Βγήκαν τα μαχαίρια στους τρομοκράτες: Οι Συριζαίοι αποφυλάκισαν τον Σακκά με “μαϊμού” απεργία πείνας

Οι περιβόητες «απεργίες πείνας» αποτελούν έναν σύγχρονο αστικό μύθο. Ένα μέσο διαμαρτυρίας απέναντι στην τυραννία και την καταστολή, το οποίο συνδέθηκε άμεσα με μορφές πάλης των Εθνών που βρισκόντουσαν υπό κατοχή (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ιρλανδός Μπόμπυ Σαντς του IRA), έχει εξευτελιστεί πλήρως στην χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Διάφοροι ψευτοαγωνιστές του «αντιεξουσιαστικού» και του ακροαριστερού χώρου, μόλις τα.....
βρουν σκούρα ρίχνουν και μια δήθεν απεργία πείνας, προκειμένου να εκβιάσουν πρόσωπα και καταστάσεις. Χρόνια τώρα είδαμε τραγελαφικές καταστάσεις με «απεργούς πείνας» να σταματάνε στις 70 (!) με 80 (!!) ημέρες (με απόλυτο ρέκορντμαν κάποιον Οδυσσέα Καμπούρη, ο οποίος το 1995 ξεπέρασε τις 100 (!!!) ημέρες, μέχρι που δήλωσε ότι σταματά την «απεργία πείνας» μόλις διαπίστωσε ότι το δούλεμα δεν τραβάει άλλο…) και αφού προηγουμένως έγιναν δεκτά όλα τους τα αιτήματα.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Πριν από λίγες ημέρες, ο νέος πρωταγωνιστής του διαχρονικού αυτού σήριαλ που λέγεται «απεργία πείνας» ήταν ο κατηγορούμενος για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» (ΣΠΦ) Κώστας Σακκάς. Εκβιάζοντας κι΄αυτός, ως συνήθως, με τη σειρά του με μια «απεργία πείνας» και έχοντας στο πλευρό του σύσσωμο σχεδόν το «συνταγματικό τόξο» κατάφερε να επιτύχει το σκοπό του και να αποφυλακιστεί.
Να, όμως, που έρχονται οι ίδιοι οι «σύντροφοί» του και τον «καρφώνουν» ουσιαστικά, υποστηρίζοντας ότι η απεργία πείνας ήταν ψεύτικη! Συγκεκριμένα, το μέλος των ΣΠΦ Γεράσιμος Τσάκαλος με κείμενό του που αναρτήθηκε σε γνωστή παρακρατική ιστοσελίδα επιτίθεται ξεκάθαρα στον Σακκά. Τον κατηγορεί ότι συμμετείχε σ΄ένα «τσίρκο», ότι είχε φιλοφρονήσεις και δέχθηκε αλληλεγγύη από συστημικά κόμματα, τα οποία έγλειφε, ότι έχει μετατρέψει την αναρχία σε «γλυκανάλατο lifestyle», ότι δεν έχει αξιοπρέπεια και ότι «απλά φιλάς κατουρημένες ποδιές για να βγεις από την φυλακή»!
Το πιο ενδιαφέρον, όμως, σημείο του κειμένου είναι αυτό όπου ο Τσάκαλος ξεκάθαρα λέει ότι η απεργία πείνας ήταν «μαϊμού». Να τι λέει ακριβώς: «Αλλά και στην ίδια την απεργία πείνας σαν απεργία πείνας, βιώσαμε το απόλυτο τσίρκο. Ποιος απεργός πείνας πάει στο νοσοκομείο στις 12 μέρες και δέχεται όχι 1 αλλά 2 ορούς; Κάτι που είπε και η γιατρός Φανή Κυριακού στις 19/6, όταν κλήθηκε να καταθέσει στη δίκη εναντίον της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς, που δικάζεται  και ο Κ.Σ. και γίνεται στις γυναικείες φυλακές. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι του χορηγείται ορός δεξτρόζης και άλλος ένας ορός με ηλεκτρολύτες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κ.α. Με αυτά δεν κάνεις απεργία πείνας. Ήταν εξάλλου αναμενόμενο το ότι ποτέ δε δημοσιεύτηκε το σάκχαρό του σε αντίθεση με παλαιότερες απεργίες πείνας. Απλά τα αποτελέσματα δεν θα βόλευαν. Και είναι λογικό, σύντροφοι εκτός φυλακής να μην έχουν γνώση για τα διαδικαστικά της απεργίας πείνας, αλλά εμείς από προσωπικά βιώματα είμαστε σε θέση να έχουμε αντίληψη».
Τα συμπεράσματα, επομένως, που γεννιούνται είναι συγκεκριμένα. Ο Τσάκαλος, για λόγους οι οποίοι δεν μας ενδιαφέρουν, ξεσκεπάζει την απάτη που στήθηκε με την δήθεν «ηρωική πράξη» του Σακκά. Η ευθύνη, πολιτική και κυρίως ηθική, δεν βαραίνει μόνο τον Σακκά, ο οποίος σύμφωνα με την καταγγελία του Τσάκαλου φέρθηκε ως κοινός απατεώνας. Βαραίνει κυρίως όλους αυτούς που συμμετείχαν και συγκάλυψαν την απάτη αυτή. Και κυρίως τους γιατρούς εκείνους, που ντροπιάζοντας την ιδιότητά τους και τον όρκο του Ιπποκράτη όχι μόνο δημιούργησαν από κοινού με τον Σακκά αυτό το παραμύθι, αλλά το συντήρησαν κιόλας μέχρι αυτός να επιτύχει τον σκοπό του.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το ότι για πρώτη φορά υπάρχει επώνυμη καταγγελία για το ψέμα της «απεργίας πείνας» και μάλιστα από άτομο το οποίο κινείται στον ίδιο χώρο με τον ψεύτικο απεργό. Αυτό, βεβαίως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται μια ψεύτικη απεργία πείνας. Στις περισσότερες περιπτώσεις (για να μην πούμε σ΄όλες) έχει γίνει ακριβώς η ίδια απάτη, καθώς οι απεργίες ήταν «μαϊμού». Η ευθύνη, φυσικά, βαραίνει και όλους εκείνους τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς οι οποίοι, χωρίς να ψάξουν καθόλου την κατάσταση, έσπευσαν να υιοθετήσουν τις θέσεις «αθωότητας» του Σακκά και να δεχθούν ότι, όντως, έκανε απεργία πείνας.  Γι΄αυτό, άλλωστε, δεν πρόκειται ποτέ κανείς «απεργός πείνας» να πεθάνει από την  διαδικασία αυτή, ακριβώς γιατί ποτέ δεν έκανε πραγματικά αποχή από το φαγητό…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ