Άναυδος όλος ο Ελληνισμός και πιθανόν ο υγιώς σκεπτόμενος κόσμος, παρακολουθεί τη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται το νησί της Αφροδίτης από τον διεθνή σιωνισμό συνεπικουρούμενος από τους φίλους του Τούρκους και με αιχμή του δόρατος τα πειθήνια όργανά του: το Δ.Ν.Τ., την Ε.Κ.Τ., την Μέρκελ, τις δουλοπρεπείς Ελληνικές και Κυπριακές κυβερνήσεις των Γ.Α.Π., Σαμαρά Χριστόφια κλπ. Τα αίτια, καθώς και όλα αυτά τα δραματικά γεγονότα, έχουν αναλυθεί και προβλεφθεί με τον πλέον αναλυτικό και εύστοχο τρόπο, τόσον από τον Αρχηγό όσο και από πολλούς συναγωνιστές στελέχη-βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ώστε κάθε δική μου σχετική προσπάθεια θα ήταν τελείως περιττή και σίγουρα θα «κόμιζα γλαύκα ες Αθήνας».
Δεν είμαι ούτε οικονομολόγος (άλλωστε βιώνουμε όλοι με τον χειρότερο τρόπο τα κατορθώματα των ‘’μεγάλων οικονομολόγων καθηγητάδων’’ σαν τους Σημίτη, Αλογοσκούφη, Παπανδρέου, Παπακωναταντίνου, Παπαδήμο κλπ.), ούτε ιστορικός σαν την Ρεπούση του συνωστισμού, αλλά μια......
Ελληνίδα που αγαπά την Πατρίδα της και αναζητά την αλήθεια. Σαν δισέγγονη των δρεπανηφόρων Μανιατισσών που νίκησαν και ντρόπιασαν τους ‘’Αραπάδες του Μπραχήμη’’ αισθάνομαι την ανάγκη να πιάσω την ιστορία από παλιά, όχι από πριν δυο-τρία χρόνια που η Κυπριακή οικονομία και οι τράπεζές της, στήριζαν οικονομικά την Ιρλανδία και την Ελλάδα, όχι από πριν μερικές δεκαετίες που η δημοκρατική γηραιά Αλβιόνα απαγχόνιζε ανήλικους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, αλλά λίγο παλαιότερα, περίπου 2.520 χρόνια πριν.
Τότε το 506 π.Χ. γεννήθηκε, στο κλεινόν Άστυ, ο Κίμων, με πατέρα τον Μιλτιάδη, τον νικητή του Μαραθώνα και μητέρα την Ηγησιπύλη, πριγκίπισσα από τη Θράκη, κόρη του βασιλέως Ολόρου. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Κίμωνα υπήρξαν πολύ δύσκολα, αφού ο πατέρας του πεθαίνοντας στη φυλακή, του άφησε χρέος τεράστιο, το πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για την αποτυχημένη εκστρατεία στην Πάρο. [Βλέπετε από τότε υπήρχαν μισέλληνες σαν τους Μοσέ Καντόρ και Ρόναλντ Λόντερ, από τότε υπήρχαν τα όργανά τους: οι δημαγωγοί και οι διαστρεβλωτές της αλήθειας τύπου Τσίπρα και Τατσόπουλου. Είναι αυτοί που εξόντωσαν και τους τρεις νικητές Στρατηγούς των Μηδικών (Μηλτιάδη, Θεμιστοκλή, Παυσανία), είναι αυτοί που φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη και σκότωσαν τον γιό του, είναι αυτοί που δολοφόνησαν πισώπλατα τον Καραϊσκάκη, είναι αυτοί που δολοφόνησαν τους, μοναδικούς ίσως, πανάξιους Κυβερνήτες της σύγχρονης Ελλάδος: τον Καποδίστρια και τον Ι. Μεταξά.] Χάρη στον πάμπλουτο γαμπρό του Καλλία, ο Κίμων τακτοποίησε την πληρωμή του προστίμου και με τα πολλά φυσικά του χαρίσματα αναμίχθηκε και διέπρεψε στην πολιτική, εξελέγη μάλιστα στρατηγός το 476 π.Χ.. Ήταν οραματιστής και σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία αγωνίσθηκε για να καθιερώσει την ειρηνική συνύπαρξη της Σπάρτης με την Αθήνα, βλέποντας ότι μοναδικός εχθρός ήταν οι βάρβαροι που περιέβαλαν και εποφθαλμιούσαν τον Ελληνικό κόσμο. Φυσικά ήταν οπαδός της αριστοκρατικής παράταξης και σύντομα έγινε ο εκφραστής της όταν παντρεύτηκε την Ισοδίκη, την εγγονή του Μεγακλή από το γένος των Αλκμεωνιδών. Μετά τα Μηδικά, η μακροχρόνια απουσία του Αριστείδη (να καθορίσει τους ανάλογους "φόρους" των συμμάχων) και η δυσπιστία στο πρόσωπό του Θεμιστοκλή (εξ αιτίας των οικονομικά δυσβάσταχτων μεγαλόπνοων σχεδίων του για εκστρατεία εναντίων τα των Περσών), κατέστησαν τον Κίμωνα απόλυτο ηγέτη, ο οποίος εκλεγόταν στρατηγός από το 476 π.Χ. (που διαδέχθηκε τον Αριστείδη στην ηγεσία των αριστοκρατικών) έως το 462 π.Χ. συνεχώς.
Ο Κίμων το 476 π.Χ. τέθηκε επικεφαλής των συμμαχικών δυνάμεων και πέτυχε να εκκαθαριστούν τα θρακικά παράλια από τις Περσικές φρουρές. Το 475 π.Χ. εκδίωξε τους Δόλοπες από τη Σκύρο, όπου βρήκε τα οστά του Θησέα δίπλα στα όπλα του, τα οποία με μεγάλες τιμές μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, όπου για τη στέγασή τους ιδρύθηκε το Θησείον λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικά της Αγοράς. Το 472 π.Χ. πολιόρκησε την Κάρυστο, η οποία συνθηκολόγησε και έγινε αναγκαστικά μέλος της συμμαχίας. Το 469 π.Χ. ο Κίμων πολιόρκησε τη Νάξο, που είχε αποστατήσει από την συμμαχία, την ανάγκασε να συνθηκολογήσει και υποχρεώθηκε να περάσει στην τάξη των υποτελών συμμάχων, με βαρύτερο «φόρο». Το 468 π.Χ. οι Πέρσες ξεκίνησαν να συγκεντρώνουν στρατό και στόλο στην Παμφυλία με προφανή σκοπό να κινηθούν προς τη Μικρά Ασία και το Αιγαίο. Ο Κίμων ορίστηκε αρχηγός της εκστρατείας με 300 συμμαχικές τριήρεις (200 Αθηναϊκές) και 5.000 οπλίτες. Στις εκβολές του ποταμού Ευρυμέδοντα, μετά από τις συμπλοκές σε ξηρά και θάλασσα, οι Περσικές δυνάμεις διαλύθηκαν. Η νίκη αυτή απογείωσε το κύρος της συμμαχίας, και είχε ως αποτέλεσμα κάθε πόλη της Ιωνίας, της Καρίας και της Λυκίας, να προσχωρεί στην συμμαχία για να διατηρήσει την ανεξαρτησία της.
Το 465 π.Χ., οι Αθηναίοι αποφάσισαν να στείλουν 10.000 άποικους, Αθηναίους και συμμάχους, στη Θράκη στις Εννέα Οδούς (αργότερα Αμφίπολη), προκειμένου να αρχίσουν την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Θράκης. Η Θάσος, ένα από τα ισχυρά μέλη της συμμαχίας, βλέποντας τα συμφέροντά της να απειλούνται, αποστάτησε. Ο Κίμων για άλλη μια φορά επέβαλε την τάξη μετά από τριετή πολιορκία. Η Θάσος τιμωρήθηκε βαρύτατα. Ταυτόχρονα οι άποικοι των Εννέα Οδών προχώρησαν προς την ενδοχώρα για να εδραιωθούν κοντά στα μεταλλεία χρυσού. Όταν βρέθηκαν στο Δράβησκο της Ηδωνικής (κοντά στη Δράμα), δέχθηκαν επίθεση από της τοπικές θρακικές φυλές, με αποτέλεσμα να σφαγούν κυριολεκτικά.
Για άλλη μια φορά οι δημαγωγοί και οι υποτιθέμενοι υπερασπιστές της δημοκρατίας, ορμώμενοι από ταπεινά προσωπικά συμφέροντα, προσπάθησαν να εξοντώσουν έναν Έλληνα ηγέτη, ακριβώς την στιγμή που προσπαθούσε να δώσει το καίριο πλήγμα στους τότε εχθρούς των Ελλήνων, τους Πέρσες. Κατά την τελευταία απουσία του Κίμωνα, οι δημοκρατικοί στην Αθήνα δραστηριοποιήθηκαν, εκμεταλλευόμενοι τη δυσφορία των Αθηναίων από τη φοβερή καταστροφή στο Δράβησκο και τον κατηγόρησαν για δωροδοκία. Ένας από τούς κατήγορους ήταν και ο Περικλής. Υποστήριξαν ότι ενώ έπρεπε μετά την παράδοση της Θάσου να εισβάλει στη Μακεδονία, καθώς είχε και εκεί μεταλλεία, αυτός πήρε δώρο από το βασιλιά της Μακεδονίας Αλέξανδρο. Όταν κλήθηκε να λογοδοτήσει, αμύνθηκε με επιτυχία και απαλλάχθηκε των κατηγοριών, που αποδείχθηκαν χαλκευμένες. Το 462 π.Χ., η δημοκρατική παράταξη, η οποία είχε ανακτήσει τη δύναμή της, με αρχηγό τον Εφιάλτη επανέρχεται στο σχέδιο εξόντωσης του Κίμωνα. Εκείνη τη χρονιά η Σπάρτη ζήτησε τη βοήθεια των Αθηναίων, αφού η εξέγερση των ειλώτων την είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. Ο Εφιάλτης πρότεινε να αφεθεί η Σπάρτη στην κακή της τύχη, όμως οι Αθηναίοι μεταπείσθηκαν από τον Κίμωνα να στείλουν στρατό να τη βοηθήσουν. Βλέπετε ο Κίμωνας ήξερε ότι η οπλιτική φάλαγγα της Σπάρτης του ήταν απαραίτητη για να διαλύσει την Περσική αυτοκρατορία. Η είδηση της άφιξης 4.000 Αθηναίων οπλιτών με επικεφαλής τον Κίμωνα ανησύχησε τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι με το πρόσχημα ότι δεν τους χρειάζονταν πια, τους έδιωξαν. Οι τότε δημαγωγοί έκανα καλή δουλειά, έτσι αυτή η προσβολή καταλογίστηκε στον Κίμωνα, ο οποίος τον επόμενο χρόνο εξοστρακίστηκε.
Φυσικό επακόλουθο του εξοστρακισμού ήταν η διάλυση της Ελληνικής Συμμαχίας του 481 π.Χ., καθώς και η ατυχής εκστρατεία των Αθηναίων και των συμμάχων τους στην Αίγυπτο (460 - 454 π.Χ.), ως βοήθεια προς τους εξεγερμένους Αιγυπτίους κατά των Περσών, που κατέληξε σε μεγάλου μεγέθους καταστροφή (20.000 άνδρες και 100 πλοία). Παράλληλα με τη λύση της Ελληνικής Συμμαχίας είχαν αρχίσει εχθροπραξίες μεταξύ Αθήνας και Πελοποννησίων. Οι Αθηναίοι τότε, αποφάσισαν να ανακαλέσουν τον Κίμωνα, με την προϋπόθεση να μην εμπλακεί στα εσωτερικά της πόλης, και του ανέθεσαν να κλείσει το μέτωπο με τη Σπάρτη. Πράγματι ο Κίμων, που ήταν αγαπητός στους Σπαρτιάτες, κατάφερε να συνάψει πενταετείς σπονδές.
Το 450 π.Χ. ο Κίμων έπλευσε στην Κύπρο, με 200 τουλάχιστον συμμαχικές τριήρεις, για να εκδιώξει τους Πέρσες και να αποκαταστήσει την Αθηναϊκή κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο. Καταναυμάχησε τον ενωμένο στόλο των Κιλίκων και των Φοινίκων στις ακτές της Πάφου και πολιόρκησε το Μάριον και το Κίτιον. Το Μάριον κυριεύτηκε, όμως η πολιορκία του Κιτίου τραβούσε σε μάκρος, και επιπλέον οι αμυνόμενοι είχαν στις επάλξεις τους τοξότες, που προκαλούσαν φθορά στους πολιορκητές. Οι πολιορκητές υπέφεραν και από έλλειψη εφοδίων. Στο Κίτιον ο Κίμων άφησε την τελευταία του πνοή, είτε από τραύμα είτε από αρρώστια, είτε από πείνα. Για να μην υπάρξει σύγχυση στις τάξεις του στρατού και του στόλου οι στρατηγοί απέκρυψαν για μέρες το θάνατο του, χτύπησαν το φοινικικό στόλο κοντά στην Σαλαμίνα της Κύπρου κι αφού τον καταναυμάχησαν αποβιβάστηκαν στην ξηρά και κατατρόπωσαν και τις χερσαίες περσικές δυνάμεις. Η διπλή νίκη αποδόθηκε στον Κίμωνα, για τον οποίο επικράτησε η υστεροφημία ότι «ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ». Η σορός του επιστράφηκε στη πόλη των Αθηνών και τάφηκε με μεγάλες τιμές στις Μελίτιδες Πύλες.
Δεν θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι χιλιάδες χρόνια μετά θα βρισκόταν απόγονοι, σαν τον Καραμανλή, όχι τον μικρό αλλά τον «τιποτένιο» (αυτόν που αποποιήθηκε ακόμα και το όνομά του), που θα ισχυρίζονταν ότι «η Κύπρος είναι μακριά» (προφανώς οι τριήρεις είναι πιο γρήγορες από τα Φάντομ), να την εγκαταλείψουν στον επιδρομέα και η αποκαλούμενη δημοκρατία να αρνείται πεισματικά να διερευνήσει την εσχάτη αυτή προδοσία (άνοιγμα φακέλου της Κύπρου), που τόσο την βόλεψε, αφού έδιωξαν τίμιους, παρασημοφορημένους στα πεδία της μάχης αξιωματικούς, για να στρογγυλοκαθίσουν οι απάτριδες πολιτικάντηδες στις πλάτες του Ελληνικού λαού και να τον απομυζούν καταστρέφοντας την χώρα μας.
Οι ρίζες της σημερινής μας οικονομικής χρεοκοπίας βρίσκονται στο μαύρο καλοκαίρι της Κυπριακής τραγωδίας του 1974. Δυστυχώς όμως ως Έθνος προσπαθούν να μας χρεοκοπήσουν πρώτα ηθικά και φυσικά οικονομικά. Ο διεθνής σιωνισμός, οι τοκογλύφοι και οι ελληνόφωνες υποτακτικοί τους, εκτελούν κατά γράμμα την ρήση του Εβραίου Αβραάμ Μπέν Ελεάζαρ, κρυπτόμενου πίσω από το όνομα Χένρυ Κίσσινγκερ «…Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει…». Ο φωτοδότης φάρος του Ελληνικού πολιτισμού τους τυφλώνει και τους γεμίζει φθόνο, λυσσομανούν κατά του Ελληνισμού, αυτοί που δεν έχουν καν ιστορία, αλλά βεβαρημένο ποινικό μητρώο, αυτοί που όσο και αν ‘’κοιτάξουν πίσω’’ στους προγόνους τους, βλέπουν μόνο βαρβαρικά στίφη (βάνδαλους, έρουλους κλπ), βλέπουν μόνο νομάδες ποιμένες, κατοίκους της «μικρής Ιουδαίας της συνηθισμένης στην υποταγή», που επί σαράντα χρόνια δεν μπορούσαν να βγουν από την έρημο Σινά (μικρότερη σε έκταση από την Πελοπόννησο), βλέπουν ορδές αιμοσταγών μογγόλων «μάστιγα των λαών».
Για την κακή μας τύχη, έχουν βρει πρόσφορο έδαφος, καθώς αυτή την περίοδο βρήκαν τους Έλληνες, όπως και τα περισσότερα Έθνη χωρίς ηγέτες και μοιάζει να κερδίζουν προσωρινά την μάχη. Μάλιστα τον Ελληνισμό προσπαθούν να τον πλήξουν όχι μόνο ηθικά και πολιτιστικά, αλλά ακόμα και να τον εξαφανίσουν βιολογικά, με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που τεχνηέντως μας δημιουργούν. Οι δικοί μας οσφυοκάμπτες των διεθνών τοκογλύφων κάνουν ότι μπορούν για να εξοντώσουν τους Έλληνες με κάθε τρόπο, αφού πρώτα τους έκλεψαν τα πάντα: ψήφο, χρήματα, χαμόγελο, ιδανικά, περηφάνια κλπ. Έχει καταφέρει αυτή η πατριδοκάπηλη ψευτοδεξιά με τα φανερά και κρυφά δεκανίκια της, να αριθμούμε ήδη χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων εξ’ αιτίας της απόγνωσης και της οικονομικής ανέχειας. Ο ανθός της Ελληνικής νεολαίας, και μάλιστα οι πλέον μορφωμένοι, ξενιτεύονται προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, αφού πρώτα οι οικογένειές τους και το Κράτος έχουν δαπανήσει τεράστια χρηματικά ποσά για την ανατροφή τους και την εκπαίδευσή τους. Αλήθεια αυτοί οι αριθμολάγνοι τροϊκανοί έχουν αναρωτηθεί, πόσο έχει «στοιχίσει» στην Ελληνική πολιτεία π.χ. ένας γιατρός που φεύγει στο εξωτερικό λίγο πριν αρχίσει να προσφέρει στην Ελλάδα μας; Όχι, αυτό δεν τους νοιάζει, για να μην πούμε το ορθότερο ότι αυτό επιδιώκουν. Σε αυτή την Εθνική «αιμορραγία», δυστυχώς θα πρέπει να προσθέσουμε τις δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα που δεν θα γεννηθούν ποτέ, καθώς πέραν της φοροκαταιγίδας των οικογενειών με παιδιά, πέραν της οικονομικής δυσπραγίας που αποτρέπει τα νέα ζευγάρια να τεκνοποιήσουν, κάθε οικογένεια προβληματίζεται πως θα μεγαλώσει και εκπαιδεύσει τα παιδιά της, με ένα ανύπαρκτο κοινωνικό Κράτος, με τα Ελληνόπουλα να μένουν έξω ακόμα και από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς προς χάριν της πολυπολιτισμικότητας και των παιδιών των λαθρομεταναστών. Αυτό το τραγικό σχέδιο του χτυπήματος του Ελληνισμού ακόμα και σ’ αυτό το κύτταρό του, συμπληρώνεται με την καθημερινή εισροή χιλιάδων λαθρομεταναστών, σε γόνιμη ηλικία, καθώς και με τις δολοφονίες Ελλήνων από τους προστατευόμενους του Καμίνη και του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρόλο τον ολομέτωπο πόλεμο που κάνουν στον Ελληνισμό, αυτός ανθίσταται, καθώς στο σώμα του ρέει αίμα με καταγεγραμμένη ένδοξη ιστορία χιλιάδων χρόνων, που δεν μπορεί να σβηστεί με την προπαγάνδα μερικών δεκάδων χρόνων, καθώς η γη μας (ελεύθερη και σκλαβωμένη), βγάζει συνεχώς από τα σπλάχνα της, απαράμιλλου κάλλους ευρήματα Ελληνικού πολιτισμού χιλιετηρίδων, μάλιστα η Ελληνική Εθνική αντεπίθεση έχει αρχίσει, με την Χρυσή Αυγή, με έναν Αρχηγό που πιθανότατα είναι ο «Έλληνας» του Περικλή Γιαννόπουλου. Οι Έλληνες Εθνικιστές έχουν γίνει ο χειρότερος εφιάλτης όλων αυτών των εφιαλτών της χώρας μας. Το σίγουρο είναι ότι αυτός ο εφιάλτης τους, θα γίνει πραγματικότητα.
Ευτυχώς, υπάρχει η Θεία Δίκη, η Νέμεσις, η Θεά που δεν ξεχνά, δεν λησμονεί και αργά ή γρήγορα τιμωρεί δίκαια, δίχως έλεος, δίχως δισταγμό, όλους εκείνους που σήμερα στέκουν γεμάτοι αλαζονεία και υποκρισία απέναντι σε ηθικούς κανόνες και φραγμούς. Ευτυχώς υπάρχει η Χρυσή Αυγή, που αγκαλιάζουν συνεχώς περισσότεροι Έλληνες, πετώντας το πούσι των τόσων ετών προπαγάνδας της «μεταπολίτευσης». Όπως δείχνουν όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις η Χρυσή Αυγή όχι μόνο ανεβαίνει αλλά θριαμβεύει, είναι τόσο μεγάλα τα ποσοστά του Εθνικιστικού Κινήματος που ούτε τα Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού δεν μπορούν να τα κρύψουν, με τα μαγειρέματα και τις αλχημείες τους. Το μοναδικό Ελληνικό Εθνικιστικό Κίνημα έχει σταθερά διψήφιο ποσοστό και είναι τουλάχιστον τρίτο κόμμα, ενώ στα ντόπια φερέφωνα της παγκοσμιοποίησης, που μισούν κάθε τι Ελληνικό, όλο και περισσότεροι Έλληνες τους γυρίζουν την πλάτη.
ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών