Η Χρυσή Αυγή είναι η μόνη αντισυστημική επιλογή...

Δεν θα πρέπει να εκπλήσσονται οι διάφοροι αριστεροί και λοιποί «προοδευτικοί» με την απαγόρευση των πορειών και των συγκεντρώσεων στο κέντρο της Αθήνας, που αποφάσισε η κυβέρνηση εν όψει της συνόδου του Ecofin και του Eurogroup στο Ζάππειο.
Όταν η αδίστακτη και ανάλγητη αυτή κυβέρνηση επιχειρεί να απαγορεύσει με ανήθικες και ανέντιμες μεθόδους τόσο την συμμετοχή στις εκλογές όσο και την ομαλή λειτουργία ενός Νομίμου Πολιτικού Κόμματος, το οποίο συμμετέχει στο Κοινοβούλιο και έχει τεράστια Λαϊκή απήχηση, ας μην παραξενεύονται για την απαγόρευση των δικών τους συγκεντρώσεων. Οι διάφοροι ηλίθιοι, τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ή μήπως ANTAΡCIA;), που νόμιζαν ότι....
οι εντολές που δόθηκαν από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους ανά τον κόσμο σιωνιστές να εξοντώσει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ήταν «τεράστια νίκη του αντιφασιστικού κινήματος», δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα.
Ότι, δηλαδή, η εντολοδόχος κυβέρνηση Σαμαρά θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο βαθμό την βίαιη και παράνομη επιχείρηση καταστολής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με το να την χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για την μελλοντική επιβολή του ολοκληρωτικού μοντέλου διακυβέρνησης της Χώρας. Χρησιμοποιώντας ως «παράδειγμα επιβολής της νομιμότητας και της δημοκρατίας» την επιχείρηση ποινικοποίησης του πολιτικού λόγου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ η κυβέρνηση δεν θα διστάσει για οποιαδήποτε πράξη παρόμοιου περιεχομένου.
Όταν με την αμέριστη συμπαράσταση των διεφθαρμένων και διαπλεκόμενων ΜΜΕ και κάποιων πρόθυμων δικαστικών κύκλων αναβιώνουν τις πιο φρικτές μνήμες του σταλινικού ολέθρου και ζωντανεύουν την φρικτή προοπτική μιας Οργουελιανής κοινωνίας τύπου «1984», με το να κλείνουν εντελώς άδικα στις φυλακές Αθώους Ανθρώπους επειδή οι απόψεις τους είναι ενοχλητικές για τους εγχώριους υπηρέτες των διεθνών τοκογλύφων, τότε όλα είναι πιθανά στο ευρύ μέλλον. Όταν καταργούν κάθε τεκμήριο αθωότητας, καταπατούν κάθε νόμο και έννοια Συντάγματος και αφαιρούν κάθε υπερασπιστικό δικαίωμα εκφοράς λόγου σ΄ένα Λαοφιλές Πολιτικό Κίνημα, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να εφαρμόσουν πολύ πιο ήπια μέτρα καταστολής απέναντι στους χαζοχαρούμενους της διεθνιστικής αριστεράς.
Οι διάφοροι κλόουν των «αντιφασιστικών οργανώσεων» μπορεί να είναι καλοί και χρήσιμοι μόνο όταν δρουν ως προέκταση του χεριού της κυβέρνησης για να βλάψει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Τότε, η κλίκα των Σαμαρά – Βενιζέλου, τους διευκολύνει αφάνταστα με το να τους επιτρέπει τόσο την διεξαγωγή παράλληλων παράνομων αντισυγκεντρώσεων εναντίον των νομίμων συγκεντρώσεων του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος όσο και με το να τους καλύπτει σε κάθε απόπειρα βιαιοπραγίας εναντίον των Ελλήνων Εθνικιστών. Όταν, όμως, έρχονται στην Χώρα μας τα αφεντικά των εγχώριων τοποτηρητών, τότε οι «αντιφασίστες» είναι άχρηστοι και αντιμετωπίζονται με την λογική του σκουπιδοτενεκέ.
Ευτυχώς, για τους φαιδρούς  και δυστυχισμένους αυτούς τύπους, το γεγονός ότι ιδεολογικά και πολιτικά είναι εντελώς ανίκανοι να κάνουν ζημιά στην μνημονιακή κυβέρνηση τους γλυτώνει από τους μεγάλους μπελάδες. Το πολύ-πολύ μια απαγόρευση συγκέντρωσης, έτσι για να πουλάνε παραμύθια «αντισυστημικότητας» και «ταξικού αγώνα» στους αφελείς και τους βλάκες που τους ακολουθούν. Αν αποτελούσαν υπαρκτή απειλή για το καθεστώς της προδοσίας, το παράδειγμα αντιμετώπισης της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ θα αποτελούσε τον οδηγό κατεύθυνσης για κάθε παρόμοια ενέργεια.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχω γνωρίσει κάποιους αριστερούς, οι οποίοι τουλάχιστον είναι πραγματικοί εργαζόμενοι και όχι «εργαζόμενοι στου… Ξαπλώπουλου» όπως οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές», που έχουν προβληματιστεί τόσο με την αγριότητα της κρατικής καταστολής εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ όσο και με την απαράδεκτη συστράτευση, άλλοτε άμεσα άλλοτε έμμεσα, διαφόρων «επαναστατών» με την απαράδεκτη κυβερνητική μεθόδευση.
Ορισμένοι, μάλιστα, απ΄αυτούς έχουν αναθεωρήσει και πολλές από τις μέχρι πρότινος απόψεις τους για το ποιοι πραγματικά διεξάγουν αντισυστημικό και αντικαπιταλιστικό αγώνα,  συντασσόμενοι ουσιαστικά με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και την πολιτική της προσπάθεια. Όσο περνάει ο καιρός τόσο θα αποκαλύπτεται η πάσα αλήθεια για τους Αληθινούς Αγωνιστές, τους εκ του ασφαλούς υποκριτές και τα ανδρείκελα της εξουσίας.
Γιώργος Μάστορας