«Μυστικοί χάρτες» από το παρελθόν και αποκαλυπτικές δορυφορικές εικόνες σε συρτάρια στο Τελ Αβίβ;;;

• «Μυστικοί χάρτες» από το παρελθόν και αποκαλυπτικές δορυφορικές εικόνες σε συρτάρια στο Τελ Αβίβ

• Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνη Φώσκολο, «αν η Δυτική Ελλάδα έχει 20 Πρίνους τότε η Κρήτη έχει… 2.000 Πρίνους»! Ένα «αόρατο» χέρι έχει σταματήσει πάλι κάθε προσπάθεια να προχωρήσουν οι έρευνες για εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Ίσως δεν έχουμε ακόμα «πιάσει πάτο», ώστε ο ενεργειακός πλούτος της Ελλάδας να λεηλατηθεί από τους ληστές-δανειστές μας.

Ίσως το υπό… κατάρρευση ελληνικό κράτος αδυνατεί να υλοποιήσει προγράμματα του υπουργείου Ενέργειας.

Σίγουρα, πάντως υπάρχουν ήδη επιστημονικές έρευνες -πέρα απ’ αυτές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας-, οι οποίες δείχνουν τον όγκο και το εύρος των ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έρευνες τις οποίες ακόμα και σήμερα κρύβουν επιμελώς ελληνικές και -κυρίως!- ξένες κρατικές υπηρεσίες.Σοβαρή απόδειξη του παρασκηνιακού πολέμου που μαίνεται για να παραμείνουν καλά κρυμμένες οι μελέτες αυτές -ώστε να τις αξιοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή οι κυβερνήσεις των κρατών που τις διαθέτουν και να τις εκμεταλλευτούν τα «κοράκια» που ήδη ίπτανται πάνω από το πληγωμένο κορμί της Ελλάδας- αποτελούν τα όσα αποκαλύπτουν σήμερα τα «Επίκαιρα».

Τι γνωρίζει το Ισραήλ και τι αγνοεί η ελληνική κυβέρνηση

Πανέτοιμη να ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης είναι η ισραηλινή εταιρεία Delek, χωρίς να προηγηθούν έρευνες που θα επιβεβαιώσουν την ύπαρξη κοιτασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή έχει κατά το παρελθόν -μακρινό ή πρόσφατο- ερευνηθεί και προφανώς έχουν βρεθεί στοιχεία για ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων. Στοιχεία που είναι τόσο αξιόπιστα ώστε να κάνουν την ισραηλινή Delek να ζητά να προχωρήσει εκ του ασφαλούς -ως προς τα κέρδη της- σε γεωτρήσεις, χωρίς να προηγηθούν σεισμικές έρευνες.

Το μεγάλο ερώτημα πλέον είναι εάν και κατά πόσον οι «άγνωστες» διαπιστώσεις για τον ελληνικό θησαυρό νότια της Κρήτης έχουν ήδη οδηγήσει σε «δεσμεύσεις» της ελληνικής πλευράς με εταιρείες χωρών, οι οποίες μπορούν να επιβάλουν τη θέληση τους στην Ελλάδα σήμερα.

H ισραηλινή εταιρεία Anver Oil Exploration, μέλος του ομίλου Delek Group, έχει εκδηλώσει εδώ και τέσσερις μήνες ενδιαφέρον για έρευνες υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης. Επισήμως το αρμόδιο υπουργείο αλλά και οι εκπρόσωποι της εταιρείας αρχικά είχαν αποφύγει να παραδεχτούν κάτι τέτοιο, αλλά εν συνεχεία ο υφυπουργός κ. Γιάννης Μανιάτης επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον των Ισραηλινών, χωρίς, ωστόσο, να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το θαλάσσιο οικόπεδο που ζήτησαν.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο οικόπεδο ανήκει σε ευρύτερη περιοχή που κατά πολλούς γεωλόγους είναι «συγγενική» με εκείνη που περικλείει τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Οικόπεδο 12» της Κύπρου, επομένως έχει αυξημένες πιθανότητες να κρύβει μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου. Επισήμως, πάντως, δεν υπάρχουν σεισμικές έρευνες που να υποδεικνύουν κάτι τέτοιο.

Τι κρύβεται στα σύνορα της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ;

Η εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευράς Delek άφορα σ’ ένα συγκεκριμένο θαλάσσιο οικόπεδο που βρίσκεται ακριβώς στα σύνορα της ελληνικής με την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, δημιουργώντας δύο μεγάλα ζητήματα:

1. Πρόσφατα η αιγυπτιακή πλευρά αμφισβήτησε εμμέσως πλην σαφώς το Καστελόριζο.

2. Στην περιοχή για την οποίa ενδιαφέρονται οι Ισραηλινοί δεν έχουν γίνει ποτέ στο παρελθόν έρευνες από την ελληνική πλευρά – τουλάχιστον απ΄ όσα κατά καιρούς έχουν ανακοινωθεί από επιστήμονες ή έχει φέρει στο φως η δημοσιογραφική έρευνα.

Το καλοκαίρι, το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε συνεργασία με τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, έδωσε στη δημοσιότητα ένα χάρτη που συνοδεύει την ανοιχτή πρόσκληση για την παραχώρηση των δικαιωμάτων του για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Σε αυτόν περιλαμβάνονται τουλάχιστον 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα Συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά στη Νότια Κρήτη, ο χάρτης σταματά πριν από τα θαλάσσια σύνορα μας με τη Λιβύη, αφήνοντας ουσιαστικά εκτός την περιοχή όπου ενώνεται η θάλασσα μας με αυτή της Αιγύπτου. Ακριβώς σε αυτό το κομμάτι, που είναι εκτός του χάρτη, βρίσκεται το οικόπεδο που φέρεται να ζήτησε η Delek. Το οικόπεδο ανήκει σε ευρύτερη περιοχή, που για πολλούς γεωλόγους είναι «συγγενική» με εκείνες της Ανατολικής Μεσογείου που περικλείουν τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Οικόπεδο 12» της Κύπρου.

Ήδη ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνης Φώσκολος έχει δημοσίως υποστηρίξει ότι η αξιολόγηση γεωλογικών, γεωχημικών και λοιπών στοιχείων, που έχουν δημοσιευτεί κυρίως από ξένους επιστήμονες υποδεικνύει την ύπαρξη μεγάλων αποθεμάτων υδρογονανθράκων νοτιά της Κρήτης και ειδικότερα εντός της Μεσογειακής Ράχης έκτασης περίπου 80.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ. «Αν η Δυτική Ελλάδα έχει 20 Πρίνους τότε η Κρήτη έχει… 2.000 Πρίνους», είναι η χαρακτηριστική δήλωσή του.

Είναι προφανές πως οι υπεύθυνοι της Delek διαθέτουν στοιχεία για την επίμαχη περιοχή, όπου συναντιούνται η ελληνική με την αιγυπτιακή θάλασσα, τα οποία τους κάνουν να συζητούν με την ελληνική πλευρά.

Κατά μία άποψη, είναι πιθανό να υπάρχουν εδώ και χρόνια στοιχεία από «μυστικές έρευνες» στην περιοχή, τα αποτελέσματα των οποίων έχουν παραδοθεί σε ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες που μπορούν να ελέγχουν αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης στον τομέα της ενέργειας.

Κατά μια άλλη εκδοχή, οι αμερικανικοί δορυφόροι έχουν καταγράψει πλούσια κοιτάσματα στην περιοχή αυτή και οι Ισραηλινοί βιάζονται να τα «κλείσουν» πριν γνωστοποιηθούν τα στοιχεία.

Το κοίτασμα «Λεβιάθαν», οι Ισραηλινοί και ο «αδύναμος κρίκος»

Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν πως ο άξονος Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ για την εκμετάλλευση των πετρελαίων και του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις ευλογίες των ΗΠΑ, είναι ικανός να οδηγήσει σε ένα «ενεργειακό Ελντοράντο», το οποίο θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στη ραγδαία ανάπτυξη των Τούρκων.

Η Delek και η θυγατρική της Anver Oil Exploration είναι μέλη ενός γκρουπ του οποίου ηγείται η αμερικανική Noble Energy και ασχολείται με την ανάπτυξη των πηγών φυσικού αερίου. Και οι τρεις εταιρείες είναι μέλη της κοινοπραξίας του γιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αέριου «Λεβιάθαν» στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ.

Τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Ταμάρ», μαζί με αυτό της «Αφροδίτης» («Οικόπεδο 12»), είναι τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αέριου που εντοπίστηκαν παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες Η «Αφροδίτη» βρίσκεται εντός της ΑΟΖ της Κύπρου, ενώ τα άλλα δύο εντός της ΑΟΖ του Ισραήλ. Την προηγούμενη εβδομάδα, η Delek ανακοίνωσε πως έχει σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη φυσικού αερίου και σε μια νέα τοποθεσία στην ίδια περιοχή, όπου πραγματοποιεί διερευνητικές γεωτρήσεις.

Η Delek παράλληλα με τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Ταμάρ», καταβάλλει προσπάθειες να μπει στο παιχνίδι και του κυπριακού «Οικοπέδου 12», αλλά τον τελικό λόγο θα έχουν οι Κύπριοι. Συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2011 η ισραηλινή εταιρεία Delek και η θυγατρική της Anver συμφωνήσαν με την αμερικανική Noble για συνεργασία στις εξορύξεις που θα γίνουν στο «Οικόπεδο 12» της Κύπρου. Για να επιτραπεί, όμως, η συμμετοχή των Ισραηλινών, θα πρέπει να συμφωνήσει η Κυπριακή Δημοκρατία αφού στο συμβόλαιο με τη Noble αναφέρεται σαφώς πως αν οι Αμερικανοί, οι οποίοι είναι οι διαχειριστές του «Οικοπέδου 12», επιθυμούν να δώσουν τα δικαιώματά τους σε άλλους, τον τελευταίο λόγο θα τον έχει το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο και θα κρίνει αν πληρούνται κάποιες πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν οι σκέψεις των Ισραηλινών για κατασκευή αγωγού που θα περνά από την ελληνική ΑΟΖ και θα συνδέεται με το ευρωπαϊκό δίκτυο αγωγών φυσικού αέριου. Συγκεκριμένα ο υποθαλάσσιος αυτός αγωγός μήκους 1.200 χιλιομέτρων, θα ξεκινά από το «Λεβιάθαν» και θα καταλήγει στην Ευρώπη μέσω Κρήτης. Αυτή η πρόταση των Ισραηλινών -περά από το γεγονός ότι για πολλούς το κόστος της είναι απαγορευτικό και πως τεχνικά κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο- θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος της χώρος μας αφού ουσιαστικά αποτελεί «ψήφο εμπιστοσύνης» στο θέμα της ΑΟΖ. Στους χάρτες που δημοσιοποίησε το Τελ Αβίβ, στους οποίους περιγράφεται η πορεία που θα έχει ο υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς του φυσικού αερίου από το «Λεβιάθαν» προς την Ευρώπη, ουσιαστικά αναγνωρίζεται η ελληνική ΑΟΖ που χάρη στο Καστελόριζο αποτελεί συνέχεια εκείνης της Κύπρου.

Δυστυχώς όμως κανένας δεν φρόντισε να εκμεταλλευτεί αυτό το διαπραγματευτικό όπλο, αφού είναι φανερό πως στο παραπάνω ισραηλινό-κυπριακό-ελληνικό σκηνικό ο πλέον αδύναμος κρίκος είναι η χώρα μας καθώς όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χρονική συγκυρία που η Ελλάδα είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα επιβίωσης!

Η επιχείρηση απαξίωσης του θέματος του ελληνικού ορυκτού πλούτου

Κι αν στην πρόσφατη δραματική συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης σύσσωμη η πολιτική ηγεσία επαναλάμβανε διαρκώς το επιχείρημα ότι η χώρα διαθέτει πλούσιο ορυκτό πλούτο που πρέπει να διασφαλιστεί, ώστε να αξιοποιηθεί προς όφελος μας, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Επί δεκαετίες ολόκληρες το θέμα των ελληνικών πετρελαίων αντιμετωπιζόταν ως «γραφικό», ενώ μέχρι και το 2009 επιχειρήθηκε η απαξίωσή του μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο!

«Πατριάρχης» της προσπάθειας απόκρυψης των ερευνών για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος ο οποίος ένα χρόνο μετά το «άνοιγμα» του θέματος του ελληνικού ορυκτού πλούτου από τις τηλεοπτικές μου εκπομπές στο Alter είχε επιχειρήσει να υποβαθμίσει τις αποκαλύψεις μας. Με το γνωστό του ειρωνικό τρόπο δεν είχε διστάσει από το βήμα της ελληνικής Βουλής να πει τη γνωστή ανοησία: «Αν υπάρχει ελληνικός ορυκτός πλούτος περιμένω να μου δώσει ο φίλος μου ο Χαρδαβέλλας τα “κλειδιά του μυστηρίου” για τα πετρέλαια του Καστελόριζου».

Τώρα αποκαλύπτεται γιατί το θέμα των κοιτασμάτων της Ελλάδας έπρεπε με κάθε τρόπο να υποβαθμιστεί και να απαξιωθεί. Το πάζλ έχει ήδη συμπληρωθεί! Η Ελλάδα δεν έχει ορίσει τη δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αντίθετα με την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Κύπρο και το Ισραήλ, που προχωρούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στην κατεύθυνση αυτή.

Μόλις πριν από ένα μήνα ο υπουργός Πετρελαίων της Αιγύπτου, Αμπντουλάχ Γκχοράμπ, δήλωσε ότι η χώρα του επιθυμεί να διαπραγματευτεί με την Κύπρο και την Τουρκία για τον προσδιορισμό της ΑΟΖ των χωρών αυτών στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο μοναδικός τρόπος να συμβεί αυτό είναι να βγει το Καστελόριζο εκτός ελληνικής ΑΟΖ. αφού τότε και μόνο τότε η Αίγυπτος θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία!

Και το μεγάλο ερώτημα είναι: Ο κ. Πάγκαλος από αγένεια, από έλλειψη ενημέρωσης ή βάσει σχεδίου απαξίωσε ενεργειακά το Καστελόριζο από το βήμα της ελληνικής Βουλής; Μήπως γνώριζε από τότε τις επιδιώξεις Τουρκίας και Αιγύπτου και εσκεμμένα δήλωνε με ειρωνεία ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της Ελλάδας διευκολύνοντας έτσι τους «γείτονες»;

Οι αποκαλύψεις του υφυπουργού Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, στο νέο του βιβλίο

Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κλίματος από τον κ. Πάγκαλο κινείται εδώ και καιρό ο αρμόδιος υφυπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιάννης Μανιάτης. Στο εξαιρετικά αποκαλυπτικό βιβλίο του με τίτλο Ενέργεια και ορυκτός πλούτος – Εθνικοί πυλώνες ανάπτυξης (εκδόσεις Λιβάνη Ιανουάριος 2012), αναφέρει μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αξιόπιστοι επιστήμονες εκτιμούν ως ρεαλιστικό το σενάριο κάλυψης ποσοστού 20% έως 30% των ενεργειακών αναγκών της χώρας για τα επόμενα τριάντα χρόνια με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μείωση των δαπανών αγοράς αργού πετρελαίου, έσοδα του Δημοσίου, αύξηση θέσεων εργασίας και τεχνογνωσία.

Αρκεί να λάβουμε υπόψη ότι η Ελλάδα δίνει κάθε χρόνο για εισαγωγές κάθε είδους πετρελαιοειδών γύρω στα 10 έως 12 δις ευρώ. Είναι, λοιπόν, προφανές το όφελος από την ανάπτυξη εγχώριας παραγωγής.

Όπως επίσης είναι απολύτως σαφές ότι μιλάμε για νέες πηγές εσόδων του κράτους. Με όλες τις αβεβαιότητες που έχουμε, μπορούμε να κάνουμε μια ρεαλιστική υπόθεση εργασίας. Μόνο στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδος και με βάση τα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα χωρίς να συνυπολογίσουμε πιθανά νέα μεγέθη που θα προκύψουν από τις σεισμικές έρευνες μπορεί κανείς να αναμένει 3-4 «Πρίνους». Αυτό σημαίνει 300-500 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. Αν θεωρήσουμε μια μέση τιμή βαρελιού 80-100 δις ανά βαρέλι, για τα επόμενα είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια μπορούμε να αναμένουμε για το Ελληνικό Δημόσιο έσοδα της τάξης των 15-20 δις δολαρίων.

Σημειώνω επίσης ότι το τελευταίο διάστημα έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρουσα κινητικότητα διεθνών εταιρειών εξόρυξης πετρελαίου σε περιοχές νότια της Κρήτης».

( ΕΠΙΚΑΙΡΑ 23 – 29/02/2012 – ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ