Editorial
Greece and You
Published: June 21, 2011
The euro-zone bailout of Greece is, in good part, a bailout of European banks. In France and Germany alone, banks hold some $90 billion worth of public and private Greek debt. The European Central Bank also holds Greek government debt, and the fear is that if Greece defaults, cascading losses could threaten all of Europe.
Are American banks also vulnerable?
No one is sure. They are not big lenders to Greece, but...
they are big players in the derivatives markets. If Greece defaulted, a European bank holding a credit-default swap on Greek debt from an American bank would be entitled to a payout from that bank.
Credit-default swaps are the kind of derivatives that were behind the blowup of the American International Group and the near meltdown that followed in the global financial system. From the available evidence, it doesn’t appear that a Greek default would have the same destructive power, but no one is eager to test the proposition.
In his recent confirmation hearing to be the next leader of the European Central Bank, Mario Draghi, the central banker of Italy, warned that no one really knows who is on the hook for these risky financial instruments. “Who are the owners of credit-default swaps? Who has insured others against a default of the country?” he asked.
Warning of a potential “chain of contagion,” he argued against requiring banks to restructure Greek debt — which could involve extending repayment terms or writing off principal — even though Greece’s apparent inability to pay in full makes a restructuring all but inevitable.
Whether or not American banks are at serious risk from this crisis, the fact is that nearly three years after A.I.G., derivatives are still largely unregulated. The financial reforms that are supposed to improve transparency and reduce speculation — trading derivatives on fully regulated exchanges, strict reporting requirements to regulators and new rules on capital adequacy and business conduct — have yet to be implemented.
The process has been slow in the face of heavy lobbying by the banks. Republican lawmakers are bent on derailing reform by any means necessary, including starving regulatory budgets, impeding the confirmation of regulatory nominees and pressing regulators to adopt light-touch rules. Some Democratic lawmakers and Obama officials are in favor of exemptions on specific derivatives rules that Wall Street opposes.
The uncertainty is greater when you consider that credit-default swaps are only one type of derivative that links banks worldwide. What dangers lurk in other derivatives, like those on currencies and foreign exchanges?
Greece is bound to get more bailouts as long as policy makers believe the alternative could be systemwide collapse. On Tuesday, the Greek Parliament gave the prime minister, George Papandreou, a vote of confidence, clearing the way for another tough vote next week on wage cuts and other painful austerity measures that European officials are demanding in exchange for more aid.
The Greek debt crisis is another reminder of how little has really changed since the financial blowup — and how much more must be done to avert a repeat here and around the globe.
No one is sure. They are not big lenders to Greece, but...
they are big players in the derivatives markets. If Greece defaulted, a European bank holding a credit-default swap on Greek debt from an American bank would be entitled to a payout from that bank.
Credit-default swaps are the kind of derivatives that were behind the blowup of the American International Group and the near meltdown that followed in the global financial system. From the available evidence, it doesn’t appear that a Greek default would have the same destructive power, but no one is eager to test the proposition.
In his recent confirmation hearing to be the next leader of the European Central Bank, Mario Draghi, the central banker of Italy, warned that no one really knows who is on the hook for these risky financial instruments. “Who are the owners of credit-default swaps? Who has insured others against a default of the country?” he asked.
Warning of a potential “chain of contagion,” he argued against requiring banks to restructure Greek debt — which could involve extending repayment terms or writing off principal — even though Greece’s apparent inability to pay in full makes a restructuring all but inevitable.
Whether or not American banks are at serious risk from this crisis, the fact is that nearly three years after A.I.G., derivatives are still largely unregulated. The financial reforms that are supposed to improve transparency and reduce speculation — trading derivatives on fully regulated exchanges, strict reporting requirements to regulators and new rules on capital adequacy and business conduct — have yet to be implemented.
The process has been slow in the face of heavy lobbying by the banks. Republican lawmakers are bent on derailing reform by any means necessary, including starving regulatory budgets, impeding the confirmation of regulatory nominees and pressing regulators to adopt light-touch rules. Some Democratic lawmakers and Obama officials are in favor of exemptions on specific derivatives rules that Wall Street opposes.
The uncertainty is greater when you consider that credit-default swaps are only one type of derivative that links banks worldwide. What dangers lurk in other derivatives, like those on currencies and foreign exchanges?
Greece is bound to get more bailouts as long as policy makers believe the alternative could be systemwide collapse. On Tuesday, the Greek Parliament gave the prime minister, George Papandreou, a vote of confidence, clearing the way for another tough vote next week on wage cuts and other painful austerity measures that European officials are demanding in exchange for more aid.
The Greek debt crisis is another reminder of how little has really changed since the financial blowup — and how much more must be done to avert a repeat here and around the globe.
A version of this editorial appeared in print on June 22, 2011, on page A20 of the New York edition with the headline: Greece and You: Without more reform of the derivatives market, no one can really know who may be a risk.
==AYTOMATH Μετάφραση από Αγγλικά σε Ελληνικά
Οι αμερικανικές τράπεζες, επίσης, ευάλωτες; Κανείς δεν είναι σίγουρος. Δεν είναι μεγάλες οι δανειστές στην Ελλάδα, αλλά αυτοί είναι σημαντικοί παράγοντες στις αγορές παραγώγων. Εάν η Ελλάδα αθετήσει, μια ευρωπαϊκή τράπεζα που κατέχει πιστωτικό-default swap του ελληνικού χρέους από μια αμερικανική τράπεζα θα δικαιούται πληρωμής από την τράπεζα.
Credit-default swaps είναι το είδος των παραγώγων που ήταν πίσω από την έκρηξη της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς και εγγύς κατάρρευση που ακολούθησε στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Από τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν φαίνεται ότι μια ελληνική προεπιλογή θα έχει την ίδια καταστροφική δύναμη, αλλά κανείς δεν είναι πρόθυμος να δοκιμάσει την πρόταση.
Σε πρόσφατη επιβεβαίωση του ακοή να είναι ο επόμενος ηγέτης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιταλίας, προειδοποίησε ότι κανένας δεν ξέρει πραγματικά ποιος είναι ο γάντζος για αυτά τα επικίνδυνα χρηματοοικονομικά μέσα. «Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες του κινδύνου αθέτησης swaps; Ποιος έχει ασφαλισμένο άλλοι κατά προεπιλογή της χώρας; "ρώτησε.
Προειδοποίηση για πιθανή "αλυσίδα της μετάδοσης», υποστήριξε κατά απαιτούν οι τράπεζες για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους - που θα μπορούσε να σημάνει την επέκταση τους όρους επιστροφής ή διαγραφής κύρια - αν και εμφανής αδυναμία στην Ελλάδα να καταβάλλει στο ακέραιο κάνει μια αναδιάρθρωση όλων, αλλά αναπόφευκτη.
Το εάν ή όχι αμερικανικές τράπεζες βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο από αυτή την κρίση, το γεγονός είναι ότι σχεδόν τρία χρόνια μετά την AIG, τα παράγωγα είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι πρέπει να βελτιωθεί η διαφάνεια και να μειωθεί η κερδοσκοπία - παράγωγα διαπραγμάτευση σε πλήρως οργανωμένες αγορές, οι αυστηρές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων για τις ρυθμιστικές αρχές και νέοι κανόνες για την κεφαλαιακή επάρκεια και τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων - δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί.
Η διαδικασία είναι αργή για την αντιμετώπιση των βαρέων πιέσεις από τις τράπεζες. Οι Ρεπουμπλικανικό νομοθέτες λυγισμένα σε εκτροχιασμό μεταρρύθμιση με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών λιμοκτονούν προϋπολογισμούς, που εμποδίζουν την επιβεβαίωση του ρυθμιστικού υποψηφίων και πιέζοντας τις ρυθμιστικές αρχές να υιοθετήσουν ήπια κανόνες. Μερικά Δημοκρατική νομοθέτες και Ομπάμα αξιωματούχοι είναι υπέρ των απαλλαγών για τους ειδικούς κανόνες παράγωγα που Wall Street αντιτίθεται.
Η αβεβαιότητα είναι μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι η πιστωτική-default swaps είναι μόνο ένα είδος των παραγώγων που συνδέει τις τράπεζες σε όλο τον κόσμο. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι παραμονεύουν σε άλλα παράγωγα, όπως εκείνες που αφορούν τα νομίσματα και τα ξένα χρηματιστήρια;
Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να πάρετε περισσότερες διασώσεις εφ 'όσον τους φορείς χάραξης πολιτικής πιστεύουν ότι η εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι επίπεδο συστήματος με κατάρρευση. Την Τρίτη, το Ελληνικό Κοινοβούλιο έδωσε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, σε ψήφο εμπιστοσύνης, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη σκληρή ψηφοφορία την επόμενη εβδομάδα στις περικοπές μισθών και άλλα επώδυνα μέτρα λιτότητας που Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ζητούν σε αντάλλαγμα για περισσότερη βοήθεια.
Η ελληνική κρίση του χρέους είναι μια άλλη υπενθύμιση για το πόσο λίγο έχει πραγματικά αλλάξει από την οικονομική έκρηξη - και πόσο πρέπει να γίνουν περισσότερα για να αποτρέψουν μια επανάληψη εδώ και σε όλο τον κόσμο.
Μια έκδοση αυτής της συντακτικής εμφανίστηκε σε έντυπη μορφή στις 22 Ιουνίου 2011, σχετικά με A20 σελίδα των New York έκδοση με τον τίτλο: Ελλάδα και: Χωρίς περαιτέρω μεταρρύθμιση της αγοράς παραγώγων, κανείς δεν μπορεί πραγματικά να ξέρει ποιος μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο.
Credit-default swaps είναι το είδος των παραγώγων που ήταν πίσω από την έκρηξη της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς και εγγύς κατάρρευση που ακολούθησε στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Από τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν φαίνεται ότι μια ελληνική προεπιλογή θα έχει την ίδια καταστροφική δύναμη, αλλά κανείς δεν είναι πρόθυμος να δοκιμάσει την πρόταση.
Σε πρόσφατη επιβεβαίωση του ακοή να είναι ο επόμενος ηγέτης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιταλίας, προειδοποίησε ότι κανένας δεν ξέρει πραγματικά ποιος είναι ο γάντζος για αυτά τα επικίνδυνα χρηματοοικονομικά μέσα. «Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες του κινδύνου αθέτησης swaps; Ποιος έχει ασφαλισμένο άλλοι κατά προεπιλογή της χώρας; "ρώτησε.
Προειδοποίηση για πιθανή "αλυσίδα της μετάδοσης», υποστήριξε κατά απαιτούν οι τράπεζες για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους - που θα μπορούσε να σημάνει την επέκταση τους όρους επιστροφής ή διαγραφής κύρια - αν και εμφανής αδυναμία στην Ελλάδα να καταβάλλει στο ακέραιο κάνει μια αναδιάρθρωση όλων, αλλά αναπόφευκτη.
Το εάν ή όχι αμερικανικές τράπεζες βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο από αυτή την κρίση, το γεγονός είναι ότι σχεδόν τρία χρόνια μετά την AIG, τα παράγωγα είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι πρέπει να βελτιωθεί η διαφάνεια και να μειωθεί η κερδοσκοπία - παράγωγα διαπραγμάτευση σε πλήρως οργανωμένες αγορές, οι αυστηρές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων για τις ρυθμιστικές αρχές και νέοι κανόνες για την κεφαλαιακή επάρκεια και τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων - δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί.
Η διαδικασία είναι αργή για την αντιμετώπιση των βαρέων πιέσεις από τις τράπεζες. Οι Ρεπουμπλικανικό νομοθέτες λυγισμένα σε εκτροχιασμό μεταρρύθμιση με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών λιμοκτονούν προϋπολογισμούς, που εμποδίζουν την επιβεβαίωση του ρυθμιστικού υποψηφίων και πιέζοντας τις ρυθμιστικές αρχές να υιοθετήσουν ήπια κανόνες. Μερικά Δημοκρατική νομοθέτες και Ομπάμα αξιωματούχοι είναι υπέρ των απαλλαγών για τους ειδικούς κανόνες παράγωγα που Wall Street αντιτίθεται.
Η αβεβαιότητα είναι μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι η πιστωτική-default swaps είναι μόνο ένα είδος των παραγώγων που συνδέει τις τράπεζες σε όλο τον κόσμο. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι παραμονεύουν σε άλλα παράγωγα, όπως εκείνες που αφορούν τα νομίσματα και τα ξένα χρηματιστήρια;
Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να πάρετε περισσότερες διασώσεις εφ 'όσον τους φορείς χάραξης πολιτικής πιστεύουν ότι η εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι επίπεδο συστήματος με κατάρρευση. Την Τρίτη, το Ελληνικό Κοινοβούλιο έδωσε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, σε ψήφο εμπιστοσύνης, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη σκληρή ψηφοφορία την επόμενη εβδομάδα στις περικοπές μισθών και άλλα επώδυνα μέτρα λιτότητας που Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ζητούν σε αντάλλαγμα για περισσότερη βοήθεια.
Η ελληνική κρίση του χρέους είναι μια άλλη υπενθύμιση για το πόσο λίγο έχει πραγματικά αλλάξει από την οικονομική έκρηξη - και πόσο πρέπει να γίνουν περισσότερα για να αποτρέψουν μια επανάληψη εδώ και σε όλο τον κόσμο.
Μια έκδοση αυτής της συντακτικής εμφανίστηκε σε έντυπη μορφή στις 22 Ιουνίου 2011, σχετικά με A20 σελίδα των New York έκδοση με τον τίτλο: Ελλάδα και: Χωρίς περαιτέρω μεταρρύθμιση της αγοράς παραγώγων, κανείς δεν μπορεί πραγματικά να ξέρει ποιος μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ:
23/6/11
Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα CDS και όχι το ελληνικό χρέος
Η διεθνής τραπεζική χούντα εκβιάζει τον ελληνικό λαό αλλά τρέμει τη στάση πληρωμών που θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή CDS, που θα τους κατέστρεφε
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας
Όταν ο «πρωθυπουργός» και οι παπαγάλοι του μιλούσαν για «χρεοκοπία», έλεγα από το Δελτίο των 11, ότι ήταν απολύτως βέβαιο ότι αυτό δεν θα συνέβαινε λόγω του κόστους των «ελληνικών» CDS.
Όλος ο πλανήτης, τρέμει την πιθανή κήρυξη στάσης πληρωμών από την Ελλάδα, επειδή θα προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, λόγω της τεράστιας «φούσκας» των ασφαλιστηρίων συμβολαίων έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί αυτό της το όπλο, ακλουθώντας πιστά της «άνωθεν» οδηγίες και εντολές .
Καθώς η κρίση κορυφώνεται, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης μιλάνε πια ανοιχτά για τον «κρυφό κίνδυνο» να πληρωθούν τρισεκατομμύρια δολλάρια στα ελληνικά CDS, που θα οδηγήσουν σε χρεοκοπία το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Όλο και εντονότερες ανησυχίες εκφράζονται από πολιτικούς, οικονομικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους στις Ηνωμένες Πολιτείες για τις πιθανές «δραματικές επιπτώσεις» που μπορεί να έχει στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία η κρίση στην Ελλάδα.
''''''''''''''''''''''''''''''
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας
Όταν ο «πρωθυπουργός» και οι παπαγάλοι του μιλούσαν για «χρεοκοπία», έλεγα από το Δελτίο των 11, ότι ήταν απολύτως βέβαιο ότι αυτό δεν θα συνέβαινε λόγω του κόστους των «ελληνικών» CDS.
Όλος ο πλανήτης, τρέμει την πιθανή κήρυξη στάσης πληρωμών από την Ελλάδα, επειδή θα προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, λόγω της τεράστιας «φούσκας» των ασφαλιστηρίων συμβολαίων έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί αυτό της το όπλο, ακλουθώντας πιστά της «άνωθεν» οδηγίες και εντολές .
Καθώς η κρίση κορυφώνεται, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης μιλάνε πια ανοιχτά για τον «κρυφό κίνδυνο» να πληρωθούν τρισεκατομμύρια δολλάρια στα ελληνικά CDS, που θα οδηγήσουν σε χρεοκοπία το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Όλο και εντονότερες ανησυχίες εκφράζονται από πολιτικούς, οικονομικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους στις Ηνωμένες Πολιτείες για τις πιθανές «δραματικές επιπτώσεις» που μπορεί να έχει στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία η κρίση στην Ελλάδα.
''''''''''''''''''''''''''''''
Γ.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών