και ΛΥΣΙΑ. Το αντικείμενο της μελέτης δεν ήταν μόνο η ανάγνωση αυτών των κειμένων. Ο σπουδαστής έπρεπε να μπορεί να ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΛΕΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ και να μπορεί να την μιμηθεί. Η πλέον κοινή άσκηση για τους σπουδαστές ήταν να ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ 'Η ΤΟΥ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ μιμούμενοι την φρασεολογία των προτύπων. Αυτό ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι συντάκτες του ΘΕΟΔΟΣΙΑΝΟΥ ΚΩΔΙΚΑ όταν μιλούσαν για επιδέξια χρήση των γραμμάτων".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 53.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ : Πολύ...ανθέλληνες αυτοί οι Βυζαντινοί, αγαπητοί αναγνώστες !! Αλήθεια, πού είναι εκείνοι οι...φωστήρες νεοπαγανιστές που μας έλεγαν ότι ο Θεοδοσιανός Κώδικας διέταζε να...σκοτώνουν τους Έλληνες ;;;
ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΓΔΟΟ : Η γλώσσα των Βυζαντινών :
" Μια μέρα, ο Κωνσταντίνος Θ' περιφερόταν στο παλάτι συνοδευόμενος από την μετρέσα του και ένα πλήθος αυλικών. Ένας από αυτούς, θέλοντας να κολακέψει και να κερδίσει την εύνοια του αυτοκράτορα , μουρμούρισε χαμηλόφωνα, αλλά αρκετά δυνατά ώστε να ακουστεί, τα λόγια ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ... Αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει τον θαυμασμό των υπολοίπων αυλικών. Ήταν όλοι κάτοχοι της ΙΔΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, οπότε κατάλαβαν αμέσως τον υπαινιγμό, καθώς επίσης και ότι η φράση προερχόταν από τους στίχους της ΙΛΙΑΔΑΣ : ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΤΡΩΑΣ ΚΑΙ ΕΥΚΝΗΜΙΔΑΣ ΑΧΑΙΟΥΣ ΤΟΙΗΔ'ΑΜΦΙ ΓΥΝΑΙΚΙ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ ΑΛΓΕΑ ΠΑΣΧΕΙΝ ( = δεν είναι ντροπή που υποφέρουν Τρώες κι Αχαιοί για μια γυναίκα σαν κι αυτή ) - φράση που αναφέρεται στην ονομαστή ωραία Ελένη".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 55.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΑΤΟ : Επιστολή του Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα στον αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνό :
" Με την ιδιότητα του Ρωμαίου αυτοκράτορα, ο Φρειδερίκος ζητούσε από τον Μανουήλ, ως τον ΕΛΛΗΝΑ βασιλιά, να του αποδώσει την οφειλόμενη υπακοή".
Πηγή : Ιστορία του Βυζαντινού κράτους, Georg Ostrogorsky, εκδόσεις Βασιλόπουλος, τόμος 3, σελ. 59.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΚΑΤΟ : Συνάντηση της πρεσβείας των Σταυροφόρων με τον αυτοκράτορα Ισαάκιο Β' και τον Αλέξιο Δ', έτος 1203 ( από το χρονικό του Βιλλεαρδου'ί'νου ) :
" Οι ΕΛΛΗΝΕΣ εξεπλάγησαν και συγκλονίστηκαν από αυτό το προκλητικό μήνυμα... ο ίδιος ο αυτοκράτορας Αλέξιος και όλοι οι άλλοι ΕΛΛΗΝΕΣ, οι οποίοι τόσες φορές στο παρελθόν τους είχαν χαιρετήσει με χαμογελαστά πρόσωπα, τώρα κοιτούσαν βλοσυροί τους απεσταλμένους".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 334.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ : Ο τελευταίος λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, 28 Μα'ί'ου 1453 :
Πηγή : Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Κ. Τσοπάνης, εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, σελ. 67.
Οχι "ελληνόφωνοι", "ανατολικοί Ρωμαίοι", "ανατολικοί χριστιανοί" ή οτιδήποτε άλλο. Απλά και μονολεκτικά ΕΛΛΗΝΕΣ !
Τελεία και παύλα !
Υπάρχουν δεκάδες τέτοια κείμενα και αποσπάσματα, και μπορεί να τα βρει όποιος έχει την διάθεση να μελετήσει ΣΟΒΑΡΑ το ένδοξο χιλιόχρονο ΕΛΛΗΝΙΚΟ Βυζάντιο !
Η Ελληνική εθνολογική καταγωγή , η Ελληνική Παιδεία και γλώσσα των Βυζαντινών δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από κανέναν στα 1100 χρόνια ζωής της Αυτοκρατορίας, ειδικά μετά τον 7ο αιώνα, όταν η Αυτοκρατορία περιορίστηκε στις καθαρά Ελληνικές περιοχές ( Μικρά Ασία, χερσόνησος του Αίμου, Νότια Ιταλία και Σικελία ).
Αλήθεια, αγαπητοί "αρχαιολάτρες", πώς και δέχτηκε ο..."ελληνοφάγος" - κατά τα λεγόμενά σας - Θεοδόσιος Β' να νυμφευθεί Ελληνίδα, κόρη ΕΘΝΙΚΟΥ φιλοσόφου, καθώς και να ιδρυθεί ΕΛΛΗΝΙΚΟ Πανεπιστήμιο ;; Κανονικά, θα έπρεπε να τους...αποκεφαλίσει όλους ! Έτσι δεν λέτε στα τσιτάτα σας ;;
Ο όρος "Ρωμαίοι", που χρησιμοποιούσαν συχνά για τους εαυτούς τους οι Βυζαντινοί, ήταν όρος ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, και όχι ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟΣ. Πολλές αυτοκρατορίες διεκδίκησαν την Ρωμα'ι'κή πολιτική κληρονομιά, όπως η Γερμανική, η Αυστριακή κλπ. Ακόμα και οι Ρώσοι ονόμασαν την Μόσχα " τρίτη Ρώμη". Το Βυζάντιο ήταν ο νόμιμος πολιτικός κληρονόμος της Ρώμης, και αυτό το διεκδίκησε ως το τέλος. Η εθνολογική του σύσταση όμως ήταν ΕΛΛΗΝΙΚΗ, και αυτό το γνώριζαν όλοι οι σύγχρονοί του.
Αποτελεί σταθερή ιδεολογική θέση του γράφοντος, ότι ο Ελληνισμός αποτελεί μια ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ιστορική και εθνολογική οντότητα μέσα στον χρόνο. Αυτή την άποψη διατυπώνουμε σε όλα τα άρθρα μας.
Ο Ελληνισμός έχει μια συνέχεια, και η συνέχεια αυτή περνάει μέσα από το Βυζάντιο, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.
Αγαπητοί "αρχαιολάτρες", δεν είναι κακό το να λατρεύετε την Αρχαία Ελλάδα. Κάθε άλλο. Ολοι οι Έλληνες πατριώτες πρέπει να μελετούν και να εμπνέονται από το μεγαλείο των αρχαίων προγόνων μας.
Όταν όμως ξεπερνάτε τα όρια και μετατρέπετε την αγάπη σας για την Αρχαία Ελλάδα σε μίσος και ύβρεις για την Ορθοδοξία, το Βυζάντιο και τους ΟΜΑΙΜΟΥΣ Έλληνες Χριστιανούς αδελφούς σας, μας δίνετε το δικαίωμα να σας καταγγέλουμε ως ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ, ΕΘΝΟΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ, και σε τελική ανάλυση, ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ !
Ελληνορθόδοξος
Όπως έχουμε δείξει σε προηγούμενα άρθρα μας (διαβάστε εδώ) τον τελευταίο καιρό παρατηρείται η δράση κάποιων ατόμων και ομάδων, που με τον μανδύα της "αρχαιολατρείας" και της "ελληνολατρείας", παίζουν έναν πολύ ύποπτο ρόλο.
Συγκεκριμένα, επιχειρούν να διασπάσουν την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ του Ελληνισμού και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΜΟΨΥΧΙΑ των Ελλήνων, ισχυριζόμενοι ότι, δήθεν, τα τελευταία 1700 χρόνια ο "Ελληνισμός" βρίσκεται υπό "κατοχή" από τον Χριστιανισμό.
Παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως δήθεν "γνήσιους Έλληνες", και περιφρονητικά αποκαλούν εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς "εβραιολάτρες", "ελληνοφώνους Ρωμιούς", και αρκετούς άλλους μειωτικούς - κατά την γνώμη τους - χαρακτηρισμούς.
Κάποιοι
μάλιστα από αυτούς, σε ρόλο εμφανώς.... ΑΝΤΕΘΝΙΚΟ και
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ, έχουν φτάσει στο σημείο να ...εγκαλούν την Ελλάδα
, μέσω της Ευρωπα'ι'κής Ένωσης , για...καταπίεση
της...Ελληνικής θρησκευτικής μειονότητας !!
Ναι, καλά διαβάσατε ! Οι γελοίοι αυτοί πρακτορίσκοι, καταγγέλουν την... Ελλάδα, ότι καταπιέζει την...Ελληνική μειονότητα !
Αναφέρομαι φυσικά στο λεγόμενο "ύπατο συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών" και στον "πρόεδρό" του, Βλάση Ρασσιά. Οι κύριοι αυτοί διεκδικούν αποκλειστικά για τον εαυτό τους τον χαρακτηρισμό "Έλληνες", και δεν διστάζουν να συμμετέχουν σε αντεθνικές ημερίδες και συνέδρια μαζί με Αλβανούς, Τούρκους, ομοφυλοφίλους κλπ. Παριστάνουν κι αυτοί την "καταπιεσμένη μειονότητα" !!
Γενικά, ο χώρος των λεγόμενων "αρχαιολατρών" βρίθει από Μασώνους (ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ, ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟΝ , ΔΑΥΛΟΣ κλπ ), ψώνια ( ομάδες Ε κλπ ), ΟΥΦΟΛΟΓΟΥΣ και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι, όπου ο καθένας βγάζει την θεωρία του και λέει τις αρλούμπες του.
Κοινό σημείο όλων αυτών είναι φυσικά η αντιπάθεια προς την Ορθοδοξία και το Βυζάντιο.
Το πιο συνηθισμένο τσιτάτο που επαναλαμβάνουν χρόνια τώρα όλοι αυτοί οι "ελληναράδες" της πλάκας, είναι το εξής :
" Το Βυζάντιο ήταν σκοταδιστικό και ανθελληνικό, καταδίωκε τους Έλληνες, και η λέξη Έλλην ήταν βρισιά για τους Βυζαντινούς".
Ένα δεύτερο τσιτάτο, επίσης δημοφιλές στους "αρχαιολάτρες ", είναι και το εξής :
" Σε κανένα κείμενο ή πηγή της εποχής, οι Βυζαντινοί δεν αναφέρονται ως Έλληνες".
Πριν ξεκινήσουμε το ξεγύμνωμα αυτών των αντιλήψεων, αγαπητοί αναγνώστες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο βασικά πράγματα, προς αποφυγή παρεξηγήσεων :
ΠΡΩΤΟΝ : Εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί τιμούμε και σεβόμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ τον υπέρλαμπρο πολιτισμό των Αρχαίων Προγόνων μας, που όμοιό του δεν ανέδειξε κανένας άλλος λαός.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί θεωρούμε τους εαυτούς μας γνησίους απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων Προγόνων μας, και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να το αμφισβητήσει αυτό.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι "αρχαιολάτρες" διεκδικούν το μονοπώλιο της "ελληνικότητας" , και ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ σ'εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς το δικαίωμα να λεγόμαστε Έλληνες.
Γι'αυτό τους καταγγέλουμε ως ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ και ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ της ενότητας των Ελλήνων !
Στην συνέχεια θα αποδείξουμε, ότι σε ΟΛΑ σχεδόν τα κείμενα της εποχής, οι Βυζαντινοί αναφέρονται ως Έλληνες ! Πάμε λοιπόν :
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ : Επιστολή του Πέρση βασιλιά Χοσρόη Β' προς τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, έτος 624 μΧ :
" Δεν θέλησες να υποταχθείς σε εμάς, αλλά αποκαλείς τον εαυτό σου δεσπότη και βασιλέα. Ξόδεψες τον θησαυρό μου και εξαπάτησες τους υπηκόους μου. Και έχοντας σχηματίσει έναν στρατό από ληστές, δεν με αφήνεις σε ησυχία. Δεν κατέστρεψα τους ΕΛΛΗΝΕΣ λοιπόν ;; Και υποστηρίζεις ότι έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό σου ;; "
Πηγή: Ηράκλειος, ο πρώτος Σταυροφόρος, Geoffrey Regan, εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ, σελ. 161.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΥΤΕΡΟ : Περιγραφή του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά από τον ανθέλληνα παπικό επίσκοπο Λιουτπράνδο, έτος 968 μΧ :
"Ο
αυτοκράτωρ των ΓΡΑΙΚΩΝ ( = ΕΛΛΗΝΩΝ )....αυθάδης στην γλώσσα,
πονηρός σαν αλεπού, πανούργος και ψεύτης όπως ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ".
Πηγή: Βυζαντινή διπλωματία, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 1995.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΡΙΤΟ : Σχέσεις με την Ιταλία και την Δυτική Ευρώπη :
"Όταν ο Λιουτπράνδος αντελήφθη ότι οι ΕΛΛΗΝΕΣ παρέτειναν σκοπίμως τις διαπραγματεύσεις θέλοντας να κερδίσουν χρόνο για την οργάνωση μιας εκστρατείας στην Ιταλία, προσπάθησε να φύγει από την Κωνσταντινούπολη".
Πηγή: Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Vasiliev, εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ, σελ. 408.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΕΤΑΡΤΟ : Επιστολή του πάπα στον Νικηφόρο Φωκά, 968 μΧ :
" Νικηφόρος ο των ΓΡΑΙΚΩΝ αυτοκράτωρ παρεκινείτο να συνάψη επιγαμίαν και φιλίαν μετά του προσφιλούς και πνευματικού υιού Όθωνος, του σεβαστού Ρωμαίων αυτοκράτορος".
Πηγή : Τα διδακτικώτερα πορίσματα της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, Κων. Παπαρρηγοπούλου, εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ, σελ. 193.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΕΜΠΤΟ : Προοίμιο στην "Αλεξιάδα" της Άννας Κομνηνής, κεφάλαιο 1 :
"Και το ΕΛΛΗΝΙΖΕΙΝ ες άκρον εσπουδακυία και ρητορικής ουκ αμελήτως έχουσα και τας αριστοτελικάς τέχνας ευ αναλεξάμενη και τους Πλάτωνος διαλόγους".
Μετάφραση
: Έχω σπουδάσει σε βάθος την ΕΛΛΗΝΙΚΗ παιδεία, έχω εντρυφήσει
στην ρητορική και έχω μελετήσει καλά τα αριστοτελικά έργα
και τους Πλατωνικούς διαλόγους".
Πηγή : Μαθήματα νεώτερης Ιστορίας, Σαράντου Καργάκου, εκδόσεις Γεωργιάδης, τόμος Ι, σελ. 22.
" Γνωρίζουμε επίσης τα ονόματα αρκετών Βαράγγων διοικητών, όπως του Ράνγκβαλντ, ενός Σουηδού του 11ου αιώνα, ο οποίος στην επιγραφή του μνήματός του αναφέρεται ως αρχηγός στρατού στην χώρα των ΕΛΛΗΝΩΝ".
Πηγή : Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος, Γεωργίου Καρδάρα, εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, σελ. 39.
KEIMENO EBΔOMO : Η Ελληνική Παιδεία στο Βυζάντιο :
" Στην πράξη, ωστόσο, η σπουδή περιοριζόταν στη μελέτη της λογοτεχνίας της αρχαίας Ελλάδας, και ειδικά των Αθηνών της κλασικής περιόδου, η οποία κατά τους Βυζαντινούς ενσωμάτωνε τα τελειότερα παραδείγματα ελληνικής ποίησης και πεζού λόγου. Μελετούσαν, λοιπόν, τους ποιητές ΟΜΗΡΟ και ΗΣΙΟΔΟ, τους φιλοσόφους ΠΛΑΤΩΝΑ και ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και τους ρήτορες ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ και ΛΥΣΙΑ. Το αντικείμενο της μελέτης δεν ήταν μόνο η ανάγνωση αυτών των κειμένων. Ο σπουδαστής έπρεπε να μπορεί να ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΛΕΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ και να μπορεί να την μιμηθεί. Η πλέον κοινή άσκηση για τους σπουδαστές ήταν να ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ 'Η ΤΟΥ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ μιμούμενοι την φρασεολογία των προτύπων. Αυτό ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι συντάκτες του ΘΕΟΔΟΣΙΑΝΟΥ ΚΩΔΙΚΑ όταν μιλούσαν για επιδέξια χρήση των γραμμάτων".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 53.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ : Πολύ...ανθέλληνες αυτοί οι Βυζαντινοί, αγαπητοί αναγνώστες !! Αλήθεια, πού είναι εκείνοι οι...φωστήρες νεοπαγανιστές που μας έλεγαν ότι ο Θεοδοσιανός Κώδικας διέταζε να...σκοτώνουν τους Έλληνες ;;;
ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΓΔΟΟ : Η γλώσσα των Βυζαντινών :
" Μια μέρα, ο Κωνσταντίνος Θ' περιφερόταν στο παλάτι συνοδευόμενος από την μετρέσα του και ένα πλήθος αυλικών. Ένας από αυτούς, θέλοντας να κολακέψει και να κερδίσει την εύνοια του αυτοκράτορα , μουρμούρισε χαμηλόφωνα, αλλά αρκετά δυνατά ώστε να ακουστεί, τα λόγια ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ... Αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει τον θαυμασμό των υπολοίπων αυλικών. Ήταν όλοι κάτοχοι της ΙΔΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, οπότε κατάλαβαν αμέσως τον υπαινιγμό, καθώς επίσης και ότι η φράση προερχόταν από τους στίχους της ΙΛΙΑΔΑΣ : ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΤΡΩΑΣ ΚΑΙ ΕΥΚΝΗΜΙΔΑΣ ΑΧΑΙΟΥΣ ΤΟΙΗΔ'ΑΜΦΙ ΓΥΝΑΙΚΙ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ ΑΛΓΕΑ ΠΑΣΧΕΙΝ ( = δεν είναι ντροπή που υποφέρουν Τρώες κι Αχαιοί για μια γυναίκα σαν κι αυτή ) - φράση που αναφέρεται στην ονομαστή ωραία Ελένη".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 55.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΑΤΟ : Επιστολή του Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα στον αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνό :
" Με την ιδιότητα του Ρωμαίου αυτοκράτορα, ο Φρειδερίκος ζητούσε από τον Μανουήλ, ως τον ΕΛΛΗΝΑ βασιλιά, να του αποδώσει την οφειλόμενη υπακοή".
Πηγή : Ιστορία του Βυζαντινού κράτους, Georg Ostrogorsky, εκδόσεις Βασιλόπουλος, τόμος 3, σελ. 59.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΚΑΤΟ : Συνάντηση της πρεσβείας των Σταυροφόρων με τον αυτοκράτορα Ισαάκιο Β' και τον Αλέξιο Δ', έτος 1203 ( από το χρονικό του Βιλλεαρδου'ί'νου ) :
" Οι ΕΛΛΗΝΕΣ εξεπλάγησαν και συγκλονίστηκαν από αυτό το προκλητικό μήνυμα... ο ίδιος ο αυτοκράτορας Αλέξιος και όλοι οι άλλοι ΕΛΛΗΝΕΣ, οι οποίοι τόσες φορές στο παρελθόν τους είχαν χαιρετήσει με χαμογελαστά πρόσωπα, τώρα κοιτούσαν βλοσυροί τους απεσταλμένους".
Πηγή : Το Βυζάντιο και οι Σταυροφορίες, Jonathan Harris, εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, σελ. 334.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ : Ο τελευταίος λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, 28 Μα'ί'ου 1453 :
"
...Τους κάλεσε, με την βοήθεια της Παναγίας, να υπερασπιστούν
την πόλη του Κωνσταντίνου, το καταφύγιον των Χριστιανών,
ΕΛΠΙΔΑΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΝ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ....αδελφοί και
συστρατιώται, παραδώσατε εις την αιωνιότητα την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ φήμην,
την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ δόξαν, την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ελευθερίαν " !!
Πηγή : Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Κ. Τσοπάνης, εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, σελ. 67.
Αγαπητοί
αναγνώστες, δεν θα σας κουράσουμε άλλο. Επιλέξαμε έντεκα
χαρακτηριστικά κείμενα, όπου φαίνεται σαφώς ένα πράγμα : σε
ΟΛΑ τα διπλωματικά έγγραφα, στα χρονογραφήματα και στα έργα
των κορυφαίων βυζαντινολόγων παγκοσμίως, οι Βυζαντινοί
αναφέρονται ως ΕΛΛΗΝΕΣ !!
Από
την Περσία ως την Σκανδιναβία και από την Δυτική Ευρώπη εως
την Μέση Ανατολή, όλοι οι ξένοι ηγεμόνες, χρονογράφοι και
ιστορικοί, όταν μιλάνε για τους Βυζαντινούς, χρησιμοποιούν την
λέξη ΕΛΛΗΝΕΣ.
Οχι "ελληνόφωνοι", "ανατολικοί Ρωμαίοι", "ανατολικοί χριστιανοί" ή οτιδήποτε άλλο. Απλά και μονολεκτικά ΕΛΛΗΝΕΣ !
Τελεία και παύλα !
Υπάρχουν δεκάδες τέτοια κείμενα και αποσπάσματα, και μπορεί να τα βρει όποιος έχει την διάθεση να μελετήσει ΣΟΒΑΡΑ το ένδοξο χιλιόχρονο ΕΛΛΗΝΙΚΟ Βυζάντιο !
Η Ελληνική εθνολογική καταγωγή , η Ελληνική Παιδεία και γλώσσα των Βυζαντινών δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από κανέναν στα 1100 χρόνια ζωής της Αυτοκρατορίας, ειδικά μετά τον 7ο αιώνα, όταν η Αυτοκρατορία περιορίστηκε στις καθαρά Ελληνικές περιοχές ( Μικρά Ασία, χερσόνησος του Αίμου, Νότια Ιταλία και Σικελία ).
Η
Ελληνική Παιδεία δεν έπαψε ποτέ να διδάσκεται στο Βυζάντιο,
από το 425 μΧ, όταν η ΕΛΛΗΝΙΔΑ αυτοκράτειρα Αθηνα'ί'ς -
Ευδοκία ( κόρη του ΕΘΝΙΚΟΥ φιλοσόφου Λεοντίου ) ίδρυσε το
ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΝ στην Κων/πολη, το πρώτο ολοκληρωμένο Πανεπιστήμιο
της Ιστορίας, όπου διδασκόταν η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και
ΡΗΤΟΡΙΚΗ.
Αλήθεια, αγαπητοί "αρχαιολάτρες", πώς και δέχτηκε ο..."ελληνοφάγος" - κατά τα λεγόμενά σας - Θεοδόσιος Β' να νυμφευθεί Ελληνίδα, κόρη ΕΘΝΙΚΟΥ φιλοσόφου, καθώς και να ιδρυθεί ΕΛΛΗΝΙΚΟ Πανεπιστήμιο ;; Κανονικά, θα έπρεπε να τους...αποκεφαλίσει όλους ! Έτσι δεν λέτε στα τσιτάτα σας ;;
Ο όρος "Ρωμαίοι", που χρησιμοποιούσαν συχνά για τους εαυτούς τους οι Βυζαντινοί, ήταν όρος ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, και όχι ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟΣ. Πολλές αυτοκρατορίες διεκδίκησαν την Ρωμα'ι'κή πολιτική κληρονομιά, όπως η Γερμανική, η Αυστριακή κλπ. Ακόμα και οι Ρώσοι ονόμασαν την Μόσχα " τρίτη Ρώμη". Το Βυζάντιο ήταν ο νόμιμος πολιτικός κληρονόμος της Ρώμης, και αυτό το διεκδίκησε ως το τέλος. Η εθνολογική του σύσταση όμως ήταν ΕΛΛΗΝΙΚΗ, και αυτό το γνώριζαν όλοι οι σύγχρονοί του.
Καταρρίπτεται
επομένως το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΨΕΥΔΟΣ των "δωδεκαθε'ι'στών", ότι δήθεν
η λέξη ΕΛΛΗΝ ήταν ύβρις για τους Βυζαντινούς, και ότι
πουθενά οι Βυζαντινοί δεν αναφέρονται ως Έλληνες !!
Αποτελεί σταθερή ιδεολογική θέση του γράφοντος, ότι ο Ελληνισμός αποτελεί μια ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ιστορική και εθνολογική οντότητα μέσα στον χρόνο. Αυτή την άποψη διατυπώνουμε σε όλα τα άρθρα μας.
Ο Ελληνισμός έχει μια συνέχεια, και η συνέχεια αυτή περνάει μέσα από το Βυζάντιο, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.
Το
Ελληνικό Έθνος δεν ...τηλεμεταφέρθηκε από το 300 π.Χ στο 1821
μ.Χ !! Μεσολάβησε το Βυζάντιο και η διαμόρφωση
της "ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ", δηλαδή του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Χριστιανικού βιώματος,
χωρίς το οποίο ΔΕΝ μπορεί να κατανοηθεί το πολιτισμικό
συγκείμενο του Νέου Ελληνισμού !
Αγαπητοί "αρχαιολάτρες", δεν είναι κακό το να λατρεύετε την Αρχαία Ελλάδα. Κάθε άλλο. Ολοι οι Έλληνες πατριώτες πρέπει να μελετούν και να εμπνέονται από το μεγαλείο των αρχαίων προγόνων μας.
Όταν όμως ξεπερνάτε τα όρια και μετατρέπετε την αγάπη σας για την Αρχαία Ελλάδα σε μίσος και ύβρεις για την Ορθοδοξία, το Βυζάντιο και τους ΟΜΑΙΜΟΥΣ Έλληνες Χριστιανούς αδελφούς σας, μας δίνετε το δικαίωμα να σας καταγγέλουμε ως ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ, ΕΘΝΟΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ, και σε τελική ανάλυση, ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ !
Ελληνορθόδοξος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών