ΒΕΡΝΗ Ενα πραγματικό ταξίδι στο κέντρο της Γης με ταχύτητες ως και 250 χιλιομέτρων την ώρα θα κάνουν από το 2017 όσοι ταξιδεύουν σιδηροδρομικώς από τη Βόρεια Ιταλία στην Ελβετία. Τότε θα δοθεί στην κυκλοφορία η σιδηροδρομική σήραγγα του Γκοτάρ, η οποία θα διασχίζει τις Αλπεις, αποτελώντας τη μακρύτερη υπόγεια σήραγγα του κόσμου. Αυτές τις ημέρες ανακοινώθηκε ότι το 97,5% του έργου της εκσκαφής ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Το τούνελ, μήκους 57 χιλιομέτρων, το οποίο... αναμένεται να κοστίσει πάνω από 15 δισ. ευρώ, θα αποτελεί τμήμα ενός νέου δικτύου ανάμεσα στο Μιλάνο και στη Ζυρίχη που θα χρησιμοποιείται από τρένα υψηλής ταχύτητας και θα μειώσει τον χρόνο του ταξιδιού από τις τέσσερις ώρες, που είναι σήμερα, στις δυόμισι.
Το διπλό τούνελ, που πρέπει να παραμείνει εντελώς οριζόντιο σε όλο του το μήκος, διανοίγεται με εκρηκτικά σε ένα τμήμα του και με τον μεγαλύτερο «μετροπόντικα» του κόσμου σε άλλο σημείο.
Η πίεση εκατομμυρίων τόνων πέτρας κάνει το έργο των μηχανικών του εξαιρετικά δυσχερές. Για τον λόγο αυτόν δακτύλιοι από ατσάλι τοποθετούνται στα τοιχώματα, προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση λόγω της πίεσης των υπερκείμενων πετρωμάτων. Στο πιο βαθύ σημείο του τούνελ η οροφή του θα δέχεται πίεση από 2.500 μέτρα στιβαρού βράχου!
«Εχουμε δυόμισι χιλιόμετρα αλπικού βράχου από πάνω μας» σχολιάζει ο επικεφαλής των εργασιών, ελβετός μηχανικός Αλμπερτ Σμιτ. «Το έργο αξίζει τον κόπο,αφού μειώνει σημαντικά την απόσταση μεταξύ Μιλάνου και Ζυρίχης» τονίζει με περηφάνια ο διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Μεταφορών της Ελβετίας Γκρεγκόρ Σαλαντίν, προσθέτοντας ότι τα τρένα θα διασχίζουν το υπέδαφος των Αλπεων με ταχύτητα 250 χλμ./ώρα. Η απόφαση για την κατασκευή της σήραγγας του Γκοτάρ ελήφθη ύστερα από σχετικό εθνικό δημοψήφισμα το 1994. Τότε οι Ελβετοί θεώρησαν πως, λόγω της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος των Αλπεων από τα οχήματα αλλά και λόγω των πολύνεκρων δυστυχημάτων που σημειώνονταν στις οδικές σήραγγες, όλα τα εμπορεύματα που περνούν από τη χώρα τους θα πρέπει να μεταφέρονται υπογείως, με τρένα, και όχι οδικώς.
Το τούνελ θα διευκολύνει τις συγκοινωνίες, θα κρύβει όμως από τα μάτια του ταξιδιώτη τη θέα των μαγευτικών τοπίων των Αλπεων. Για τον λόγο αυτόν κατασκευάστηκε ένας υπόγειος σταθμός, σχεδόν ένα ολόκληρο χιλιόμετρο κάτω από το ελβετικό χωριό Σέντρουν. Οι επιβάτες των διερχόμενων τρένων θα μπορούν να σταματούν εκεί και να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να απολαύσουν το ορεινό τοπίο, χρησιμοποιώντας μάλιστα τον μεγαλύτερο ανελκυστήρα του κόσμου, που καλύπτει απόσταση 800 μέτρων, δηλαδή δύο φορές το ύψος του ουρανοξύστη Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης.
Το τούνελ, μήκους 57 χιλιομέτρων, το οποίο... αναμένεται να κοστίσει πάνω από 15 δισ. ευρώ, θα αποτελεί τμήμα ενός νέου δικτύου ανάμεσα στο Μιλάνο και στη Ζυρίχη που θα χρησιμοποιείται από τρένα υψηλής ταχύτητας και θα μειώσει τον χρόνο του ταξιδιού από τις τέσσερις ώρες, που είναι σήμερα, στις δυόμισι.
Το διπλό τούνελ, που πρέπει να παραμείνει εντελώς οριζόντιο σε όλο του το μήκος, διανοίγεται με εκρηκτικά σε ένα τμήμα του και με τον μεγαλύτερο «μετροπόντικα» του κόσμου σε άλλο σημείο.
Η πίεση εκατομμυρίων τόνων πέτρας κάνει το έργο των μηχανικών του εξαιρετικά δυσχερές. Για τον λόγο αυτόν δακτύλιοι από ατσάλι τοποθετούνται στα τοιχώματα, προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση λόγω της πίεσης των υπερκείμενων πετρωμάτων. Στο πιο βαθύ σημείο του τούνελ η οροφή του θα δέχεται πίεση από 2.500 μέτρα στιβαρού βράχου!
«Εχουμε δυόμισι χιλιόμετρα αλπικού βράχου από πάνω μας» σχολιάζει ο επικεφαλής των εργασιών, ελβετός μηχανικός Αλμπερτ Σμιτ. «Το έργο αξίζει τον κόπο,αφού μειώνει σημαντικά την απόσταση μεταξύ Μιλάνου και Ζυρίχης» τονίζει με περηφάνια ο διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Μεταφορών της Ελβετίας Γκρεγκόρ Σαλαντίν, προσθέτοντας ότι τα τρένα θα διασχίζουν το υπέδαφος των Αλπεων με ταχύτητα 250 χλμ./ώρα. Η απόφαση για την κατασκευή της σήραγγας του Γκοτάρ ελήφθη ύστερα από σχετικό εθνικό δημοψήφισμα το 1994. Τότε οι Ελβετοί θεώρησαν πως, λόγω της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος των Αλπεων από τα οχήματα αλλά και λόγω των πολύνεκρων δυστυχημάτων που σημειώνονταν στις οδικές σήραγγες, όλα τα εμπορεύματα που περνούν από τη χώρα τους θα πρέπει να μεταφέρονται υπογείως, με τρένα, και όχι οδικώς.
Το τούνελ θα διευκολύνει τις συγκοινωνίες, θα κρύβει όμως από τα μάτια του ταξιδιώτη τη θέα των μαγευτικών τοπίων των Αλπεων. Για τον λόγο αυτόν κατασκευάστηκε ένας υπόγειος σταθμός, σχεδόν ένα ολόκληρο χιλιόμετρο κάτω από το ελβετικό χωριό Σέντρουν. Οι επιβάτες των διερχόμενων τρένων θα μπορούν να σταματούν εκεί και να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να απολαύσουν το ορεινό τοπίο, χρησιμοποιώντας μάλιστα τον μεγαλύτερο ανελκυστήρα του κόσμου, που καλύπτει απόσταση 800 μέτρων, δηλαδή δύο φορές το ύψος του ουρανοξύστη Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης.
Το ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών