Ποια καθεστώτα απαγόρευαν στο στους πολίτες τους τα ταξίδια στο εξωτερικό, τα «φασιστικά» ή τα κομμουνιστικά;

Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

Είπαμε: πράγματι τα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν είχαν ουδεμία σχέση με τα λεγόμενα «φασιστικά». Επισημαίνουμε σήμερα μια ακόμα διαφορά ουσίας: τα ταξίδια στο εξωτερικό.

Κανένα «φασιστικό» καθεστώς, λοιπόν, δεν απηγόρευσε ποτέ τα ταξίδια των πολιτών του στο εξωτερικό. Προφανώς, διότι δεν φοβόνταν την σύγκριση. Επίσης, κανένα «φασιστικό» καθεστώς...

δεν απηγόρευσε την μετανάστευση όσων δεν τους άρεσε να ζουν υπ’ αυτά τα καθεστώτα. Μάλιστα, το ναζιστικό καθεστώς ενεθάρρυνε κιόλας την μετανάστευση όσων Εβραίων ήθελαν να φύγουν κατά την προπολεμική περίοδο από την Γερμανία…

Από την άλλη πλευρά, όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα, αρχίζοντας απ’ αυτό του Λένιν, απηγόρευαν δια ροπάλου τα ταξίδια των πολιτών τους στο εξωτερικό. Προφανώς, διότι φοβόνταν την σύγκριση των συνθηκών ζωής. Κι ήταν συχνό το φαινόμενο, οι ελάχιστοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα και την ελευθερία να ταξιδεύουν, έστω και ομαδικώς (μέλη αθλητικών ομάδων, καλλιτέχνες, κ.τ.λ.), να ζητούν πολιτικό άσυλο σε διάφορες χώρες, για να μην επιστρέψουν ποτέ στους… «σοσιαλιστικούς παραδείσους». 

Με κορυφαίο παράδειγμα την Σβετλάνα Αλληλούγεβα – Στάλινα, μοναχοκόρη του «πατερούλη» Στάλιν, η οποία κατόρθωσε το 1967 να μεταβεί στην Ινδία κι από εκεί ζήτησε –και έλαβε- πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ, όπου και πέρασε το υπόλοιπον της ζωής της.

Αλήθεια, αυτό πως το εξηγείτε σύντροφοι, βάσει των αρχών του… επιστημονικού σοσιαλισμού;