Η Ελλάδα δεν είναι Βαϊμάρη, αν και κάποιοι φοβούνται ότι μπορεί και στη χώρα μας να γίνει κάτι αντίστοιχο με τη Γερμανία του Μεσοπολέμου. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής, του κόμματος του οποίου ηγείται ο Νίκος Μιχαλολιάκος, τάραξε τα λιμνάζοντα - βαλτωμένα για την ακρίβεια - ύδατα της Μεταπολίτευσης. Η είσοδός της στην κεντρική πολιτική σκηνή, που έγινε με εφαλτήριο τις δημοτικές εκλογές του 2010, δεν ανησύχησε έγκαιρα το πολιτικό σύστημα. Τώρα το «σύστημα», καθημαγμένο και απαξιωμένο αππο το Μνημόνιο, τρέχει πίσω της, προσπαθώντας να την πολεμήσει, δίχως να έχει τα κατάλληλα όπλα αλλά, το κυριότερο, χωρίς να διαθέτει την ανάλογη στρατηγική.
Το φάντασμα της Χρυσής Αυγής στοιχειώνει τις δημοσκοπήσεις και τους σχεδιασμούς των κομμάτων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι,
αν η Ελλάδα «φλερτάρει» με τη Βαϊμάρη, αυτό οφείλεται πρωτίστως, στην κτηνώδη λιτότητα, τη φτώχεια, την ανεργία και την οργή από τους ανελέητους φόρους και δευτερευόντως στο (τεράστιο) πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας. Η φτώχεια και η ανεργία, κυρίαρχα στοιχεία της γερμανικής διακυβέρνησης υπό τον Χάινριχ Μπρούνιγκ, έφεραν τους ναζί στην εξουσία. Το Μνημόνιο, που υπερασπίστηκε με πάθος μεγάλο τμήμα του αστικού πολιτικού συστήματος ως τη μόνη διέξοδο από την κρίση, δημιούργησε τη Χρυσή Αυγή. Παράλληλα, η κρίση παρήγαγε μια βαθύτατη απονομιμοποίηση των δημοκρατικών πολιτικών κομμάτων. Επί της ουσίας, η κρίση και τα παράγωγά της θρυμμάτισαν ταυτόχρονα το δικομματικό σύστημα που κυβερνά επί τριάντα εννιά χρόνια.
Στα γενέθλια της Μεταπολίτευσης, τέσσερις δεκαετίες μετά την πτώση της Χούντας, το ίδιο το πολιτικό σύστημα, με την υποταγή του στα κελεύσματα της τρόικας, έθεσε σε αμφισβήτηση την ύπαρξή του και ουσιαστικά το συνταγματικό επίτευγμα, το οποίο έδωσε βορά στους δανειστές. Ακόμα και σήμερα, ανήμπορο να αναλογιστεί τα λάθη του, εφαρμόζει την ίδια καταστροφική πολιτική που βαθαίνει την ύφεση, εκθεμελιώνει τις δημοκρατικές και συνταγματικές κατακτήσεις και τελικά ενδυναμώνει τη Χρυσή Αυγή. Διότι μοιάζει οξύμωρο να επικαλείσαι το «συνταγματικό τόξο», όταν η χώρα είναι παραδομένη σε ξένες δυνάμεις που επιβάλουν την κατάλυσή του.
Αποκωδικοποιώντας το μήνυμα
Στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στα στρατηγεία των υπόλοιπων κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» - αγαπημένος όρος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου - προσπαθούν να κατανοήσουν το ρόλο και το πολιτικό παίγνιο της Χρυσής Αυγής. Μέχρι στιγμής, ακόμα και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, εκ των πρώτων πολιτικών ηγετών που άσκησαν δριμεία κριτική από τα προεκλογικά μπαλκόνια του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 στη Χρυσή Αυγή, δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει ικανοποιητική στρατηγική αποδυνάμωσής της. Στην παρούσα φάση δεν γίνεται καν λόγος για στρατηγική εξουδετέρωσης, διότι αυτό φαντάζει ανέφικτος στόχος και μια τέτοια προοπτική θα υπήρχε μόνο εάν το πολιτικό σύστημα έκανε γρήγορες και έξυπνες κινήσεις. Το να απαγορεύεις τα συσσίτια που διοργανώνει η Χρυσή Αυγή - τη στιγμή που καταδικάζεις κόσμο στην πείνα με την πολιτική σου - δεν είναι γρήγορο, είναι πρόχειρο και διόλου έξυπνο.
Μπορεί, πάντως, να λέγεται ότι η Χρυσή Αυγή κερδίζει μόνο από τη ΝΔ, αλλά αυτό δεν είναι ακριβές. Υπάρχει σαφώς πολύ υψηλό ποσοστό ψηφοφόρων της που προέρχεται από τη ΝΔ, αλλά κερδίζει και από άλλους χώρους. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το ΚΚΕ, από το ΠΑΣΟΚ. Ο καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια Μαρκ Μαζάουερ σημειώνει ότι «η μαζική αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας τα τελευταία τρία χρόνια και, πάνω απ' όλα, η αυξανόμενη λαϊκή οργή με την πολιτική τάξη στο σύνολό της» αυξάνουν τα ποσοστά της. Η επισήμανσή του αποτελεί το σημείο επαφής πολλών αναλυτών, ιστορικών και πολιτικών επιστημόνων, όχι όμως απαραίτητα του συστημικού πολιτικού δυναμικού της χώρας, που αρνείται να δει τις ευθύνες του. «Θα ζήσουμε στιγμές πολιτικής αποσταθεροποίησης. Τα άκρα γιγαντώνονται και θα συνθλίψουν καθετί στο πέρασμά τους», έλεγε προ ημερών κορυφαίο πολιτικό πρόσωπο που διαχειρίστηκε ύψιστες θέσεις επί χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Η καταγραφή ποσοστού 14,5% (με αναγωγή) για τη Χρυσή Αυγή στην τελευταία μέτρηση της εταιρείας Pulse δεν φαίνεται να άνοιξε τα μάτια του πολιτικού συστήματος, που τρομάζει μεν στο ενδεχόμενο να αυξηθούν περαιτέρω τα ποσοστά της, ουδέν όμως κάνει για να αντιμετωπίσει τα αίτια. Αντιθέτως, κάθε νέο μέτρο και φόρος που ανακοινώνεται, κάθε καινούργιος εξευτελισμός της χώρας και των πολιτικών από την τρόικα προσθέτουν μονάδες στη Χρυσή Αυγή με απρόβλεπτες συνέπειες για το «σύστημα». Αυτό από το οποίο κινδυνεύει η ΝΔ, αν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις, είναι να καταστεί η Χρυσή Αυγή ο κύριος χώρος έκφρασης της Δεξιάς και η ίδια η ΝΔ να εξελιχθεί, μέσω της ωρίμανσης με το ΠΑΣΟΚ και τους νεοφιλελεύθερους, σε «ευρωπαϊκή» παράταξη με κυρίαρχα τα «μνημονιακά» χαρακτηριστικά, αποχρωματισμένη ιδεολογικά και εθνικά και ετεροπροσδιοριζόμενη από τους δανειστές.
Η κριτική στη Χρυσή Αυγή περί ναζιστικού μορφώματος δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου, παρότι η σχέση ορισμένων τουλάχιστον στελεχών της με το ναζισμό είναι εμφανής. Αυτά για τους πολίτες είναι πλέον ψιλά γράμματα και δεν ασκούν την «αστική» επιχειρηματολογία των ΜΜΕ, ανεξάρτητα εάν η σκληρή βάση του κόμματος του Ν. Μιχαλολιάκου έχει ως οδηγό τον εθνικοσοσιαλισμό, τον οποίο οι ίδιοι οι ψηφοφόροι απορρίπτουν. Ως εκ τούτου η Χρυσή Αυγή αυτή τη στιγμή στηρίζεται σε ένα μεγάλο τμήμα που εγκατέλειψε την ευρύτερη Αριστερά - κάτι αντίστοιχο είχε γίνει στη Γαλλία με τον Λεπέν, όταν το Εθνικό Μέτωπο πήρε μεγάλες μάζες κομμουνιστών ψηφοφόρων - αλλά και τις τάξεις της ΝΔ.
Ταυτόχρονα, εξακολουθεί η μεγάλη μετακίνηση ψηφοφόρων από τη ΝΔ, αφού η συνεχιζόμενη μνημονιακή πολιτική από τον άλλοτε σκληρό πολέμιο του Μνημονίου Αντώνη Σαμαρά προκαλεί πόνο, αίμα, δάκρυα και οργή που μεταφράζονται σε απόρριψη του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Το «σύστημα» κάνει το μεγάλο λάθος, ακόμα και υπό τις παρούσες συνθήκες της γενικευμένης απόρριψης, να υποτιμά τη Χρυσή Αυγή και δεν καταβάλλει καμία ουσιαστική προσπάθεια να δει τα λάθη του. Το επιπλέον λάθος είναι ότι εμφανίζει τη Χρυσή Αυγή ως κάτι το «απαγορευμένο» - ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι το απαγορευμένο γοητεύει τον Έλληνα - και αντισυστημικό, που αμφισβητεί τον πολιτικό καθωσπρεπισμό, αντί να την καλέσει σε δημόσιο διάλογο για να συγκρουστούν θέσεις και απόψεις. Η Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να τους πληρώνει.
Προβληματισμός και στρατηγικήΣτις τάξεις των Κοινοβουλευτικών Ομάδων υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για το πού μπορεί να οδηγηθεί η κατάσταση με την αλματώδη αύξηση της Χρυσής Αυγής, την οποία όλο το «συνταγματικό τόξο» αντιμετωπίζει περίπου ως μίασμα, αντί να εμφανιστεί ως ενιαίο μέτωπο έναντι της τρόικας για να αλλάξει η συνταγή που εφαρμόζεται, ώστε να πειστούν οι πολίτες ότι υπέρτατος στόχος είναι το μέλλον της χώρας και η επιβίωση των πολιτών και όχι να είναι αρεστοί στον Σόιπλε οι. θαυμαστές του.
Την ίδια στιγμή, πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι το γεγονός πως η Χρυσή Αυγή έχει αποκλειστεί από τα τηλεοπτικά κανάλια ευρείας τηλεθέασης η ίδια το χρησιμοποιεί υπέρ της προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η ανυπαρξία προτάσεων εκ μέρους της για σειρά κρίσιμων προβλημάτων της χώρας, ακόμη και στο θέμα της λαθρομετανάστευσης. Είναι ενδεικτικό ότι και στη Βουλή πάντα επιλέγουν να στήνουν σκηνικό έντασης, αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση και φέροντάς τη στα μέτρα τους. «Ο κόσμος ψηφίζει Χρυσή Αυγή γιατί είναι θυμωμένος. Θυμωμένος με τους πολιτικούς και την υποκρισία τους. Όλος αυτός ο θυμός, βρίσκει διέξοδο στους νταήδες του Μιχαλολιάκου», έλεγε κεντρικό πρόσωπο επί δύο δεκαετίες της πολιτικής ζωής στα «Επίκαιρα» και συμπλήρωνε με έμφαση: «Η απαγορευτική στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή απλών την ωφελεί. Την ενδυναμώνει, φέρνοντάς τη στη θέση του αδικούμενου».
Με βάση τη συλλογιστική αυτή, ορισμένοι έμπειροι κοινοβουλευτικοί παράγοντες, που δεν συμμετέχουν στην κατάρτιση σχεδιασμών, ενθυμούνται τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που το 1974 αποδυνάμωσε το ΚΚΕ νομιμοποιώντας το, πριν επέλθει ο διεμβολισμός του από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Το αντίθετο απ' ό, τι κάνουν τα υπόλοιπα κόμματα σήμερα, που φλερτάρουν ακόμα και με την ιδέα να βγάλουν. παράνομη τη Χρυσή Αυγή, με αποτέλεσμα να φτάσει δημοσκοπικά στα δύο τρίτα της δύναμης της ΝΔ.
Πολλάκις έχω αναλύσει τις θέσεις μου σχετικά με τα τεκταινόμενα στο πολιτικό στερέωμα. Άρθρα όμως σαν αυτό με προκαλούν ώστε να εκφράσω και πάλι τις θέσεις και απόψεις μου. Φίλοι μου, συναγωνιστές και οραμματιστές της Μεγάλης και Κραταιούς Ελλάδος που θέλουμε να ξαναζήσουμε. Είναι τιμή μας που η ΧΑ αποτελεί θέμα μελέτης και ανάλυσης ανά τον κόσμο από κοινωνιολόγους, καθηγητές πανεπιστημίων, πολιτικούς αναλυτές επικοινωνιολόγους, δημοσιογράφους και κάθε άλλο ειδικό ή όχι. Η ΧΑ χαρακτηρίζεται διεθνώς ως ένα φαινόμενο. Κατηγορείται πανταχόθεν και παρ´ όλα όσα της προσάπτουν, εν τούτοις η δύναμή της εν μέσω γενικής απέχθειας προς τα πολιτικά συστήματα και πρόσωπα, ανεβαίνει με ταχύτατους ρυθμούς και ειδικότερα μη αναστρέψιμους. Όσοι μας κρίνουν και προσπαθουν να εμβαθύνουν στο φαινόμενο ΧΑ, απαιτείται να έχουν μελετήσει Αρχαίους Ελληνες συγγραφείς και Φιλοσόφους. Πρέπει να έχουν γνώση γύρω από την ψυχοσύνθεση του Έλληνα, Το πνεύμα του, που δεν διδάσκεται αλλά του παραδίδεται με το αίμα που κυλλάει μέσα του. Πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβουν πως μετα από 400 χρόνια σκλαβιάς ξαναγεννηθήκαμε χωρις να χάσουμε τις αξίες και τα ιδανικά της Φυλής μας. Το Φαινόμενο ΧΑ, πρέπει να αναλυθεί υπό το πρίσμα του Φαινομένου Έλληνας. Οι Έλληνες είμαστε υπέροχος λαός, γι αυτό εξ´ άλλου προσκυνούν όλοι μπροστά μας. Είμαστε υπερήφανοι, φιλότιμοι, υπομονετικοί, ανεκτικοί, παραγωγικοί, εύστροφοι, συνεργάσιμοι, ανοιχτόμυαλοι, ανοιχτόκαρδοι, δίνουμε σε όλους ευκαιρίες, αλλά ζητάμε και εμείς τις δικές μας. Εδώ ακριβώς παίζεται το χοντρό παιχνίδι. Αυτό είναι που εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Θα τους δώσουμε το χρόνο να πράξουν ή και να διορθώσουν ακόμα και τα τυχόν λάθη τους. Μετά όμως από αυτό έρχεται ή ανακατάταξη. Αυτό συμβαίνει ακριβώς τώρα. Η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ. Και ακριβώς σ´ αυτή την φάση όλοι ξαφνιάστηκαν. Μα ήταν επόμενο. Οι πρόγονοί μας έπαιρναν πάντα το μέρος των αδυνάτων, των πτωχών και των κατατρεγμένων. Όσο περισσότερο τους πρόσβαλαν και τους αδικούσαν τόσο πιό πολύ ανδρείοι εγίνοντο. Εμείς πως είναι δυνατόν να διαφέρουμε όταν μέσα μας κυλλάει το αίμα τους; Όσο μας κυνηγουν τόσο πιό πολύ μας δυναμώνουν, όσο μας αδικούν τόσο πιό πολλοί εντάσσονται στις τάξεις μας. Όσο πιό πολύ μας απορρίπτουν τόσο πιό συχνά θα μας βλέπουν μπροστά τους. Και να που τώρα, όλοι οι αντίπαλοί μας επλήγησαν από το Σύνδρομο της Μέδουσας. Έχουν παγώσει. Δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν μπροστά στο λιοντάρι που έχουν μπροστά τους και είναι έτοιμο να τους κατασπαράξει. Μπήκαν σε ένα αγώνα εναντίον μας ασύνταχτοι, απροετοίμαστοι, χωρίς να ´χουν μελετήσει τον αντίπαλό τους, χωρίς να ´χουν σχέδιο δράσης. χωρίς ικανούς στρατηγούς και επιτελείς. Και χάνουν την μία μάχη μετά την άλλη. Πέφτουν μέσα στα ίδια τους τα οχυρωματικά έργα. Κάθε μέρα φτάνουν και πιό κοντά στην πανωλεθρία τους. Στην τελική τους ήττα. Και ακόμα και τότε θα κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων για το τι έφταιξε και φτάσανε στο ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Γιατί πολύ απλά πρέπει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ για να μπορείς να σκεφτείς, και να δράσεις σαν ΕΛΛΗΝΑΣ. Και αυτοί δεν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ