Διαχρονικά, η υπόθεση Παιδεία στην Ελλάδα αποτέλεσε το “όχημα” της εκάστοτε Κυβέρνησης προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μικροπολιτικά της συμφέροντα. Κάθε Υπουργός προβαίνει σε ριζικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία μόνο και μόνο για να αφήσει το όνομά του σε μερικά νομοσχέδια, τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν έχουν γνώμονα το όφελος των φοιτητών και των σπουδαστών.
Αυτό συμβαίνει αδιάκοπα τα τελευταία 40 χρόνια. Ιδρύματα φυτρώνουν στο “πουθενά”, χωρίς κανένα απολύτως σχεδιασμό και παρέχοντας αμφιβόλου ποιότητας τίτλους σπουδών, μήπως λειτουργήσει καμιά καφετέρια ή κανένα μπακάλικο έτσι ώστε να ωφεληθεί ο τοπικός πολιτευτής, που πιέζει τον Υπουργό. Καθηγητές προσλαμβάνονται με αναξιοκρατικές και αδιαφανείς διαδικασίες και γεμίζουν όλες τις σχολές με συγγενείς και ευνοούμενούς τους. Στο μεταξύ, η σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας έχει την ίδια σχέση που έχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος με...
τον αθλητισμό. Κάπως έτσι έχει η κατάσταση στην ταλαιπωρημένη μας Παιδεία που, πλέον, έχει μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τα διεθνή δεδομένα.
Σε όλο αυτό το ζοφερό κλίμα έρχεται να προστεθεί και η μάστιγα που ονομάζεται “κομματικές φοιτητικές νεολαίες”. ΔΑΠ, ο εύκολος τρόπος να βρίσκεις σημειώσεις και να περνάς κάνα μάθημα, να πας την εκδρομούλα σου στη Μύκονο και να το παίξεις και λίγο “μούρη”. ΠΑΣΠ, απολειφάδι πλέον του ΠΑΣΟΚ, χωρίς λόγο ύπαρξης. Αριστερές παρατάξεις, αντίδραση στα πάντα, βρώμα και δυσωδία, φραπέ, καταλήψεις ανά εβδομάδα, βίαια επεισόδια, ξάπλα και η σχολή να τελειώνει σε 12 χρόνια γιατί ο μπαμπάς έχει να πληρώνει τα έξοδα.
Σαν αποτέλεσμα, τα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν μετατραπεί σε άθλιους και βρωμερούς χώρους όπου δεσπόζουν η αφισορύπανση και η αταξία. Πλήρης ανυπαρξία πολιτικού διαλόγου και χάραξης νέων πολιτικών.
Το μόνο που ευδοκιμεί στους κόλπους αυτών των φοιτητικών παρατάξεων είναι τα “φυντάνια” που θα μετεξελιχθούν σε παιδιά του κομματικού σωλήνα και τα οποία έχουν την ίδια ακριβώς αποκρουστική νοοτροπία που επικρατεί για δεκαετίες στην κεντρική πολιτική σκηνή του τόπου. Εκπαιδεύονται από τα 18 τους στη λαμογιά και την αναξιοκρατία ώστε να αποτελέσουν τους καινούργιους πολιτικούς κηφήνες που δεν θα χρειαστεί ποτέ να εργαστούν και δεν θα αποκτήσουν ούτε ένα ένσημο. Ωστόσο, αν και δεν έχουν μπει ποτέ στη διαδικασία να μάθουν πως να βγάζουν τον επιούσιο, θα κληθούν να πάρουν τις τύχες του Ελληνικού λαού στα , αδούλευτα, χέρια τους.
Εμείς στη Χρυσή Αυγή ποτέ δεν μασήσαμε τα λόγια μας, ούτε χαϊδέψαμε αυτιά. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι πρέπει ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΝΕΟΛΑΙΕΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!
Δεν προσφέρουν τίποτα πέρα από το να επανδρώνουν τους κομματικούς στρατούς με νέα κομματόσκυλα. Απεναντίας, καταστρέφουν φοιτητές και ιδρύματα, αφού βοηθούν στο να συντηρηθούν παθογένειες ετών. Πρέπει να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία τους, η οποία σε συνδυασμό με το περίφημο άσυλο, υπονομεύουν τον θεσμό της Παιδείας της πατρίδας μας, που είναι δικαίωμα κάθε Έλληνα.
Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Πολιτικός κρατούμενος
Υποψήφιος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας
Απουσίες να ξεκινήσουν, να κόβεσαι στις 5, και μετά τα υπόλοιπα μπαίνουν από μόνα τους στην θέση τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο που χρειάζεται, είναι ο "αποκεφαλισμός" της διεθνιστικής μαφίας που λυμαίνεται το χώρο της εκπαίδευσης και δηλητηριάζει τα μυαλά των παιδιών μας. Του μέλλοντος του Έθνους μας.
Εάν σεβαστούμε τα παιδιά, τα παιδιά θα μας σεβαστούν με τη σειρά τους.
Το μόνο που χρειάζονται, είναι να έχουν αξιοπρεπή παραδείγματα προς μίμηση, και χώρο για κάνουν λάθη.