Ἀνταποκρινόμενος στὴν παράκλησή σας, σπεύδω νὰ μοιραστῶ μαζί σας ὁρισμένα στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ἀνεξάντλητη δεξαμενὴ πληροφοριῶν ποὺ ἀποτελοῦν οἱ λόγοι τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα Παΐσιου. Ἂν καὶ ἔχω συναίσθηση τῆς ἀναξιότητάς μου στὴ διαχείριση τῆς μοναδικῆς αὐτῆς παρακαταθήκης, ἐντούτοις ἔχω ἔντονο τὸ αἴσθημα εὐθύνης ἀπέναντι στὸ Θεό, τὸ μακαριστὸ Γέροντα καὶ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Καρπὸς τοῦ αἰσθήματος αὐτοῦ, ἄλλωστε, ἦταν καὶ ἡ ἔκδοση ὅλων τῶν σχετικῶν βιβλίων γιὰ τὸ Γέροντα. Πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ μία συλλογικὴ προσπάθεια σχεδόν ὃλων τῶν πνευματικῶν τέκνων τοῦ Γέροντα Παΐσιου ἡ ὁποία κατέληξε σ᾽ αὐτὸ τὸ ὑπεύθυνο, ἀξιόπιστο καὶ ἐπίκαιρο ὅσο ποτὲ ἄλλοτε ἔργο. Στὸ σημεῖο αὐτὸ ὀφείλω νὰ τονίσω ὅτι οἱ μαρτυρίες ποὺ καταγράφω καί, πολὺ περισσότερο, αὐτὲς ποὺ ἐπιλέγονται νὰ περιληφθοῦν στὰ βιβλία μου, προέρχονται ἀπὸ ἄτομα καθόλα ὑπεύθυνα καὶ ἀξιόπιστα.
Ἀπὸ αὐτή, λοιπόν, τὴν παρακαταθήκη, καὶ ἔχοντας πλήρη ἐπίγνωση τῆς γενικότερης κατάστασης (κυρίως δὲ τοῦ «γιατί», τοῦ «πῶς» καὶ τοῦ «ποιός»…), σταχυολογῶ σήμερα γιὰ σᾶς τὰ παρακάτω χαρακτηριστικὰ σημεῖα. Πρίν, ὅμως, ἀπ᾽ αὐτό, ἐπιτρέψτε μου νὰ κάνω μερικὲς βασικὲς ἐπισημάνσεις, οἱ ὁποῖες βασίζονται τόσο στὴ μελέτη τοῦ ἐν λόγῳ ὑλικοῦ ὅσο καὶ σὲ μιὰ προσεκτικότερη παρατήρηση καὶ ἐκτίμηση τοῦ γενικότερου πλαισίου:
1. Ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα βρίσκεται στούς ἔσχατους καιρούς –τοὺς πραγματικοὺς ἔσχατους καιρούς- στοὺς ὁποίους ἀναφέρεται ὁ Ἅγιος ’Ιωάννης ὁ Θεολόγος, στὴν Ἀποκάλυψη. Ἀναμένονται, ἔτσι, γεγονότα τέτοια ποὺ θὰ συγκλονίσουν τὰ ἔθνη.
2. Ἀκόμη κι ἂν ἔχει καταντήσει πιὰ νὰ ἀκούγεται «γραφικό» (χάρη σὲ γνωστὲς ἐπικοινωνιακες τακτικὲς καὶ μεθοδεύσεις), ὅλα ἐξελίχθηκαν μέχρι σήμερα βάσει προσεκτικοῦ σχεδιασμοῦ, σύμφωνα μὲ «πρωτόκολλα» -καὶ ὄχι μόνον- συνταχθέντα ἀπὸ παλιά, ἐδῶ καὶ τουλάχιστον 250 χρόνια (βλ. βιβλίο «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν», 5η Ἔκδοση, σελ.96, καὶ γενικότερα σελ. 81-105).
3. Ἡ 11η Σεπτεμβρίου 2001 σηματοδότησε τὴν εἴσοδο ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας στὴν τελικὴ φάση τοῦ ὅλου σχεδίου (βλ. βιβλίο «Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι Β´ – Πνευματικὴ Ἀφύπνιση», Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης Ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης).
4. Σχετικὰ μὲ τὸ ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν μέρος ἑνὸς εὑρύτερου σχεδίου, ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε πεῖ χαρακτηριστικά: «Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι πέντε ἄτομα κάνουν κουμάντο τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Δὲν ξέρω ποῦ εἶναι ἢ ποιοὶ εἶναι, ἀλλὰ ξέρω ὅτι εἶναι πέντε ἄτομα ὅλα κι ὅλα.» (Μαρτυρία ἀπὸ τὸ Β´ -ὑπὸ ἔκδοση- τόμο τοῦ βιβλίου «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν»).
Γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὸ ἄμεσο μέλλον ποὺ ἀφοροῦν τὴν Ἑλλάδα:
Ὁ Γέροντας τὸ 1983 στὴ Σουρωτὴ εἶχε ἀναφέρει συγκεκριμένα: «Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ θὰ ἀνεβαινοκατεβαίνουν κυβερνήσεις, θὰ ἐναλλάσσονται τὰ κόμματα, θὰ ἀνακαλοῦνται διατάγματα, θὰ ψηφίζονται νόμοι καὶ θὰ καταργοῦνται ἄλλοι, καὶ θὰ ἐπικρατεῖ σύγχυση καὶ ταραχή. Τότε, ὅμως, θὰ ἀντιδράσουν λίγοι πιστοὶ Χριστιανοὶ ἀλλὰ καὶ τὸ Κ.Κ.Ε..» Μᾶς ἔκανε πολλὴ ἐντύπωση ἐκεῖνο πού εἶπε γιά τό Κ.Κ.Ε. καὶ γελάσαμε, θυμᾶμαι. Εἶπε, ἐπίσης, ὅτι ἐμεῖς θὰ τὰ βλέπαμε ὅλα αὐτὰ ἐνῶ ἐκεῖνος ὄχι.
Ἐπίσης, κάποιαν ἄλλη φορά, εἶχε πεῖ: «Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ θὰ ψάχνεις νὰ βρεῖς ἄπιστο καὶ δὲ θὰ βρίσκεις. Ἀλλά, γιὰ νὰ φτάσουμε σ᾽ αὐτὸ τὸ σημεῖο, θὰ ἔχουν προηγηθεῖ φοβερὰ πράγματα.» (βλ. βιβλίο «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν», 5η Ἔκδοση, σελ.396-453, γιὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα).
Ἀμέσως μετά, θὰ ἀκολουθήσει μεγάλη πείνα, ἐνῶ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς θὰ ξεσηκωθεῖ καὶ θὰ διώξει τοὺς πολιτικούς (βλ. σελ. 425). Ὁ Γέροντας εἶχε πεῖ χαρακτηριστικά: «Τὰ χρόνια ἐκεῖνα, τόσο ἀπογοητευμένος θὰ εἶναι ὁ κόσμος ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς τῶν δύο μεγάλων κομμάτων, ποὺ θὰ τοὺς σιχαθεῖ καὶ θὰ τοὺς διώξει, καὶ θὰ ζητήσει στὴ θἐση τους νὰ ἔρθει ὁ Βασιλιάς. Κι ἐκεῖνος, δὲ θὰ ἀρνηθεῖ τὸ κάλεσμα τοῦ λαοῦ. Θὰ τὰ οἰκονομήσει ὅλα ὁ καλὸς Θεός μας.» (Μαρτυρία ἀπὸ τὸ Β´ -ὑπὸ ἔκδοση- τόμο τοῦ παραπάνω βιβλίου˙ εἰπώθηκε το 1991).
Ὁ Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος π. Ἀ…, πνευματικὸ τέκνο τοῦ Γέροντα Παΐσιου, ἀναφερει πὼς ὁ Γέροντάς του του εἶπε χαρακτηριστικὰ ὅτι «θὰ ἀναγκαστοῦν νὰ φέρουν τὸ Βασιλιά, γιὰ νὰ κάνει τὸ διαιτητή».
[Σημειώνω ἐδῶ ὅτι, σύμφωνα μὲ στοιχεῖα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸ Γέροντα, ὁ Βασιλιὰς Κωνσταντῖνος εἶναι ἀπόγονος τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τὸ δὲ πραγματικό του ἐπώνυμο εἶναι Χριστιανός.]
δ) Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς πρώτης φάσης, θὰ ἀκολουθήσει ἡ δεύτερη. Τότε εἶναι ποὺ θὰ ἐπέμβουν οἱ Ρώσοι (ἡ Ξανθὴ Φυλή, ὅπως ἔχουν ἀποκληθεῖ) καὶ θα ξεσπάσει μεγάλος πόλεμος, στὸ τέλος τοῦ ὁποίου θὰ μᾶς παραχωρηθεῖ ἡ Πόλη, ὅπως τόσο ξεκάθαρα καὶ κατ᾽ ἐπανάληψη τόνιζε ὁ Γέροντας.
ε) Στὴ δεύτερη αὐτὴ φάση δὲ θὰ ἔχουμε ἄμεση ἐμπλοκή ὡς χώρα.
Η Παναγία μας σώζει
«… Κάποια στιγμή, εἴδαμε τὸ Γέροντα πολὺ χαρούμενο. Ἐκεῖ ποὺ καθόταν, ἄρχισε ξαφνικὰ νὰ χοροπηδᾶ σὰν μικρὸ παιδὶ, χαμογελώντας ὁλόκληρος. Οἱ ἀδελφές, προβληματιστήκαμε καὶ παραξενευτήκαμε. Καμία ἄλλη φορὰ δὲν τὸν εἴχαμε δεῖ σὲ τέτοια κατάσταση. Τὸν ρωτήσαμε μὲ ἀπορία ποῦ ὀφειλόταν αὐτὴ ἡ στάση του, καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε: “Νὰ βλέπατε τὶ μεγάλο καλὸ μᾶς ἔκανε ἡ Παναγία μας!” Καὶ δῶσ᾽ του νὰ χοροπηδάει. “Ὁ Ἅγιος Θεὸς”, συνέχισε, “εἶχε πάρει μιὰ σκληρὴ ἀπόφαση ἐναντίον ὅλων μας, γιὰ τὴν ἀπιστία μας, καὶ ἡ Παναγία κατόρθωσε μὲ τὶς πρεσβεῖες της νὰ ἀλλάξει τὸ σχέδιό Του!”…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών