ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

Σημαντικά στοιχεία για την Χαλκολιθική και την Ελληνιστική περίοδο στην Κύπρο, προσκομίζουν τα νέα ανασκαφικά ευρήματα στη Γερόνησο, το μικρό νησί απέναντι από την ακτή του Αγίου Γεωργίου Πέγειας στην επαρχία Πάφου.

Οι ανασκαφές διεξάγονταν από το Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας, Joan Breton Connelly.

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, σε ανακοίνωσή του με τη λήξη της φετινής ανασκαφικής περιόδου, αναφέρει ότι...
τα 19 μέλη της αρχαιολογικής αποστολής ξεκίνησαν τις εργασίες τους στις 16 Μαΐου και διερεύνησαν τρεις βασικές περιοχές στο νησί: το Ελληνιστικό αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα, που σχετίζεται με την προετοιμασία και την κατανάλωση τροφίμων και βρίσκεται στο νότιο-κεντρικό τμήμα του νησιού, την κυκλική κατασκευή στα βόρεια, που έχει προκαταρκτικά ερμηνευθεί ως Ελληνιστική εξέδρα χορού, και τις τρεις βυζαντινές κυκλικές οικίες, που βρίσκονται στο κέντρο του νησιού. Το υλικό, που βρέθηκε στις ανασκαφικές τομές, συμβάλλει σημαντικά στην πληρέστερη κατανόηση των τριών ξεχωριστών φάσεων χρήσης του χώρου: την πρώιμη Χαλκολιθική εποχή (3800 π.Χ.), την Ελληνιστική (1ος αιώνας π.Χ.) και τη Βυζαντινή περίοδο (6ος και 13ος αιώνας μ.Χ.).

Στον χώρο βρέθηκε μια πολύ καλά διατηρημένη λίθινη σμίλη (εργαλείο) της Χαλκολιθικής περιόδου, η οποία προστέθηκε στην γκάμα των εντυπωσιακών λίθινων εργαλείων, που έχουν βρεθεί έως στιγμής στη Γερόνησο. Το υλικό αυτό, μαζί με κεραμική, που συλλέχθηκε σε άλλες ανασκαφικές περιόδους, καθώς και ένα ειδώλιο και περίαπτα, υποδηλώνουν ότι η Χαλκολιθική κατοίκηση της Γερονήσου υπήρξε σημαντική.

Σε ό,τι αφορά την Ελληνιστική περίοδο, οι φετινές έρευνες εμπλούτισαν τις γνώσεις για τα κτήρια που κάποτε υπήρχαν στο νησί αυτό. Ανασκάφηκε ένα μεγάλο τμήμα λίθινου γείσου με οδοντωτή λαξευμένη κόσμηση. Το αρχιτεκτονικό αυτό μέλος αποτελεί ένδειξη για το μεγάλο μέγεθος και την αίγλη των κτηρίων του 1ου αιώνα π.Χ. στο νησί. Το εν λόγω αρχιτεκτονικό μέλος βρέθηκε πολύ κοντά στο σημείο, όπου αποκαλύφθηκε, κατά την περσινή ανασκαφική περίοδο, ένα τμήμα λίθινης υδρορροής σε μορφή λεοντοκεφαλής. Τα δύο αυτά αντικείμενά μάς βοηθούν να αντιληφθούμε πως θα ήταν η διακόσμηση και το μέγεθος του εντυπωσιακού προφανώς κτηρίου, το οποίο πιθανώς να κατέρρευσε στο σεισμό του 15 π.Χ. Κατά μήκος της νότιας πλευράς του νησιού, αποκαλύφθηκαν εκτεταμένες περιοχές απ΄ όπου είχαν αφαιρεθεί μεγάλες λαξευμένες πέτρες, οι οποίες κάθονταν πάνω σε γύψινες επιφάνειες. Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν το μέγεθος της σύλησης, που υπέστη το νησί, πιθανόν κατά τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ