Διαλέγοντας δρόμους

Η εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής στις 17 Ιουνίου, η δεύτερη κατά σειρά μέσα σε μερικές εβδομάδες, έφερε σε μας που πιστεύουμε στις αρχές και τους στόχους της Χρυσής Αυγής, και εργαζόμαστε για το χτίσιμο αυτής της νίκης και όσων θα έρθουν στο μέλλον, μεγάλη χαρά κατ’ αρχήν, και δευτερευόντως ικανοποίηση. Έφερε και στον Ελληνικό λαό, είτε μας τίμησε με την ψήφο του σ’ αυτές τις εκλογές είτε όχι, μια βαθιά και για πολλά χρόνια πρωτόγνωρη ικανοποίηση. Μια διάχυτη ψυχική απελευθέρωση. Το μισό εκατομμύριο Έλληνες που είχαν το θάρρος να....
διασχίσουν το χείμαρρο της οργανωμένης ψευδολογίας και να σταθούν στο πλευρό μας, έχουμε υποχρέωση πρώτιστη να το δικαιώσουμε για την επιλογή του, για το θάρρος και την αποφασιστικότητά του. Είναι οι συμπαραστάτες και συμπολεμιστές μας.
Μαζί με αυτούς τους τίμιους και μαχητικούς ανθρώπους, κρατούν την ανάσα τους χιλιάδες άλλοι Έλληνες που φοβήθηκαν να βγουν από τα κομματικά συρματοπλέγματα, που δεν τόλμησαν να κάνουν την υπέρβαση, περιμένοντας να δουν δείγματα πολιτικής γραφής. Δεν τους μέμφομαι. Και σε αυτούς έχει η Χρυσή Αυγή έχει υποχρέωση όχι να αποδείξει το οτιδήποτε, που ούτως ή άλλως θα αποδειχθεί στην πολιτική μας πορεία, ούτε να τους πείσει για την ορθότητα των θέσεών μας την οποία οι περισσότεροι αναγνωρίζουν, αλλά να εμπνεύσει την Πίστη. Την ίδια πίστη που ενέπνευσε στην εφηβεία μας, ίσως όχι με τον ίδιο κρυστάλλινο και απόλυτο τρόπο που το πνεύμα και η ψυχή ενός δεκαεπεντάχρονου αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, αλλά με τον τρόπο που ένας περιπλανώμενος ταξιδιώτης αναζητά τον τόπο του ονείρου του. Τον τόπο όπου το κουπί που κουβαλάει θα τ’ ονομάσουν υνί. Κι εκεί, στην κορυφή του βουνού σαν Αη Λιας, θα ξεπεζέψει, θα στήσει το κουπί του όρθιο στη γη και θα οργώσει το χωράφι που θα ονοματίσει δικό του.
Η γη του ονείρου μας στα χρόνια της μακράς πορείας μας, έμοιαζε συχνά μακρινή και τα στοιχειά αντίξοα. Αν κάτι λέει αυτό για μας, και για σας, δεν σταματήσαμε. Δεν σταματήσαμε να πιστεύουμε στην ορθότητα των απόψεων μας και η πραγματικότητα καθημερινά μας επιβεβαιώνει. Δεν σταματήσαμε να προχωρούμε, λίγοι μα αποφασισμένοι. Ούτε τώρα που είμαστε περισσότεροι θα σταματήσουμε. Και μόνοι και με συντροφιά θα προχωρούμε αδελφωμένοι δίνοντας ο καθένας το δικό μας προσωπικό αγώνα μέσα στην απεραντοσύνη ενός κόσμου υπό καταστολή. Από κορφή σε κορφή θα ανάβουμε τη δάδα και θα στέλνουμε το μήνυμα πως ναι, είμαστε εδώ το ίδιο αποφασισμένοι, ακόμα πιο σκληροί, ακόμα πιο δυνατοί. Μέσα σε έναν κόσμο που χάνεται παραδομένος στη λάσπη της απελπισίας και του εγωκεντρισμού, εμείς υποσχόμαστε πως θα παραμείνουμε ορθοί.
Η εκλογική νίκη της 17^ης Ιουνίου είναι ένας σταθμός που ανατροφοδοτεί το λαϊκό εθνικιστικό κίνημά μας και μας δίνει τη δύναμη να προχωρήσουμε στην υλοποίηση των πολιτικών μας στόχων.
Η ψήφος των συνελλήνων, όπως πρωτοαποκάλεσα τους αδελφούς μου Έλληνες σε μια παλιά πατριωτική εφημερίδα στα τέλη της δεκαετίας του 80, είναι ένας όρκος πίστης και δύναμης. Ναι, μισό εκατομμύριο συνέλληνες που μας πιστέψατε και ήρθατε κοντά μας στις 17 Ιουνίου, θα προχωρήσουμε μπροστά, εμείς και σεις, συναγωνιστές αφού το θελήσατε, σε έναν αγώνα ανηφορικό κι ωραίο, για τη γη του ονείρου μας που έρχεται εδώ και μερικές μέρες πιο κοντά. Μαζί θα περπατήσουμε, μαζί θα πολεμήσουμε. Για την Ελλάδα, για την Ιδέα, για το Αύριο. Ζήτω η Νίκη.

Η ΟΧΙΑ