Το μυστικό του «εμφυλίου πολέμου» των αναρχικών της Θεσσαλονίκης

25 άτομα «αντιεξουσιαστές» συνελήφθησαν προ ολίγων ημερών στη Θεσσαλονίκη κι άρχισαν να απολογούνται από την Πέμπτη. Οι 25 κατηγορούνται για σωρεία κακουργηματικών πράξεων, στα πλαίσια ενός «εμφυλίου πολέμου», που είχε ξεσπάσει στις τάξεις τους από τον Φεβρουάριο του 2012. Από αυτούς, 13 ανήκουν στο αναρχικό στέκι «Ναδίρ» και 12 στα στέκια «ΥΦΑΝΕΤ», «Ορφανοτροφείο» και «ΔΕΛΤΑ», που έχουν στήσει τις γιάφκες τους στα ομώνυμα κατειλημμένα κτίρια της συμπρωτεύουσας. Μάλιστα, εκτός από...
τους συλληφθέντες, έχουν ταυτοποιηθεί ακόμα 30 άτομα. Πιο συγκεκριμένα, οι 25 κατηγορούνται για συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρα ανθρωποκτονίας, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη από κοινού και κατά συρροή, εμπρησμούς από πρόθεση, εκρήξεις, παράνομη κατακράτηση, διακεκριμένες κλοπές, κατοχή εκρηκτικών υλών, κατοχή ναρκωτικών, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία κ.ά.

Από την έρευνα της αστυνομίας προέκυψε ότι τα μέλη της κατάληψης «Ναδίρ» έκαναν 6 επιθέσεις εναντίον των αντιπάλων τους, ενώ στα μέλη των άλλων καταλήψεων χρεώνονται 8 επιθέσεις εναντίον των μελών του «Ναδίρ». Ειδικότερα, στις 26 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε επίθεση με βόμβες μολότοφ στην κατάληψη του Ορφανοτροφείου Θεσσαλονίκης, ενώ επίθεση με μολότοφ πραγματοποιήθηκε και σε γιάφκα στο Βιολογικό του ΑΠΘ. Πρωτοφανούς αγριότητας είναι και οι επιθέσεις των μελών του αντίπαλου «στρατοπέδου». Χαρακτηριστικά, μέλος της κατάληψης «Ναδίρ» δέχθηκε επίθεση με σφυριά στο κεφάλι, ενώ η «σύντροφός» του, επικεφαλής της κατάληψης, έπεσε θύμα απαγωγής (!!!) από τα μέλη της άλλης ομάδας ενώ βρισκόταν στη γραμματεία του ΑΠΘ.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι το εξής: γιατί επενέβησαν οι αρχές στον «εμφύλιο» των αναρχοκομμουνιστών και δεν επεμβαίνουν και στις υπόλοιπες ανά την Ελλάδα καταλήψεις αυτών των συμμοριών, που έχουν παρόμοια κακοποιά δράση εναντίον μη αναρχοκομμουνιστών;

Η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον απλή: οι φήμες λένε ότι στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η μία ομάδα αποτελείτο από «καθωσπρέπει» αναρχοκομμουνιστές, υπό κεντρικό έλεγχο (δηλαδή κανονικότατοι παρακρατικοί υπό τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών –κι όχι μόνο του «ελληνικού» ψευδοκράτους-, με ενδιάμεσα τα γνωστά κανάλια των κομμάτων της αριστεράς), η δε άλλη ομάδα αποτελείτο από παρασυρμένους νέους ιδεολόγους που νόμιζαν ότι εκεί που ετάχθηκαν ήταν οι «αντιεξουσιαστές», αλλά μόλις κατάλαβαν ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για όργανα των εξουσιαστών, την κοπάνησαν κι έφτιαξαν δική τους ομάδα. Αλλά, το κράτος και το παρακράτος, λειτουργώντας με κανόνες μαφίας, δεν μπορούσε να τους αφήσει να χαλάνε την πιάτσα. Αφού, λοιπόν, δεν έγινε δουλειά με την τρομοκρατία, στο τέλος επενέβη η αστυνομία!

ΠΗΓΗ