Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ

Παραμονές Πρωτοχρονιάς στην Ελλάδα εν έτη 2013 , στην χώρα την οποία βάση στατιστικών αυτοκτονεί ένας άνθρωπος κάθε 18 ώρες, η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη και τα πεζοδρόμια έχουν γεμίσει άστεγους .  Άνθρωποι που μέχρι πρότινος είχαν μια αξιοπρεπέστατη ζωή και οι δολοφόνοι των Μνημονίων τους στέρησαν τα προς το ζην , τους στέρησαν το δικαίωμα να είναι γονείς, σύζυγοι, φίλοι ,Άνθρωποι.. 

Γιατί με την λέξη άστεγος δεν χωράει τίποτα άλλο, μπαίνει μόνο μια δυνατή τελεία σαν το κρότο μιας πόρτας  που σφραγίζει για να κρατήσει μακριά το κακό. 

Τα συναισθήματα ποίκιλα και οι καταστάσεις τραγελαφικές .

Δημαρχίσκοι ντύνουν τα.... δέντρα που κοιμούνται άστεγοι με πλεκτά και τα φωτίζουν με χιλιάδες λαμπιόνια συμβάλλοντας με κάθε δυνατό τρόπο στην δυστυχία  της  πόλης. Άνθρωποι αποχαυνωμένοι που απολαμβάνουν  την “εορταστική”  ατμόσφαιρα αδιαφορώντας  για τον συνάνθρωπο.

 Φορούν τα γιορτινά τους και  περιφέρονται  σαν υπνωτισμένα πρόβατα .

Δούλοι του καταναλωτισμού όπου ο κοιμισμένος τους εγκέφαλος λειτουργεί επιλεκτικά σε συγκεκριμένα ερεθίσματα, ότι υπάρχει γύρω από την ακτίνα του ‘Εγώ’  τους.

Όχι μόνο εθελοτυφλούν για την γενοκτονία των Ελλήνων  αλλά  ποτίζουν τα χέρια τους  με αίμα διότι η αδιαφορία είναι η πιο ύπουλη μορφή προδοσίας μπολιασμένη με φόβο και ραγιαδοσύνη.

Σταρχιδισμός, η θανάσιμη ασθένεια της κοινωνίας μας,  ικανή να ξεκληρίσει ένα ολόκληρο Έθνος  που στάθηκε με περισσή δόξα και  αξιοπρέπεια ανά τους αιώνες.  

Από την αντίπερα όχθη, η Ψυχή κάθε Χρυσαυγίτη που θα  υποδεχθεί τη νέα χρονιά  με βαρύ πένθος  στην καρδιά για τα αδέρφια μας  που δολοφονήθηκαν άνανδρα,.

 Θλίψη και συμπόνια  για την κατάσταση των ανήμπορων Ελλήνων.

Οργή για τις παράνομες  κρατήσεις των Συναγωνιστών και του Αρχηγού μας.

Μέσα στον χείμαρρο των συναισθημάτων  έρχεται και μια μικρή πονηρή σκέψη :

Αξίζει πια αυτός ο κοιμισμένος  Λαός να σωθεί; Αξίζει να πολεμούμε μόνοι μας με τα τέρατα για να σώσουμε ότι σώζεται…;

Η ίδια πικρή ιστορία, μια χούφτα Έλληνες πάντα να πολεμούν  με σθένος ηρωικό.

Αμέσως αντιλαμβάνομαι ότι αν έχεις γεννηθεί λιοντάρι δεν χωράς στο κλουβί.  

Δεν συμβιβάζεσαι, δεν δειλιάζεις, δεν ελέγχεσαι.

Αγωνίζεσαι μέχρι τέλους γιατί αυτό σε προστάζει η Υπερήφανη Ελληνική Ψυχή σου.

Αυτό είμαστε και για αυτό μας φοβάστε.

Γιατί η Ψυχή του Χρυσαυγίτη είναι κράμα γερό.

 Πώς να πολεμήσετε την πίστη μας , εσείς τα ανθρωπάκια, όταν η λέξη Ιδανικά σας είναι άγνωστη.

Πώς να μας τρομάξετε όταν αδιαφορούμε για την φυλακές σας;

Πώς να μας σταματήσετε αφού δεν δειλιάζουμε ούτε μπροστά στον Θάνατο ;

Εύχομαι ολόψυχα  το νέο έτος να φέρει Ελευθερία και  Δικαιοσύνη

Μέχρι τη Νίκη.

Μέχρι την απελευθέρωση του Ελληνισμού.

 

Τερέζα Κ.Π – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ