Η “Αριστερή Πλατφόρμα” ως «ανάχωμα» απέναντι στη Χρυσή Αυγή

Η αρχηγική εμφάνιση του Λαφαζάνη στην εκδήλωση της Αριστερής Πλατφόρμας στο γήπεδο του Πανελληνίου δείχνει ότι αυτός και η παρέα του προετοιμάζουν το έδαφος για την δημιουργία ενός πολιτικού και εκλογικού αναχώματος απέναντι στις Γνήσιες Εθνικολαϊκές Δυνάμεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ένα (ακόμη) συστημικό κόμμα, το οποίο θα βρίσκεται στα αριστερά του καθεστωτικού πολιτικού φάσματος και θα προσπαθήσει να επιβιώσει εκλογικά μαζεύοντας την οργή και την απογοήτευση του κόσμου από την μνημονιακή κωλοτούμπα του Τσίπρα και της υπόλοιπης ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Λαφαζάνης και η παρέα του επί αρκετά χρόνια υπηρέτησαν πιστά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σήμερα διαπιστώνουν ότι....
δεν έχουν άλλη επιλογή, αν θέλουν να διασώσουν το πολιτικό τους τομάρι. Το δικό τους πολιτικό στίγμα βρίσκεται έξω από το πλαίσιο της νέας μνημονιακής συμφωνίας, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν θα εξασφάλιζε κυβερνητική μακροημέρευση και σ΄έναν ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να έχουμε υπ ΄όψιν μας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ποτέ ένα ενιαίο κόμμα με συγκεκριμένη ιδεολογία, ξεκάθαρη πολιτική γραμμή και σχεδιασμένη στρατηγική. Αποτέλεσε μια ευκαιριακή μάζωξη διαφόρων ετερόκλητων αριστερών ρευμάτων, η οποία άρχισε να συγκροτείται πολιτικά (και όχι προγραμματικά) όταν έγινε ορατή η προοπτική της εξουσίας.
Και όταν φάνηκε καθαρά ότι η αναρρίχηση στην εξουσία αποτελεί πλέον έναν άμεσο εφικτά στόχο τότε πήγαν στην άκρη οι αφηγηματικές φλυαρίες των διαφόρων συνιστωσών, με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» να αποτελεί την γραμμή πλέον του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν το επιστέγασμα της «βίαιης ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε χαρακτηρίσει την σχετική διαδικασία ο Δραγασάκης. Όλο αυτό το διάστημα οι «επαναστάτες» της Αριστερής Πλατφόρμας το μόνο για το οποίο ενδιαφερόταν ήταν να μετράνε την εσωκομματική τους δύναμη και να την συγκροτούν σε διακριτή φράξια.
Καθ΄όλη την διάρκεια της «σκληρής διαπραγμάτευσης», οι υπουργοί και τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας δεν διαφοροποιήθηκαν επί της ουσίας σε τίποτα από την κυβερνητική πολιτική. Όσο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διολίσθαινε προς την τελική μνημονιακή συμφωνία, οι υπουργοί και τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας περιορίζονταν απλώς να επαναλαμβάνουν ότι «δεν πρόκειται να υπογραφεί Μνημόνιο», διευκολύνοντας αφάνταστα τον Τσίπρα να καλλιεργεί το αδιέξοδο και την «αναγκαστική λύση» στην συνείδηση του Ελληνικού Λαού. Αν και γνώριζαν πολύ καλά (εκ των έσω) τι πραγματικά ερχόταν, αυτοί το μόνο το οποίο έκαναν ήταν να εφησυχάζουν τους Έλληνες και να μοιράζουν κοινωνικά ηρεμιστικά. Μετά το δημοψήφισμα, με την μεσοβέζικη στάση της «Στηρίζουμε την κυβέρνηση, καταψηφίζουμε το Μνημόνιο», η Αριστερή Πλατφόρμα βοηθούσε με τον δικό της τρόπο να περάσει το τρίτο Μνημόνιο, καταγράφοντας την όποια διαφωνία τους σε επίπεδο Βουλής και μόνο.
Τώρα, «σκληραίνουν» την στάση τους προσπαθώντας «να καλουπώσουν» τις βάσεις για την δημιουργία του δικού τους πολιτικού μαγαζιού, το οποίο θα κινείται θεωρητικά αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ και θα παρουσιάζεται άτυπα ως «το κόμμα της δραχμής». Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο συμβαίνει, είναι μια εσωτερική ανταγωνιστική φραξιονιστική αναμέτρηση, με τους «ηττημένους» να ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από την κομματική μήτρα για να σώσουν το πολιτικό τους σαρκίο και τα στενά συντηρητικά συμφέροντά τους, στήνοντας ένα νέο «αντιμνημονιακό» ανάχωμα στην συνεχιζόμενη διαρροή ψηφοφόρων προς την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Γι αυτό και το συγκεκριμένο ανάχωμα θα πρέπει να αποκαλυφθεί πλήρως, ως προς τους πραγματικούς σκοπούς και επιδιώξεις του.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ