Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Θυμάστε, την εποχή του Γέλτσιν; Τότε που σκάσανε μύτη κάτι απίθανοι τύποι, ένας από αυτούς είχε πάγκο σε λαϊκή αγορά, κι αρπάζανε διυλιστήρια, ορυχεία, τις σάρκες της Σοβιετίας; Με τις πλάτες του μπεκροκανάτα, που τρέκλιζε σε αεροδρόμια και παγκόσμιες διασκέψεις, μια νέα τάξη κλεπτοκρατών καταλήστευσε τον δημόσιο πλούτο. Ενώ ο ρωσικός λαός ψωμολυσσούσε, πρώτες ύλες, βιομηχανίες, εμπορικοί κολοσσοί, βρέθηκαν με απίθανες μεθοδεύσεις στα χέρια ασήμαντων μικροστελεχών της γραφειοκρατίας ή λούμπεν ψιλοαπατεώνων, που είχαν όμως τις κατάλληλες προσβάσεις στην νέα εξουσία του Κρεμλίνου. Γύρω τους δημιούργησαν και τα αντίστοιχα ΜΜΕ, ώστε να παίζουν παιχνίδι και να γανώνουν τον εγκέφαλο των δύσμοιρων και σαστισμένων Ρώσων. Ο πιο φτωχός λαός στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου.
Έτσι διάφοροι τύποι, που μέχρι πριν λίγο μύριζε το χνώτο τους από την πείνα, βρέθηκαν στην...
χλιδή κι έφτασαν ν’ αγοράζουν στην Εσπερία ομάδες ποδοσφαίρου από τους μπατιρημένους λόρδους με τον προγναθισμό. Σε λίγο θα δείτε και κανέναν Σερ Αμπραμ Κατσικοκλέφτοβιτς. Η συμμορία αυτή γιγαντώθηκε και για καιρό στην Ρωσία είχε χαθεί η μπάλα της πολιτικής. Την παίζανε «αμερικάνικο» μεταξύ τους, αν θυμάστε τι είναι οι παλιοκαραβάνες σαν εμένα στις αλάνες του Κορυδαλλού, κι η εξουσία από το Κρεμλίνο είχε περάσει στα σαλόνια της γύφτικης κλεπτοκρατίας.
Ύστερα βέβαια ήρθε ο καγκεμπίτης με το παγωμένο βλέμμα και το σταυρουδάκι στο λαιμό κι άρχισε με ατσάλινο χέρι να σβερκώνει ορισμένα από τα καλόπαιδα. Με το τοκάρεφ πάνω στο τραπέζι και το κνούτο στο χέρι, με επιδρομές εισαγγελέων, αστυνομίας κι εφορίας στα γραφεία, τα κανάλια και τις φυλλάδες τους, όσους δεν υποτάχθηκαν, τους οδήγησε στην φυλακή ή στην φυγοδικία στην εξορία.
Σήμερα στην Πατρίδα μας έχουμε ήδη μια λούμπεν «επιχειρηματική» τάξη. Κρατικοδίαιτοι, πολυπράγμονες, έχουν στρώσει βωδίσιο σβέρκο από τα τσιμπούσια επί του κρατικού προϋπολογισμού. Τον ελεύθερο ανταγωνισμό δεν τον ξέρουν, δεν τους ξέρει. Περιττό να επαναλάβω το πως έχουν περιπλέξει τους μηρούς τους με προμήθειες, έργα και τα παθητικά ΜΜΕ, που δημιούργησαν για να ποδηγετούν τον Λαό και να εκβιάζουν και «σωφρονίζουν» την πολιτική ηγεσία. Σήμερα αγωνιούν κι αυτοί. Οι μπαταρισμένοι όμιλοι τους έχουν από παντού απώλειες. «Πέτσινοι» κολοσσοί, δεν χτίστηκαν μέσα από το ελεύθερο επιχειρείν και τον υγιή ανταγωνισμό αλλά μιλημένα, νταβαντζιλίδικα και με την απληστία αυτών που σέρνανε το γκουβέρνο από την μύτη. Όπως έλεγε ο Κ. Καραμανλής ο Α΄, «κάποτε γύρω από κάθε πολιτικό υπήρχε ένας κύκλος επιχειρηματιών, σήμερα γύρω από κάθε επιχειρηματία υπάρχει ένας κύκλος πολιτικών».
Μετρητό λοιπόν δεν έχουν, έργα δεν γίνονται, οι προμήθειες πετσοκομμένες. Η κρατική πίττα δεν είναι πια ούτε τόση δα τυρόπιττα. Τα τμήματα Προπαγάνδας και Εκβιασμών, που υποδύονται τα ΜΜΕ, ήταν συνήθως παθητικά ή φόδρα πανί, αλλά ως βραχίονες της συνολικής μπίζνας κι αν είχαν παθητικό, όταν το σύνολο του νταραβεριού άφηνε κέρδος, δεν είχε σημασία. Πήρανε π.χ. συμβάσεις 5 δις, τους κόστισε κανάλι, ραδιόφωνο, εφημερίδα 700 εκατομμυριάκια. Καλή σερμαγιά. Ήταν απλώς «έξοδα παραστάσεως». Τώρα όμως η συνολική δουλειά έκατσε στη λάσπη. Μπικικίνια γιοκ. Η διαφημιστική πίτα, κύριο έσοδο των ιδιωτικών ΜΜΕ, λόγω κρίσης έχει πέσει πάνω από 40% και με συνεχώς καθοδικό δείκτη. Ένα κανάλι ήδη φούνταρε κι ετοιμάζεται και δεύτερο, πιο μεγάλο. Μεγάλος όμιλος ετοιμάζεται να κλείσει το καθημερινό του φύλλο και να κρατήσει μόνο το κυριακάτικο, ενώ άλλη πάλαι ποτέ μεγάλη εφημερίδα πάει σέρνοντας από μήνα σε μήνα.
Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι πολίτες προτιμούν το διαδίκτυο, γιατί γλιτώνουν κόστος, έχουν ταχύτητα κι αμεσότητα στην ενημέρωση, έχουν δυνατότητα αμφίδρομης επικοινωνίας και παρέμβασης, χωρίς να κρέμονται από τους αχαμνούς δίδυμους αδένες του κάθε συγκροτηματάρχη. Κυκλοφορούν και στην μπλογκόσφαιρα εκβιαστές, λαμόγια και μισθοφόροι αλλά με δυο λεπτά ανάγνωση τους πήρες χαμπάρι. Τέρμα το ολιγοπώλιο. Όποιος γράφει καλά κι ειλικρινά παίρνει τον κόσμο, όποιος όχι, πάει για τσάγαλα.
Γιατί νομίζετε οι μπετατζήδες και τα τσανάκια τους, οι πριμαντόνες της διαπλοκής και του Μνημονίου, δεν φτιάχνουν πολιτικά – ενημερωτικά ιστολόγια, που να έχουν αληθινή ελεύθερη επικοινωνία με σας; Παίδες, βλέπω ήδη το μάτι σας που γυαλίζει πονηρά. Πού να βγουν και τί να πουν; Τα κείμενα τους είναι για καρπαζιές κι έξω από την προστασία του κοντρόλ θα τους έτρωγε ζωντανούς η αμείλικτη κριτική σας. Θυμηθείτε το: ποτέ δεν θα βγουν εδώ στα ίσα. Γιατί εδώ δεν μπορούν να σας πουν ανερυθρίαστα την προπαγάνδα που πλασάρουν διατεταγμένα και να μπορείτε να σχολιάσετε ελεύθερα. Θα θέλουν οκτώ φίλτρα προστασίας και moderation του moderation. Θα πέφτει ο σέρβερ από τις ηλεκτρονικές σφαλιάρες. Στο χαζοκούτι ο κάθε φίτσουλας μπορεί να κάνει τον μορφονιό ή τον ξερόλα, εδώ όμως θα τρώει φάπες από το Αλλενάκι, τον S.A., τον Αρχαιοπτέρυγα και τον Προφήτη και στην γωνία θα τον αφαλοκόβει ο Επώνυμος με τον Μικρό Οδυσσέα.
Έτσι λοιπόν, τα καθεστωτικά κοχίμπα μαζεύονται στα τέννις κλαμπ και στα επιφανή κωλάδικα που συχνάζει ο «καλός κόσμος» και ξύνουνε την γκλάβα τους για το τι μέλλει γενέσθαι. Έργα, προμήθειες, ευρωπαϊκά κονδύλια γιοκ, το μνημονιακό δάνειο είναι ίσα για να πληρώνει φως, νερό, τηλέφωνο και τα κερατιάτικά του βερεσέ βαλκανικού σοσιαλισμού ο Παπακωνσταντίνου, το παιδί με τη σάκα και τους μαρκαδόρους. Οπότε τι μένει; Μα φυσικά αυτό που επιτάσσει το μνημόνιο. Ιδιωτικοποιήσεις! Το κράτος έχει στα κουμάντα του από ενέργεια και λιμάνια, μέχρι ορυχεία, οικοπεδάρες σαν το Ελληνικό, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αεροδρόμια, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ΔΕΚΟ να φαν κι οι κότες, πολύ πράμα. Υπάρχει και σαβούρα αλλά υπάρχουν και φιλέτα. Ακόμη όμως και την σαβούρα, άμα την πάρεις κοψοχρονιά και σου έχει λύσει το γκουβέρνο με τον φόβο και τον πανικό ψιλοζητήματα, όπως εργασιακά δικαιώματα κλπ, τότε κι από κει κάτι θα βγάλεις. Παίρνεις το κουφάρι, βρε αδερφέ, και το πουλάς για σκυλοτροφή.
Τα καλά παιδιά λοιπόν σκέφτηκαν ότι το καλύτερο κόλπο, το μόνο κόλπο, θα είναι να ελέγξουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μόνο εκεί έχει φράγκα τώρα. Θα είχε και στο ελεύθερο επιχειρείν αλλά που να τρέχουν τώρα. Δεν ξέρουν απ’ αυτά. Θέλουν να λειτουργήσουν σαν τα «κοράκια» στους πλειστηριασμούς. Όλοι στο κόλπο, πλην του δύσμοιρου καθ’ ού η εκτέλεση, που είναι εν προκειμένω εσύ, μνημονιακέ δανειολήπτη Λαέ μου. Τι κάνουν τα «κοράκια» στον πλειστηριασμό; Λαδώνουν τους πάντες με κάτι ψιλά ώστε να κρατηθεί η τιμή πολύ χαμηλά κι ένας απ’ αυτούς να χτυπήσει χαμηλά, πολύ χαμηλότερα από την πραγματική αξία του, το ακίνητο του οφειλέτη. Έτσι, εκεί που περίμενε ο δύσμοιρος να ξοφλήσει και να του μείνει και κάτι, χάνει τα πάντα και χρωστάει ακόμη. Βέβαια για να γίνει καλά η φτιάξη, πρέπει να είναι στο κόλπο και οι υπάλληλοι του πλειστηριασμού.
Για να δούμε τους Συμβούλους που ορίστηκαν, κυρίως οι ελληνικές τράπεζες. Τι εμπειρία έχουν από τέτοιου μεγέθους και φύσεως δουλειές; Ποιός από αυτούς, πού και πότε έχει ξανακάνει τέτοιους διαγωνισμούς; Με ποιους νταραβερίζονται; Κι ακούστε κάτι πράγματα: ένας μνημονιακός διευθυντής ΜΜΕ και χρόνια κολλήγας εντιμότατης αλλοδαπής Μαντάμ, πήρε, λένε, Υπουργό για να τον ψιλοαπειλήσει, ώστε να αποκλειστεί Σύμβουλος, ο ΜΟΝΟΣ που είχε εμπειρία από τέτοιες δουλειές. Μα γίνονται τέτοια πράγματα;
Και για να δούμε ποιοι μουστερήδες θα σκάσουν μύτη ως ενδιαφερόμενοι αγοραστές εκ των εγχωρίων ή ως συνεταίροι μουσαφιραίων εκ της αλλοδαπής.
Εδώ είμαστε…
Και πως το ‘πα ότι το ‘κανε ο Βλαδίμηρος; Πιστόλι, κνούτο, εισαγγελέας, αστυνομία κι εφορία;
Θυμάστε, την εποχή του Γέλτσιν; Τότε που σκάσανε μύτη κάτι απίθανοι τύποι, ένας από αυτούς είχε πάγκο σε λαϊκή αγορά, κι αρπάζανε διυλιστήρια, ορυχεία, τις σάρκες της Σοβιετίας; Με τις πλάτες του μπεκροκανάτα, που τρέκλιζε σε αεροδρόμια και παγκόσμιες διασκέψεις, μια νέα τάξη κλεπτοκρατών καταλήστευσε τον δημόσιο πλούτο. Ενώ ο ρωσικός λαός ψωμολυσσούσε, πρώτες ύλες, βιομηχανίες, εμπορικοί κολοσσοί, βρέθηκαν με απίθανες μεθοδεύσεις στα χέρια ασήμαντων μικροστελεχών της γραφειοκρατίας ή λούμπεν ψιλοαπατεώνων, που είχαν όμως τις κατάλληλες προσβάσεις στην νέα εξουσία του Κρεμλίνου. Γύρω τους δημιούργησαν και τα αντίστοιχα ΜΜΕ, ώστε να παίζουν παιχνίδι και να γανώνουν τον εγκέφαλο των δύσμοιρων και σαστισμένων Ρώσων. Ο πιο φτωχός λαός στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου.
Έτσι διάφοροι τύποι, που μέχρι πριν λίγο μύριζε το χνώτο τους από την πείνα, βρέθηκαν στην...
χλιδή κι έφτασαν ν’ αγοράζουν στην Εσπερία ομάδες ποδοσφαίρου από τους μπατιρημένους λόρδους με τον προγναθισμό. Σε λίγο θα δείτε και κανέναν Σερ Αμπραμ Κατσικοκλέφτοβιτς. Η συμμορία αυτή γιγαντώθηκε και για καιρό στην Ρωσία είχε χαθεί η μπάλα της πολιτικής. Την παίζανε «αμερικάνικο» μεταξύ τους, αν θυμάστε τι είναι οι παλιοκαραβάνες σαν εμένα στις αλάνες του Κορυδαλλού, κι η εξουσία από το Κρεμλίνο είχε περάσει στα σαλόνια της γύφτικης κλεπτοκρατίας.
Ύστερα βέβαια ήρθε ο καγκεμπίτης με το παγωμένο βλέμμα και το σταυρουδάκι στο λαιμό κι άρχισε με ατσάλινο χέρι να σβερκώνει ορισμένα από τα καλόπαιδα. Με το τοκάρεφ πάνω στο τραπέζι και το κνούτο στο χέρι, με επιδρομές εισαγγελέων, αστυνομίας κι εφορίας στα γραφεία, τα κανάλια και τις φυλλάδες τους, όσους δεν υποτάχθηκαν, τους οδήγησε στην φυλακή ή στην φυγοδικία στην εξορία.
Σήμερα στην Πατρίδα μας έχουμε ήδη μια λούμπεν «επιχειρηματική» τάξη. Κρατικοδίαιτοι, πολυπράγμονες, έχουν στρώσει βωδίσιο σβέρκο από τα τσιμπούσια επί του κρατικού προϋπολογισμού. Τον ελεύθερο ανταγωνισμό δεν τον ξέρουν, δεν τους ξέρει. Περιττό να επαναλάβω το πως έχουν περιπλέξει τους μηρούς τους με προμήθειες, έργα και τα παθητικά ΜΜΕ, που δημιούργησαν για να ποδηγετούν τον Λαό και να εκβιάζουν και «σωφρονίζουν» την πολιτική ηγεσία. Σήμερα αγωνιούν κι αυτοί. Οι μπαταρισμένοι όμιλοι τους έχουν από παντού απώλειες. «Πέτσινοι» κολοσσοί, δεν χτίστηκαν μέσα από το ελεύθερο επιχειρείν και τον υγιή ανταγωνισμό αλλά μιλημένα, νταβαντζιλίδικα και με την απληστία αυτών που σέρνανε το γκουβέρνο από την μύτη. Όπως έλεγε ο Κ. Καραμανλής ο Α΄, «κάποτε γύρω από κάθε πολιτικό υπήρχε ένας κύκλος επιχειρηματιών, σήμερα γύρω από κάθε επιχειρηματία υπάρχει ένας κύκλος πολιτικών».
Μετρητό λοιπόν δεν έχουν, έργα δεν γίνονται, οι προμήθειες πετσοκομμένες. Η κρατική πίττα δεν είναι πια ούτε τόση δα τυρόπιττα. Τα τμήματα Προπαγάνδας και Εκβιασμών, που υποδύονται τα ΜΜΕ, ήταν συνήθως παθητικά ή φόδρα πανί, αλλά ως βραχίονες της συνολικής μπίζνας κι αν είχαν παθητικό, όταν το σύνολο του νταραβεριού άφηνε κέρδος, δεν είχε σημασία. Πήρανε π.χ. συμβάσεις 5 δις, τους κόστισε κανάλι, ραδιόφωνο, εφημερίδα 700 εκατομμυριάκια. Καλή σερμαγιά. Ήταν απλώς «έξοδα παραστάσεως». Τώρα όμως η συνολική δουλειά έκατσε στη λάσπη. Μπικικίνια γιοκ. Η διαφημιστική πίτα, κύριο έσοδο των ιδιωτικών ΜΜΕ, λόγω κρίσης έχει πέσει πάνω από 40% και με συνεχώς καθοδικό δείκτη. Ένα κανάλι ήδη φούνταρε κι ετοιμάζεται και δεύτερο, πιο μεγάλο. Μεγάλος όμιλος ετοιμάζεται να κλείσει το καθημερινό του φύλλο και να κρατήσει μόνο το κυριακάτικο, ενώ άλλη πάλαι ποτέ μεγάλη εφημερίδα πάει σέρνοντας από μήνα σε μήνα.
Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι πολίτες προτιμούν το διαδίκτυο, γιατί γλιτώνουν κόστος, έχουν ταχύτητα κι αμεσότητα στην ενημέρωση, έχουν δυνατότητα αμφίδρομης επικοινωνίας και παρέμβασης, χωρίς να κρέμονται από τους αχαμνούς δίδυμους αδένες του κάθε συγκροτηματάρχη. Κυκλοφορούν και στην μπλογκόσφαιρα εκβιαστές, λαμόγια και μισθοφόροι αλλά με δυο λεπτά ανάγνωση τους πήρες χαμπάρι. Τέρμα το ολιγοπώλιο. Όποιος γράφει καλά κι ειλικρινά παίρνει τον κόσμο, όποιος όχι, πάει για τσάγαλα.
Γιατί νομίζετε οι μπετατζήδες και τα τσανάκια τους, οι πριμαντόνες της διαπλοκής και του Μνημονίου, δεν φτιάχνουν πολιτικά – ενημερωτικά ιστολόγια, που να έχουν αληθινή ελεύθερη επικοινωνία με σας; Παίδες, βλέπω ήδη το μάτι σας που γυαλίζει πονηρά. Πού να βγουν και τί να πουν; Τα κείμενα τους είναι για καρπαζιές κι έξω από την προστασία του κοντρόλ θα τους έτρωγε ζωντανούς η αμείλικτη κριτική σας. Θυμηθείτε το: ποτέ δεν θα βγουν εδώ στα ίσα. Γιατί εδώ δεν μπορούν να σας πουν ανερυθρίαστα την προπαγάνδα που πλασάρουν διατεταγμένα και να μπορείτε να σχολιάσετε ελεύθερα. Θα θέλουν οκτώ φίλτρα προστασίας και moderation του moderation. Θα πέφτει ο σέρβερ από τις ηλεκτρονικές σφαλιάρες. Στο χαζοκούτι ο κάθε φίτσουλας μπορεί να κάνει τον μορφονιό ή τον ξερόλα, εδώ όμως θα τρώει φάπες από το Αλλενάκι, τον S.A., τον Αρχαιοπτέρυγα και τον Προφήτη και στην γωνία θα τον αφαλοκόβει ο Επώνυμος με τον Μικρό Οδυσσέα.
Έτσι λοιπόν, τα καθεστωτικά κοχίμπα μαζεύονται στα τέννις κλαμπ και στα επιφανή κωλάδικα που συχνάζει ο «καλός κόσμος» και ξύνουνε την γκλάβα τους για το τι μέλλει γενέσθαι. Έργα, προμήθειες, ευρωπαϊκά κονδύλια γιοκ, το μνημονιακό δάνειο είναι ίσα για να πληρώνει φως, νερό, τηλέφωνο και τα κερατιάτικά του βερεσέ βαλκανικού σοσιαλισμού ο Παπακωνσταντίνου, το παιδί με τη σάκα και τους μαρκαδόρους. Οπότε τι μένει; Μα φυσικά αυτό που επιτάσσει το μνημόνιο. Ιδιωτικοποιήσεις! Το κράτος έχει στα κουμάντα του από ενέργεια και λιμάνια, μέχρι ορυχεία, οικοπεδάρες σαν το Ελληνικό, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αεροδρόμια, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ΔΕΚΟ να φαν κι οι κότες, πολύ πράμα. Υπάρχει και σαβούρα αλλά υπάρχουν και φιλέτα. Ακόμη όμως και την σαβούρα, άμα την πάρεις κοψοχρονιά και σου έχει λύσει το γκουβέρνο με τον φόβο και τον πανικό ψιλοζητήματα, όπως εργασιακά δικαιώματα κλπ, τότε κι από κει κάτι θα βγάλεις. Παίρνεις το κουφάρι, βρε αδερφέ, και το πουλάς για σκυλοτροφή.
Τα καλά παιδιά λοιπόν σκέφτηκαν ότι το καλύτερο κόλπο, το μόνο κόλπο, θα είναι να ελέγξουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μόνο εκεί έχει φράγκα τώρα. Θα είχε και στο ελεύθερο επιχειρείν αλλά που να τρέχουν τώρα. Δεν ξέρουν απ’ αυτά. Θέλουν να λειτουργήσουν σαν τα «κοράκια» στους πλειστηριασμούς. Όλοι στο κόλπο, πλην του δύσμοιρου καθ’ ού η εκτέλεση, που είναι εν προκειμένω εσύ, μνημονιακέ δανειολήπτη Λαέ μου. Τι κάνουν τα «κοράκια» στον πλειστηριασμό; Λαδώνουν τους πάντες με κάτι ψιλά ώστε να κρατηθεί η τιμή πολύ χαμηλά κι ένας απ’ αυτούς να χτυπήσει χαμηλά, πολύ χαμηλότερα από την πραγματική αξία του, το ακίνητο του οφειλέτη. Έτσι, εκεί που περίμενε ο δύσμοιρος να ξοφλήσει και να του μείνει και κάτι, χάνει τα πάντα και χρωστάει ακόμη. Βέβαια για να γίνει καλά η φτιάξη, πρέπει να είναι στο κόλπο και οι υπάλληλοι του πλειστηριασμού.
Για να δούμε τους Συμβούλους που ορίστηκαν, κυρίως οι ελληνικές τράπεζες. Τι εμπειρία έχουν από τέτοιου μεγέθους και φύσεως δουλειές; Ποιός από αυτούς, πού και πότε έχει ξανακάνει τέτοιους διαγωνισμούς; Με ποιους νταραβερίζονται; Κι ακούστε κάτι πράγματα: ένας μνημονιακός διευθυντής ΜΜΕ και χρόνια κολλήγας εντιμότατης αλλοδαπής Μαντάμ, πήρε, λένε, Υπουργό για να τον ψιλοαπειλήσει, ώστε να αποκλειστεί Σύμβουλος, ο ΜΟΝΟΣ που είχε εμπειρία από τέτοιες δουλειές. Μα γίνονται τέτοια πράγματα;
Και για να δούμε ποιοι μουστερήδες θα σκάσουν μύτη ως ενδιαφερόμενοι αγοραστές εκ των εγχωρίων ή ως συνεταίροι μουσαφιραίων εκ της αλλοδαπής.
Εδώ είμαστε…
Και πως το ‘πα ότι το ‘κανε ο Βλαδίμηρος; Πιστόλι, κνούτο, εισαγγελέας, αστυνομία κι εφορία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών