Δεν Ξεχνώ τα εγκλήματα των "Συμμάχων"...Ένα λησμονημένο έγκλημα πολέμου: Ο βομβαρδισμός του Πειραιά από τους “συμμάχους”

Από ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Μία μεγάλη τραγωδία με χιλιάδες αθώα θύματα, που παραδόθηκαν στη λήθη από μία προδοτική εξουσία

Τον Ιανουάριο του 1944 η Ελλάς τελεί υπό γερμανική κατοχή και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή του. Την 11η ημέρα του μήνα συμβαίνει στη χώρα μας ένα γεγονός τραγικό, που δυστυχώς η ανάμνησή του σβήστηκε εντέχνως από τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία. Οι συμμαχικές δυνάμεις (άγγλοι και αμερικανοί) βομβαρδίζουν αεροπορικώς την πόλη του Πειραιώς. Σημειώστε μία σημαντική λεπτομέρεια:

Κατά τον βομβαρδισμό δεν επλήγησαν δημόσια κτίρια ή εγκαταστάσεις των Γερμανών, αλλά εργατικές συνοικίες και εκκλησίες. Αξίζει να δούμε πως περιγράφει τα γεγονότα ένας αυτόπτης μάρτυρας ο Ιάκωβος Βαγιάκης, μαθητής:

«Το πιο τραγικό περιστατικό όμως ήταν η κατάρρευση του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρίας που βρισκόταν στην τότε οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου και σήμερα Ηρώων Πολυτεχνείου, μεταξύ των οδών Καραολή – Δημητρίου και Ελ. Βενιζέλου. Στο υπόγειό του υπήρχε οργανωμένο καταφύγιο όπου κατέφυγαν μεταξύ των άλλων και όλες οι μαθήτριες, μαζί με τις δασκάλες τους, της Επαγγελματικής και Οικοκυρικής Σχολής Θηλέων του Δήμου Πειραιά (στεγαζόταν εκεί που σήμερα είναι το Δημαρχείο). Το κτίριο κατέρρευσε, το καταφύγιο άντεξε αλλά θάφτηκε κάτω από τα χαλάσματα των επάνω ορόφων, με αποτέλεσμα να θαφτούν ζωντανοί όλοι όσοι υπήρχαν στο καταφύγιο. Αμέσως μετά τον βομβαρδισμό, γερμανικά στρατιωτικά τμήματα άρχισαν την προσπάθεια απομάκρυνσης των ερειπίων ώστε να ελευθερωθούν οι εγκλωβισμένοι. Ήταν σούρουπο σχεδόν της ίδιας ημέρας, όταν μαζί με τον φίλο μου, μακαρίτη σήμερα, Πέτρο Ρούσση… θελήσαμε να δούμε από κοντά σε ποιά κατάσταση βρισκόταν η πόλη. Βαδίσαμε στην κεντρική οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου προς την πλατεία Κοραή (Δημοτικού Θεάτρου). Κρατήρες βομβών ήταν διάσπαρτοι στην πόλη. Πτώματα εξείχαν απ’ αυτούς και ένα σωρό γκριμισμένα σπίτια ήταν γύρω μας. Θυμούμαι χαρακτηριστικά ότι στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα διαγωνίως απέναντι του Δημοτικού Θεάτρου υπήρχε ένας τεράστιος κρατήρας από το βάθος του οποίου εξείχε ολόκληρο γυναικείο πόδι με γοβάκι. Κολώνες ηλεκτρικού ήταν πεσμένες και καλώδιά τους ήταν διάσπαρτα εδώ και εκεί. Καταλήξαμε στην γωνία των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Καραολή – Δημητρίου. Απ’ εκεί βλέπαμε τις προσπάθειες των γερμανικών στρατιωτικών τμημάτων που με το φως προβολέων αυτοκινήτων προσπαθούσαν να αποσύρουν τα χαλάσματα από το καταφύγιο της Ηλεκτρικής. Συγχρόνως άλλα τμήματα περιφρουρούσαν τους γύρω χώρους ώστε να μην πλησιάσουν περίεργοι ή πλιατσικολόγοι. Όμως για κακή τύχη των εγκλωβισμένων σήμανε συναγερμός στις οκτώ για τον δεύτερο βομβαρδισμό. Μετά τους Αμερικανούς ήλθαν οι «σύμμαχοι» Άγγλοι. Ο επικεφαλής της προσπάθειας Γερμανός αξιωματικός σφύριξε, οι στρατιώτες συντάχθηκαν και απεχώρησαν. Όταν την επομένη κατάφεραν να απομακρύνουν τα ερείπια, τους βρήκαν όλους νεκρούς από ασφυξία».

ΣΕ ΕΡΕΙΠΙΑ ΜΕΤΕΒΛΗΘΗ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Το καθιερωμένο μνημόσυνο για τους Έλληνες που έχασαν την ζωή τους κατά τον βομβαρδισμό της πόλης του Πειραιώς από τους “συμμάχους” μας άγγλους και αμερικανούς (11 Ιανουαρίου 1944) τελέστηκε σήμερα στις 11:30 το πρωί στον Ιερό Ναό του δημοτικού νεκροταφείου. Τα θύματα και οι καταστροφές από τον βομβαρδισμό της 11ης Ιανουαρίου 1944, θεωρούνται από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.