"Μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει....
-Χθες βράδυ, Σαββατόβραδο κ. Νταλάρα, μας την έριξες(την μαχαιριά) από την εκπομπή του Σπύρου του Παπαδόπουλου στην ΝΕΤ. Μας αφιέρωσες(στους συμπολίτες μου είπες) ένα πολύ ωραίο τραγούδι του Β. Τσιτσάνη,
"Μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει...."
-Σε ότι με αφορά, φρονώ ότι ότι σαν ζούσε ο Βασίλης ο Τσιτσάνης, θα έλεγε στα 9/8,
-Σε ότι με αφορά, φρονώ ότι ότι σαν ζούσε ο Βασίλης ο Τσιτσάνης, θα έλεγε στα 9/8,
"Τα λερωμένα, τ' άπλυτα τα παραπεταμένα, μάστα και φύγε φίλε μου, δεν κάνεις πια για μένα...."
-Υπάρχει κι' ένα άλλο άσμα σημαδιακό,
"Έτσι ειν' η ζωή και πως να την αλλάξεις, άλλοι κλαίνε κι' άλλοι γελάνε δηλαδή...."
Μεταξύ μας, η γιαγιά μου η δασκάλα(κοντεύει τα 80), που στα πολύ παλιά χρόνια έτρεχε στις συναυλίες σου(ήταν κουλτουριάρα βλέπεις), σε "παλαμοχειρίασε" όταν άκουσε την αφιέρωση, γιατί-είπε-ότι είναι ειρωνεία και ότι και αυτοί εκεί από το υπουργείο εργασίας, που της κούρεψαν την σύνταξη, της λένε τα ίδια, να κάνει δηλαδή υπομονή κάνα δυο δεκαετίες, που θα ξαναφτιάξουν τα πράγματα +...
-Και για να μιλήσουμε κ. Νταλάρα με μουσικούς όρους,
Άλλο σύζευξη προσωδίας(μουσικά) κι' άλλο σύζευξη "παρωδίας"(πολιτικά), μην τα μπερδεύετε.
Όσο για την σύζευξη διαρκείας(μουσικοπολιτικά), αυτή πράγματι παρακράτησε....
ΥΓ
Πρέπει να πούμε ότι τα παιδιά του μουσικού σχολείου, που συμμετείχαν στην εκπομπή, ήταν καταπληκτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών